مؤلّف گويد: اگر كسي بگويد: چگونه است كه در روز ولادت پيامبر (صلّي الله عليه و آله) يا مبعث آن حضرت، زيارت اميرمؤمنان (عليه السّلام) وارد شده است و براي رسول خدا (صلّي الله عليه و آله) در اين دو روز زيارت نيست، با آنكه سزاوار بود، زيارت مخصوصي در اين اوقات براي پيامبر (صلّي الله عليه و آله) وارد شده باشد؟ جواب گوييم كه اين به خاطر شدّت اتصال اين دو بزرگوار و كمال اتّحاد اين دو نور پاك با هم است، كه هركه اميرمؤمنان (عليه السّلام را زيارت كند، رسول خدا (صلّي الله عليه و آله) را زيارت كرده ، و شاهد بر اين حقيقت از قرآن آيه ي است، و نيز شاهد آن از معارف اسلامي بسياري از روايات است. از جمله شيخ محمّد بن مشهدي از امام صادق (عليه السّلام) روايت كرده: مردي اعرابي خدمت رسول خدا (صلّي الله عليه و آله) مشرّف شد، عرضه داشت: يا رسول الله، منزل من از منزل تو دور است، من مشتاق زيارت و ديدن تو مي شوم، چون به ديدنت مي آيم، ملاقاتت برايم حاصل نمي شود، علي بن ابيطالب (عليه السّلام) را زيارت مي كنم ، آن جناب مرا به حديث و مواعظ خود مأنوس مي كند، پس از آن به خاطر نديدن تو با حالت اندوه و حسرت برمي گردم، فرمود: هركه علي را زيارت كند مرا زيارت كرده، و هركه او را دوست بدارد، مرا دوست داشته، و كسي كه او را دشمن بدارد، مرا دشمن داشته، اين مطالب را از جانب من به قوم خود ابلاغ كن، و هركه به زيارت او برود، به تحقيق نزد من آمده و من و جبرئيل و صالح مؤمنان، او را در روز قيامت جزا خواهيم داد.