هفتِ هفت
امروز که هفتِ هفتِ نود هفت است، هفت تجربۀ زندگی را از شهروندی یک‌لاقبا بشنوید:
۱. برتری بیرون بر درون، مهم‌ترین ویژگی و عیب عصر جدید است. سیاسی شدن دین‌ها و مصرفی شدن انسان‌ها و امید بستن به فناوری و علم برای معنابخشی به زندگی و شیوع بیماری‌های روانی، برخی پیامدهای غلبۀ برون‌گرایی بر درون‌محوری است.
۲. کوتاهی عمر را با آرزوهای بلند و مقدس، جبران کنید.
۳. اگر یقین دارید که در این دنیا صدهزار سال عمر می‌کنید و برای این عمر دراز هیچ برنامه‌ای ندارید، با کسانی که رنج انسان‌های نزدیک و پیرامونشان را نمی‌فهمند، بحث سیاسی یا عقیدتی کنید.
۴. هرگز و هرگز سود و زیان خود را نخواهید شناخت مگر اینکه دورۀ تاریخی و روزگارتان را بشناسید.
۵. جهان پر از صداهای شنیدنی و کتاب‌های خواندنی و منظره‌های دیدنی و انسان‌های دوست‌داشتنی است؛ مگر برای آنان که در چاه تعصب افتاده‌اند. آنچه تنگ‌نظری با انسان می‌کند، تنگ‌دستی نمی‌کند.
۶. کسی که از رنج انسان‌های ندیده و دوردست سخن می‌گوید اما رنجوری انسان‌های پیرامونش را نمی‌بیند، یا بیمار است یا سیاست‌مدار. حقیقت، اگر وجود خارجی داشته باشد، وظیفۀ تو در اکنون و در نزدیک‌ترین مکان به تو است.
۷. جهان ایده‌آل من، جهانی است که در آن، اقتصاد در دست سوسیالیست‌ها، سیاست در دست دموکرات‌‌ها، فرهنگ در دست ان‌جی‌اوها، محیط‌زیست در دست زنان و رسانه‌ها در دست جوانان باشد. هر روز، خورشید از پشت صلیب کلیسا طلوع کند و هنگام غروب، سرمست از صدای اذان، در محراب مسجد به نیایش بنشیند.
رضا بابایی
۱۳۹۷/۷/۷
@RezaBabaei43
@far_hosseini
امروز که هفتِ هفتِ نود هفت است، هفت تجربۀ زندگی را از شهروندی یک‌لاقبا بشنوید:
۱. برتری بیرون بر درون، مهم‌ترین ویژگی و عیب عصر جدید است. سیاسی شدن دین‌ها و مصرفی شدن انسان‌ها و امید بستن به فناوری و علم برای معنابخشی به زندگی و شیوع بیماری‌های روانی، برخی پیامدهای غلبۀ برون‌گرایی بر درون‌محوری است.
۲. کوتاهی عمر را با آرزوهای بلند و مقدس، جبران کنید.
۳. اگر یقین دارید که در این دنیا صدهزار سال عمر می‌کنید و برای این عمر دراز هیچ برنامه‌ای ندارید، با کسانی که رنج انسان‌های نزدیک و پیرامونشان را نمی‌فهمند، بحث سیاسی یا عقیدتی کنید.
۴. هرگز و هرگز سود و زیان خود را نخواهید شناخت مگر اینکه دورۀ تاریخی و روزگارتان را بشناسید.
۵. جهان پر از صداهای شنیدنی و کتاب‌های خواندنی و منظره‌های دیدنی و انسان‌های دوست‌داشتنی است؛ مگر برای آنان که در چاه تعصب افتاده‌اند. آنچه تنگ‌نظری با انسان می‌کند، تنگ‌دستی نمی‌کند.
۶. کسی که از رنج انسان‌های ندیده و دوردست سخن می‌گوید اما رنجوری انسان‌های پیرامونش را نمی‌بیند، یا بیمار است یا سیاست‌مدار. حقیقت، اگر وجود خارجی داشته باشد، وظیفۀ تو در اکنون و در نزدیک‌ترین مکان به تو است.
۷. جهان ایده‌آل من، جهانی است که در آن، اقتصاد در دست سوسیالیست‌ها، سیاست در دست دموکرات‌‌ها، فرهنگ در دست ان‌جی‌اوها، محیط‌زیست در دست زنان و رسانه‌ها در دست جوانان باشد. هر روز، خورشید از پشت صلیب کلیسا طلوع کند و هنگام غروب، سرمست از صدای اذان، در محراب مسجد به نیایش بنشیند.
رضا بابایی
۱۳۹۷/۷/۷
@RezaBabaei43
@far_hosseini