بیماری همه‌گیر شما چطور بود؟
قرنطینه خوش گذشت؟
اما برای قهرمان ما شروع خوبی نداشت،
موقعی که تازه مستقل شده بود شغلش رو از دست داد و اجاره خونش سر به فلک کشید و مجبور شد غرورش رو کنار بزاره و دوباره برگرده پیش خانواده‌اش، اکثر اونا ازش استقبال کردن اما اون از این بابت خوشحال نبود چون احساس میکرد به نقطه اول برگشته، حالا باید روزهاشو با هیچکاری نکردن میگذروند، و بخاطر محدودیت های قرنطینه نمیتونست کاری پیدا کنه و پولی به دست بیاره و مفید باشه و با خانوداش هم سرد شده بود، شاید بخاطر اینه که از آخرین باری که اونا رو دیده بود چندسالی گذشته، کم کم اون به مادر و خواهر و برادرش جذب میشه،
یعنی اونا هم همین احساس رو دارن؟!