تربیت کودک و نوجوان⁦👨‍👩‍👧‍👦

#کتاب-چگونه-با-کودکم-رفتار-کنم؟
اثر استفن گاربر (قسمت ۷۴)
⚜⚜⚜
تکنیک های رفتار با کودکانی که دستورات را اطاعت نمیکنند

عدم پیروی کودک از دستورات والدین می تواند عصبانی کننده و آزار دهنده باشد.

⚜اولین چیزی که باید به خاطر بسپارید این است که تعداد خواستها و فرامینتان معقول باشد تا کودکان تبدیل به پادو یا کارگر شما نشوند.
⚜ دومین مسأله این است که در لحن و عمل، خوشایند و منطقی باشید. گاهی کودکان به این دلیل عادت به بی توجهی نسبت به دستورات میکنند که به خوبی می دانند دستورات پیش از جواب دادن به آنها بارها تکرار خواهند شد. یاد گرفته اند که چه مدت طول میکشد تا والدینشان به اندازه کافی عصبانی شوند و آنها را مجبور به اطاعت کنند همچنین می دانند که ممکن است والدینشان تسلیم شوند و خودشان کار را انجام دهند. با این حال گاهی جواب ندادن صرفاً به دلیل سرکشی و نافرمانی، و گاه به دلیل انتظارات زیاده از حدی است که داریم و یا انتظاراتی که به وضوح آنها را بیان نمیکنیم اگر کودکتان میفهمد ولی ندرتاً از دستورات شما تبعیت میکند، راه حل های زیر را امتحان کنید.

❇️صریح و دقیق باشید.

بفهمیم چقدر از کودک انتظار داریم. کودک ممکن است نداند معنای «اتاقت رو تمیز کن چیست. ممکن است معنای اتاق تمیز برای او با انتظارات ما مطابقت نکند همچنین گاهی والدین چنان پشت سر هم دستوراتی صادر می‌کنند که کودکان قادر به یادآوری آنها نیستند .

❇️کاری را که میخواهید دقیقاً با کلمات ساده و قابل فهم بیان کنید و آن را به صورت دقیق شرح دهید.
تعداد دستورات را محدود کنید. بسیاری از مواقع والدین تعداد زیادی دستور را یکجا صادر میکنند!
در حدی به کودک دستور دهید که بتواند آن را حفظ کند و به خاطر در صورت لزوم برای او دستورات دیگری صادر کنید که آن کارها را انجام داده است. برای مثال اگر میخواهید اتاقش را تمیز کند به او بگویید که چطور قدم به قدم آن را انجام دهد اسباب بازیهایت را جمع کن، لباس هایت را آویزان کن و.... هنگامی که او کل کار را ،فهمید میتوانید صرفاً به او بگویید: «برو اتاقت را تمیز
کن.»

❇️پیش از این که سخن بگویید فکر کنید اگر میخواهید جواب نه نشنوید، به کودک امکان انتخاب ندهید. مثلاً نگویید میخوای همین الان اتاق رو تمیز کنی؟» و یا «چطوره بریم دندانپزشکی؟» میتوان در عین حال که دیکتاتور نبود، قاطع بود. گاهی می توانید از انگیزه دادن هم استفاده کنید، مثلاً: «شرط می بندم قبل از این که تا ده بشمرم از ماشین پیاده میشی!».
⚜⚜⚜⚜
@childeducation

برنامه ریزی درسی مناسب برای دوره متوسطه به چه صورتی باشه؟

برنامه‌ریزی درسی مناسب برای دانش‌آموزان دوره متوسطه باید به گونه‌ای باشد که تعادل بین درس‌های مختلف، استراحت و فعالیت‌های فوق‌برنامه را حفظ کند.
در اینجا یک نمونه برنامه‌ریزی درسی ارائه می‌شود که می‌تواند به شما کمک کند:

❇️ ۱. تعیین اهداف هفتگی
- اهداف درسی: مشخص کنید که در هر درس چه مباحثی باید در طول هفته پوشش داده شود.
- اهداف شخصی: زمان برای فعالیت‌های فوق‌برنامه، ورزش و استراحت در نظر بگیرید.

