همه باید برای انتقال هفت تپه به ۷ طرح کنار کارگران شریف هفت تپه باشیم اما نباید اجازه بدهیم مطالبه گری تبدیل به ابزار تسویه حساب گروه های سیاسی در تهران شود!
حالا که تمامی مسئولان استانی و شهرستانی متفق القول بدنبال واگذاری قطعی شرکت نیشکر هفت تپه به هفت طرح هستند ؛ نمیتوان شرایط کنونی هفت تپه را با شرایط دوران اسدبیگی ها مقایسه کرد ؛ و از یک نوع ابزار برای مطالبه حق و حقوق شرکت از حاکمیت استفاده کرد!
کارگران حق دارند نگران وضعیت شرکت باشند و این حق طبیعی آنهاست چون هفت تپه فقط به کارگرانش نان نمیدهد بلکه بخش عظیمی از بازار شهرستان شوش وابسته به حقوق هفت تپه است؛ لذا ما نگرانی های کارگران را درک میکنیم و آن را مقدس هم میدانیم اما یک نکته مهم را متذکر میشویم و آن اینکه نباید اجازه دهیم گروه های سیاسی پایتخت نشین برای تحت فشار دادن دولت غیر همسو با خودشان از مطالبه بحق کارگران هفت تپه استفاده ابزاری کنند!
آن سوالی که ذهن تمامی مخاطبان را ممکن است درگیر خود کند این است: کاری که (واگذاری قطعی شرکت) دولت شهید رئیسی ۳ سال وقت داشت آن را انجام دهد و شرکت را قطعی واگذار کند و انجام نداد؛ چرا در اعتراض به این تعلل در آن دوران تجمعی در شرکت صورت نگرفت!؟
در حالیکه انتقال شرکت در دورانی که سران سه قوه همه از یک طیف سیاسی بودند بسیار آسانتر از شرایط فعلی بود!
مسئله دوم اینکه چرا با وجود اینکه ۶ ماه از دولت پزشکیان نگذشته کاری که ۳ سال دولت رئیسی نتوانست انجام دهد را در تجمع مطالبه کنیم!؟
لذا به نیروهای مطالبه گر شهرستان شوش توصیه میشود از تحلیل سیاسی و استقلال عمل بیشتری جهت درک اوضاع هفت تپه استفاده کنند و نگذارند این شائبه در اذهان ایجاد شود که مطالبه گری ابزاری است برای کارشکنی نیروهای به اصطلاح اصولگرا در مقابل نیروهای اصلاح طلب ! آسیبی که شایع شدن این اندیشه به فضای مطالبه گری میزند با هیچ چیزی جبران پذیر نیست!
البته بخشی از کارگران نگران بازگشت به کار عناصر دولت روحانی در دولت پزشکیان و سنگ اندازی در واگذاری قطعی شرکت هستند اما در بالا عرض شد شرایط کاملا عوض شده و مسئولان امنیتی و سیاسی کل استان بدنبال واگذاری قطعی به هفت طرح هستند!
کلام آخر:هفت تپه باید یه ۷ طرح واگذار شود و این خواسته تمام مردم کارگران و مسئولان شهرستان و استان است اما نباید هم اجازه دهیم مطالبه گری به ابزار فشار گروه های سیاسی تبدیل شود!
حالا که تمامی مسئولان استانی و شهرستانی متفق القول بدنبال واگذاری قطعی شرکت نیشکر هفت تپه به هفت طرح هستند ؛ نمیتوان شرایط کنونی هفت تپه را با شرایط دوران اسدبیگی ها مقایسه کرد ؛ و از یک نوع ابزار برای مطالبه حق و حقوق شرکت از حاکمیت استفاده کرد!
کارگران حق دارند نگران وضعیت شرکت باشند و این حق طبیعی آنهاست چون هفت تپه فقط به کارگرانش نان نمیدهد بلکه بخش عظیمی از بازار شهرستان شوش وابسته به حقوق هفت تپه است؛ لذا ما نگرانی های کارگران را درک میکنیم و آن را مقدس هم میدانیم اما یک نکته مهم را متذکر میشویم و آن اینکه نباید اجازه دهیم گروه های سیاسی پایتخت نشین برای تحت فشار دادن دولت غیر همسو با خودشان از مطالبه بحق کارگران هفت تپه استفاده ابزاری کنند!
آن سوالی که ذهن تمامی مخاطبان را ممکن است درگیر خود کند این است: کاری که (واگذاری قطعی شرکت) دولت شهید رئیسی ۳ سال وقت داشت آن را انجام دهد و شرکت را قطعی واگذار کند و انجام نداد؛ چرا در اعتراض به این تعلل در آن دوران تجمعی در شرکت صورت نگرفت!؟
در حالیکه انتقال شرکت در دورانی که سران سه قوه همه از یک طیف سیاسی بودند بسیار آسانتر از شرایط فعلی بود!
مسئله دوم اینکه چرا با وجود اینکه ۶ ماه از دولت پزشکیان نگذشته کاری که ۳ سال دولت رئیسی نتوانست انجام دهد را در تجمع مطالبه کنیم!؟
لذا به نیروهای مطالبه گر شهرستان شوش توصیه میشود از تحلیل سیاسی و استقلال عمل بیشتری جهت درک اوضاع هفت تپه استفاده کنند و نگذارند این شائبه در اذهان ایجاد شود که مطالبه گری ابزاری است برای کارشکنی نیروهای به اصطلاح اصولگرا در مقابل نیروهای اصلاح طلب ! آسیبی که شایع شدن این اندیشه به فضای مطالبه گری میزند با هیچ چیزی جبران پذیر نیست!
البته بخشی از کارگران نگران بازگشت به کار عناصر دولت روحانی در دولت پزشکیان و سنگ اندازی در واگذاری قطعی شرکت هستند اما در بالا عرض شد شرایط کاملا عوض شده و مسئولان امنیتی و سیاسی کل استان بدنبال واگذاری قطعی به هفت طرح هستند!
کلام آخر:هفت تپه باید یه ۷ طرح واگذار شود و این خواسته تمام مردم کارگران و مسئولان شهرستان و استان است اما نباید هم اجازه دهیم مطالبه گری به ابزار فشار گروه های سیاسی تبدیل شود!