📄سیب زمینی و دموکراسی
✍امتداد -محمدپوریا بهشتی:
🔹تقریبا بعد از آبان 98 برخی معتقد بودند از آنجاکه دولت در ایران کاره ای نیست، بهتر این است که در انتخابات مشارکت نکنیم. اما یک مثال ساده قدرت دولت این روزها بحث سیب زمینی و قیمت آن است. دولت در هر کشوری به مانند پدری است که تشخیص می دهد با توجه پولی که دارد (در اینجا ارز) از مغازه (بیرون از کشور) کدام جنس را بخرد (وارد کند)
🔹حداقل باید قبول کنیم که این دولت ها هستند که تصمیم می گیرند مقدار محدود ارز را به واردات آیفون اختصاص دهند، یا سیب زمینی. حتی بالاتر از آن به واردات برنج اختصاص دهند یا سیب زمینی. این بحث را می توان حتی دامنه دار و عمیق تر کرد. دولت است که باید تصیم بگیرد چگونه مراقبت کند از اینکه مبادا همه کشاورزان به خاطر افزایش قیمت سیب زمینی همه سطح زیر کشت خود را به این محصول اختصاص دهند و مشکل کمبود در بخش دیگر از جمله پیاز ایجاد شود.
🔹این درست است که همواره در ایران مساله «آزادی» حتی بر «نان» برای مردم ارجحیت داشته است. این درست است که مردم ایران نشان دادند که به آزادی حتی بیشتر از نان اهمیت می دهند، اما با این حال نباید فراموش کنیم که این دولت است که با تصمیمات زیرمجموعه خود مشخص می کند زندگی مردم چگونه باید اداره شود. مضافا اینکه وقتی به آزادی مورد نظر هم نرسند حتما بیشتر و بشتر یاد نداشته ها می افتند.
🔹اینجا حتی نمی توان کلیت دولت را هم مدنظر قرار دارد. چه بسا حتی یک بخش کوچک از دولت در حد یک معاونت در یک وزارتخانه است که می تواند زندگی تک تک ما را تحت الشعاع قرار دهد. به عنوان مثال حتی یک بخش از دولت است که تصمیم می گیرد به فلان دارو بیمه تعلق بگیرد و یا تعلق بیمه به آن دارو را قطع کند.
🔹در اینجا ما با دو انتخاب روبه رو هستیم. یک انتخاب این است که هیچ کدام از اینها تا زمانی که آزادی و دموکراسی برقرار شود اهمیتی ندارد. پس در نتیجه هرکاری که اولویت را از دموکراسی بر روی سیب زمینی تغییر دهد، خیانت کرده است. انتخاب دوم این است که دموکراسی و آزادی را مهم بدانیم در عین حال تصمیم بگیریم در همین شرایط موجود هم کمی بهتر زندگی کنیم.
🔹از این رو اصل وجود دولت و تصمیمات آن بر زندگی تک تک مردم تاثیرگذار است و نباید نادیده انگاشته شود.
#امتداد
@emtedadnet
✍امتداد -محمدپوریا بهشتی:
🔹تقریبا بعد از آبان 98 برخی معتقد بودند از آنجاکه دولت در ایران کاره ای نیست، بهتر این است که در انتخابات مشارکت نکنیم. اما یک مثال ساده قدرت دولت این روزها بحث سیب زمینی و قیمت آن است. دولت در هر کشوری به مانند پدری است که تشخیص می دهد با توجه پولی که دارد (در اینجا ارز) از مغازه (بیرون از کشور) کدام جنس را بخرد (وارد کند)
🔹حداقل باید قبول کنیم که این دولت ها هستند که تصمیم می گیرند مقدار محدود ارز را به واردات آیفون اختصاص دهند، یا سیب زمینی. حتی بالاتر از آن به واردات برنج اختصاص دهند یا سیب زمینی. این بحث را می توان حتی دامنه دار و عمیق تر کرد. دولت است که باید تصیم بگیرد چگونه مراقبت کند از اینکه مبادا همه کشاورزان به خاطر افزایش قیمت سیب زمینی همه سطح زیر کشت خود را به این محصول اختصاص دهند و مشکل کمبود در بخش دیگر از جمله پیاز ایجاد شود.
🔹این درست است که همواره در ایران مساله «آزادی» حتی بر «نان» برای مردم ارجحیت داشته است. این درست است که مردم ایران نشان دادند که به آزادی حتی بیشتر از نان اهمیت می دهند، اما با این حال نباید فراموش کنیم که این دولت است که با تصمیمات زیرمجموعه خود مشخص می کند زندگی مردم چگونه باید اداره شود. مضافا اینکه وقتی به آزادی مورد نظر هم نرسند حتما بیشتر و بشتر یاد نداشته ها می افتند.
🔹اینجا حتی نمی توان کلیت دولت را هم مدنظر قرار دارد. چه بسا حتی یک بخش کوچک از دولت در حد یک معاونت در یک وزارتخانه است که می تواند زندگی تک تک ما را تحت الشعاع قرار دهد. به عنوان مثال حتی یک بخش از دولت است که تصمیم می گیرد به فلان دارو بیمه تعلق بگیرد و یا تعلق بیمه به آن دارو را قطع کند.
🔹در اینجا ما با دو انتخاب روبه رو هستیم. یک انتخاب این است که هیچ کدام از اینها تا زمانی که آزادی و دموکراسی برقرار شود اهمیتی ندارد. پس در نتیجه هرکاری که اولویت را از دموکراسی بر روی سیب زمینی تغییر دهد، خیانت کرده است. انتخاب دوم این است که دموکراسی و آزادی را مهم بدانیم در عین حال تصمیم بگیریم در همین شرایط موجود هم کمی بهتر زندگی کنیم.
🔹از این رو اصل وجود دولت و تصمیمات آن بر زندگی تک تک مردم تاثیرگذار است و نباید نادیده انگاشته شود.
#امتداد
@emtedadnet