ـ
کتاب دوجلدی «روزها در راه» از #شاهرخ_مسکوب را تمام کردم و عجب کتابی بود هم لذت‌بخش و هم آموزنده . مسکوب در (روزها راه) خاطرات ، اتفاقات و رویدادهای انقلاب 57 و سالهای بعد را به شکل روزانه نوشته و در بعضی از روزها بیشتر از یک پاراگراف نیست ولی همان یک پاراگراف به دلایل حسی ، اجتماعی و سیاسی ، زیبایی ویژه‌ای یافته است . نوشته‌هایی که از نگارش برخی حدود نیم قرن میگذرد اما برای نسل ما که استبداد بعد از جنگ را پوست و گوشت و استخوان‌مان لمس کردیم عجیب عبرت‌آموز است .
مسکوب بعد استقرار جمهوری اسلامی ایران را ترک کرد و هیچگاه بازنگشت اما همواره دلتنگ ایران بود و در سال ١٣٨۴ پس از مرگ پیکرش را به تهران آوردند و در بهشت زهرا به خاک سپردند . در جایی می‌نویسد : « ایران عزیزم , ایران جاهل ظالم ، ایران کوه‌های بلند ، بیابان‌های سوخته و آفتاب وحشی و رفتگان و ماندگان عزیز ، دلم برایت تنگ شده ؛ ای بی‌وفای ناکس دور با این بیداد تبهکاران وای به حال آیندگان » روزها در راه طبیعتا در ایران اجازۀ انتشار نیافته اما خوشبتانه نسخه P.D.F کتاب موجود است و مطمعن باشید که از خواندن آن پشیمان نخواهید شد
💮 @Hi_LiGHT 💮
کتاب دوجلدی «روزها در راه» از #شاهرخ_مسکوب را تمام کردم و عجب کتابی بود هم لذت‌بخش و هم آموزنده . مسکوب در (روزها راه) خاطرات ، اتفاقات و رویدادهای انقلاب 57 و سالهای بعد را به شکل روزانه نوشته و در بعضی از روزها بیشتر از یک پاراگراف نیست ولی همان یک پاراگراف به دلایل حسی ، اجتماعی و سیاسی ، زیبایی ویژه‌ای یافته است . نوشته‌هایی که از نگارش برخی حدود نیم قرن میگذرد اما برای نسل ما که استبداد بعد از جنگ را پوست و گوشت و استخوان‌مان لمس کردیم عجیب عبرت‌آموز است .
مسکوب بعد استقرار جمهوری اسلامی ایران را ترک کرد و هیچگاه بازنگشت اما همواره دلتنگ ایران بود و در سال ١٣٨۴ پس از مرگ پیکرش را به تهران آوردند و در بهشت زهرا به خاک سپردند . در جایی می‌نویسد : « ایران عزیزم , ایران جاهل ظالم ، ایران کوه‌های بلند ، بیابان‌های سوخته و آفتاب وحشی و رفتگان و ماندگان عزیز ، دلم برایت تنگ شده ؛ ای بی‌وفای ناکس دور با این بیداد تبهکاران وای به حال آیندگان » روزها در راه طبیعتا در ایران اجازۀ انتشار نیافته اما خوشبتانه نسخه P.D.F کتاب موجود است و مطمعن باشید که از خواندن آن پشیمان نخواهید شد
💮 @Hi_LiGHT 💮