❇️ ۲. برنامه روزانه
- صبح:
- ۶:۳۰ - ۷:۰۰: بیدار شدن و صبحانه
- ۷:۰۰ - ۷:۳۰: مرور درس‌های روز قبل
- ۷:۳۰ - ۱۲:۰۰: حضور در مدرسه
- ظهر:
- ۱۲:۰۰ - ..: ۱۴: ناهار و استراحت
- بعد از ظهر:
- ۰۰: ۱۴ - ۱۴:۳۰: مطالعه درس‌های روز (تمرکز بر درس‌های سخت‌تر)
- **۱۴:۳۰ - ۱۵:۰۰: استراحت و میان‌وعده
- ۱۵:۰۰ - ۱۶:۳۰: انجام تکالیف و تمرینات

- عصر:
- ۱۶:۳۰ - ۱۷:۳۰: فعالیت‌های فوق‌برنامه (ورزش، هنر، موسیقی و ...)
- ۱۷:۳۰ - ۱۸:۰۰: استراحت
- شب:
- ۱۸:۰۰ - ۱۹:۳۰: مطالعه درس‌های فردا و مرور درس‌های امروز
- ۱۹:۳۰ - ۲۰:۰۰: شام
- ۲۰:۰۰ - ۲۱:۰۰: زمان آزاد (تماشای تلویزیون، بازی و ...)
- ۲۱:۰۰ - ۲۱:۳۰: آماده شدن برای خواب
- ۲۱:۳۰: خواب

❇️۳. برنامه هفتگی
- شنبه تا چهارشنبه: روزهای مدرسه با برنامه‌ریزی درسی فشرده‌تر
- پنج‌شنبه: مرور کلی درس‌های هفته و انجام تکالیف باقی‌مانده
- جمعه: روز استراحت و فعالیت‌های تفریحی، اما می‌تواند شامل مرور مختصر درس‌ها نیز باشد.

❇️ ۴. تکنیک‌های مطالعه
- پومودورو: مطالعه به مدت ۲۵ دقیقه و استراحت ۵ دقیقه‌ای.
- خلاصه‌نویسی: بعد از هر جلسه مطالعه، خلاصه‌ای از مباحث را بنویسید.
- مرور منظم: هر شب درس‌های روز را مرور کنید و هر هفته یک مرور کلی داشته باشید.

❇️ ۵. تعادل بین درس و تفریح
- فعالیت‌های بدنی: حداقل ۳۰ دقیقه در روز ورزش کنید.
- زمان آزاد: زمان‌هایی برای تفریح و استراحت در نظر بگیرید تا از خستگی جلوگیری شود.

❇️ ۶. ارزیابی هفتگی
- در پایان هر هفته، برنامه‌ریزی و پیشرفت را بررسی کنید و در صورت نیاز تغییرات لازم را اعمال کنید.

این برنامه یک نمونه کلی است و می‌تواند با توجه به شرایط فردی و نیازهای دانش‌آموز تنظیم شود. مهم‌ترین نکته این است که برنامه‌ریزی باید انعطاف‌پذیر باشد تا در صورت نیاز بتوان آن را تغییر داد.

منبع:کتاب روانشناسی تربیتی، نوشته آنیتا وولفولک هوی ترجمه اسماعیل سعدی پور،

⚜⚜⚜⚜⚜
@childeducation

چرا نوجوانم به درس علاقه ای ندارد ؟

اگر نوجوان شما علاق های به درس نشان نمیدهد، این مسئله می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. در اینجا چند راهکار برای کمک به او ارائه می شود:

❇️ درک علت بی علاقگی
   - با او صحبت کنید و بفهمید چرا به درس علاقه ندارد. آیا موضوعات برایش خسته کننده هستند؟ آیا در درسی خاص مشکل دارد؟ یا شاید فشارهای خارجی مانند استرس یا مشکلات اجتماعی باعث این بی علاقگی شدهاند.
   - گاهی نوجوانان به دلیل عدم ارتباط با روش تدریس یا محتوای درسی، علاقه خود را از دست میدهند.

