🖊📃تجزيه ميشويم و حواسمان نيست!
🔻غلامرضا بني اسدي
⬅️ روستاي ما سر جاي خود است. خانههايش جا به جا نشدهاند اما به خاطر خشکسالي و نبود فرصت شغلي و فقر درآمد، فرزندانش فراوان جا به جا شدهاند. هرکدام به سويي رفته و در سرزميني ديگر کار کرده و خانه ساختهاند. دل مان البته خوش است که کالبدِ روستا هنوز سر پاست. خانههاي خشتي قديمي اگر آوار ميشوند، هنوز هم تک خانههايي آهني قد ميکشند. ميگوئيم روستا هست. اما آيا هست؟ آيا کالبدي که شايد نفسي بيايد و برود را ميشود زنده خواند و سراغِ زايايي و پويايي را نگرفت؟ آيا نميتوان گفت روستاي ما گرفتار نوعي از تجزيه پنهان شده است؟
آيا همين سرنوشت چند خطي روستاي ما، براي کشور مان هزاران کتاب نميشود؟ تجزيه که فقط قطعه، قطعه کردن جغرافياي يک کشور نيست، هست؟ همين که مرزهاي زميني دست نخورد، ميتوان گفت اتفاقي نيفتاده است؟ کاش ميشد. اما نميشود بر تجزيه هويتي چشم بست. بر اين که بسياري از فرزندان وطن، مثل شاخه بريده شده از درخت، به خاکي ديگر افتند. حالا شايد آنجا بروند و شايد هم هيزم تنور شوند. آيا اين را تجزيه، تحليل نميکنيم؟ يک ذره از خاکِ ما را حتي باد و طوفانِ جنگ، نتوانسته به جايي ديگر ببرد اما چندين و چند ميليون نفرِ ما رفتهاند. خيلي از اينان که نرفتهاند هم با پديده مهاجرت عاطفي، دل و ذهنِ شان، آن سوست واينجا دلبستگيي که بايد داشته باشند را ندارند. آيا اين، گونهاي از تجزيه نيست؟ خدا کند نباشد. خدا کند رفتگان هم باز آيند. خدا کندهمانطور که مرزهاي زميني ما مستحکم هستند، مرزهاي هويتي ما هم محکم باشند. جوري که هجرت گزيدگان دل از مام وطن نبرند و هرجا که ميروند به عنوان يک ايراني سفيرِ فرهنگ و هويت و تاريخِ ديرپاي اين کشور صاحب تاريخ باشند. اما... اما وقتي فضا را چنان پيش ببريم که برخي خود را مالک همه کشور بپندارند و به هرکس که مثل آنان فکر نميکند، راه خروج را نشان دهند، آن تجزيه هويتي اتفاق ميافتد. وقتي برخي افراد به خود حق بدهند، حق و خواست ديگران را ناديده انگارند، خود به خود آن ديگران را به سمت جدايي سوق ميدهند. حالا بروند يا نروند چندان فرقي نميکند.
وقتي بيش از 50 درصد مردم در مهمترين انتخابات که به سرنوشت امروز و فرداي شان بسته است، قهر ميکنند، تجزيه، بيصدا اتفاق افتاده است. ما نتوانستيم بعد از انتخابات کاري کنيم که تجربهاي موفق براي عبور از تجزيه شود. هنوز برخيها انتخابات را تمام شده ندانستهاند تا بشود به اين بحران هويتي انديشيد. تا برخيها همچنان بر طبل تفرقه ميکوبند، وفاق سياسي به اتحاد ملي نخواهد انجاميد. چنين که نشود، تجزيه، ذره ذره اتفاق خواهد افتاد هرچند خاک ما همچنان مستقر بماند. به اوضاع جهان نگاه کنيم. بوي بهبود به مشام نميرسد. خود ما بايد دست همديگر را بگيريم و برخيزيم.
@JENewspaper