درود بر دوستان همراه و همکاران فرهیخته‌ام
و سپاس مهر لایزال الهی را که باری دیگر فرصت دیدار بهاران را در کنار شما گرامیان برایم مقدر نمود.
آنچه پشت سر گذاشتیم بی‌شک جزو سخت‌ترین دوران بود، اما نیک در غزل معروف شیخ اجلّ است:
کامجویان را ز ناکامی چشیدن چاره نیست
بر زمستان صبر باید طالب نوروز را
در اندیشه بزرگان فلسفه اخلاق است که اگر انسان به جنبه‌های «خود» توجه نشان دهد، راه «زندگی آرمانی» بر او هموار می‌شود؛ از راه‌های خودشناسی یکی توجه انسان به «آرمان‌های خود» و شناخت آنها و دیگری وقوف به سازگاری این آرمان‌هاست.
من معتقدم زمانی انسان در ورطه خودشناسی حیران و سرگشته نخواهد ماند که اول آرمان‌های ناسازگارش را نیز بشناسد و در مرتبه بعد بتواند آنها را ذبح کند! که این امر مؤخر کاری است بس سخت و دشوار...
«شاخص»، نتیجه این خودشناسی طی دو سال و اندی گذشته در «من» است که با اسقاط آرمان‌های ناسازگار آمیخته در مسیر ۱۰ساله پیموده در نظامات مهندسی ساختمان به آن رسیده‌ام و تغییروتحول در من امروز و آینده‌ی در تصور، بدون ملاحظه نظرات دوستان جان و همکاران فرهیخته در مسیر پیموده شده میسر نبوده و نخواهد شد و به یاری خداوند رحمان به سامان خواهد رسید.
از خاقانی، این شاعر قوی‌طبع و بلندفکر، و استاد بزرگ زبان پارسی، قصیده‌ای است در وصف این احوال؛ هر چند مشحون از پیچیدگی با حقایقی ناسازگار، لیک «شاخص» و راهگشا در این دو بیت:
ای دیده عقل در تو شاخص
اوهام ز رتبت تو حیران
بی‌یاری چون تویی نگردد
کار چو منی به برگ و سامان
اینک با قلبی امیدوارتر و دلی پُر زِ نور به استقبال بهاران آمدیم و نیک می‌دانیم بهترین‌ها حقّ جامعه اندیشمند مهندسی است. پس در این سال جدید با توکل بر الطاف پروردگار و توسل بر توانِ توانمندِ خویش خواهیم رسید به آنچه که می‌خواهیم؛ سازمانی به سامان برای همه...
امسال این «امر شاخص» را با هم آغاز و به اتفاق رقم می‌زنیم.
دوستان،
قلبتان از مهر آکنده
دولتتان پاینده
و نوروزتان فرخنده باد.
با احترام
سیامک الهی‌فر
نوروز یک‌هزار و چهارصد و سه خورشیدی
@hamrahenazer
و سپاس مهر لایزال الهی را که باری دیگر فرصت دیدار بهاران را در کنار شما گرامیان برایم مقدر نمود.
آنچه پشت سر گذاشتیم بی‌شک جزو سخت‌ترین دوران بود، اما نیک در غزل معروف شیخ اجلّ است:
کامجویان را ز ناکامی چشیدن چاره نیست
بر زمستان صبر باید طالب نوروز را
در اندیشه بزرگان فلسفه اخلاق است که اگر انسان به جنبه‌های «خود» توجه نشان دهد، راه «زندگی آرمانی» بر او هموار می‌شود؛ از راه‌های خودشناسی یکی توجه انسان به «آرمان‌های خود» و شناخت آنها و دیگری وقوف به سازگاری این آرمان‌هاست.
من معتقدم زمانی انسان در ورطه خودشناسی حیران و سرگشته نخواهد ماند که اول آرمان‌های ناسازگارش را نیز بشناسد و در مرتبه بعد بتواند آنها را ذبح کند! که این امر مؤخر کاری است بس سخت و دشوار...
«شاخص»، نتیجه این خودشناسی طی دو سال و اندی گذشته در «من» است که با اسقاط آرمان‌های ناسازگار آمیخته در مسیر ۱۰ساله پیموده در نظامات مهندسی ساختمان به آن رسیده‌ام و تغییروتحول در من امروز و آینده‌ی در تصور، بدون ملاحظه نظرات دوستان جان و همکاران فرهیخته در مسیر پیموده شده میسر نبوده و نخواهد شد و به یاری خداوند رحمان به سامان خواهد رسید.
از خاقانی، این شاعر قوی‌طبع و بلندفکر، و استاد بزرگ زبان پارسی، قصیده‌ای است در وصف این احوال؛ هر چند مشحون از پیچیدگی با حقایقی ناسازگار، لیک «شاخص» و راهگشا در این دو بیت:
ای دیده عقل در تو شاخص
اوهام ز رتبت تو حیران
بی‌یاری چون تویی نگردد
کار چو منی به برگ و سامان
اینک با قلبی امیدوارتر و دلی پُر زِ نور به استقبال بهاران آمدیم و نیک می‌دانیم بهترین‌ها حقّ جامعه اندیشمند مهندسی است. پس در این سال جدید با توکل بر الطاف پروردگار و توسل بر توانِ توانمندِ خویش خواهیم رسید به آنچه که می‌خواهیم؛ سازمانی به سامان برای همه...
امسال این «امر شاخص» را با هم آغاز و به اتفاق رقم می‌زنیم.
دوستان،
قلبتان از مهر آکنده
دولتتان پاینده
و نوروزتان فرخنده باد.
با احترام
سیامک الهی‌فر
نوروز یک‌هزار و چهارصد و سه خورشیدی
@hamrahenazer