❇️ایجاد انگیزه
   - به جای تمرکز روی نمرات، روی یادگیری و پیشرفت شخصی تأکید کنید. موفقیتهای کوچک او را تشویق کنید.
   - اهداف کوتاه مدت و بلندمدت تعیین کنید و به او کمک کنید تا برای رسیدن به آنها برنامه ریزی کند.

❇️محیط مناسب برای مطالعه
   - مطمئن شوید که محیط خانه برای مطالعه مناسب است. فضایی آرام و بدون حواسپرتی فراهم کنید.
   - اگر امکان دارد، وسایل الکترونیکی مانند موبایل یا تلویزیون را در زمان مطالعه محدود کنید.

❇️ کمک به سازماندهی زمان
   - نوجوانان ممکن است به دلیل عدم مدیریت زمان، احساس سردرگمی کنند. به او کمک کنید تا برنامه ریزی درسی منظمی داشته باشد.
   - استفاده از تقویم یا برنامه ریزی روزانه میتواند مفید باشد.

❇️ارتباط با مدرسه
   - با معلمان او در تماس باشید تا بفهمید آیا مشکلی در مدرسه وجود دارد. گاهی معلمان میتوانند راهکارهای مفیدی ارائه دهند.
   - اگر در درسی خاص مشکل دارد، از معلم یا یک معلم خصوصی کمک بگیرید.

❇️ تشویق به فعالیتهای خارج از درس
   - گاهی نوجوانان به دلیل تمرکز بیش از حد روی درس، احساس خستگی می کنند. او را به فعالیتهای ورزشی، هنری یا اجتماعی تشویق کنید تا تعادل در زندگیاش ایجاد شود.
   - این فعالیتها میتوانند به افزایش انگیزه و انرژی او کمک کنند.

❇️ الگو بودن
   - خودتان الگوی خوبی برای یادگیری باشید. اگر او ببیند که شما به یادگیری و مطالعه علاقه دارید، ممکن است این رفتار را تقلید کند.

❇️ کاهش فشار
   - گاهی فشار بیش از حد برای موفقیت در درسها باعث بی علاقگی میشود. سعی کنید انتظارات واقع بینانه داشته باشید و از مقایسه او با دیگران خودداری کنید.

❇️صبور باشید
   - تغییر نگرش و رفتار زمان میبرد. با حمایت و صبر، به تدریج می توانید انگیزه او را افزایش دهید.

به یاد داشته باشید که هر نوجوانی منحصربه فرد است و ممکن است نیاز به رویکردهای متفاوتی داشته باشد. مهم این است که با او همراه باشید و از او حمایت کنید.

منبع:
   - کتاب "روانشناسی نوجوان" نوشته جان سانتوراک.
   - کتاب "تربیت نوجوانان" نوشته دکتر هیم گینوت.
⚜⚜⚜
@childeducation

#کتاب-چگونه-با-کودکم-رفتار-کنم؟
اثر استفن گاربر (قسمت ۷۳)
⚜⚜⚜
کودکم نمی تواند آرام بنشیند چه کنم؟

❇️مجسمه بازی کنید.
کودک را روبروی خودتان روی صندلی بنشانید و از او بخواهید که دستهایش را روی زانوهایش بگذارد. البته کودک نفس خواهد کشید! ولی باید سعی کند مانند مجسمه بی حرکت بماند و حتی دستها یا بینی اش را تکان ندهد. با تمرین، او می تواند یک دقیقه بی حرکت بنشیند و بعضی از کودکان میتوانند پنج دقیقه یا بیشتر بی حرکت بمانند. هرچند روز یک بار بازی را تکرار کنید تا آگاهی او را نسبت به کنترلش روی حرکات، بالا ببرید. فراموش نکنید که او را به خاطر پیشرفت هر چقدر اندک، شدیداً تحسین کنید.

❇️ نگاه کنید تا زمان بگذرد.
یک راه حل واقعی برای طولانی کردن ،زمان ایجاد کردن موقعیتی است که نیازمند آرام نشستن است. به تدریج به او بگویید که انتظار دارید چگونه رفتار کند. یک مداد و یک ورق کاغذ بردارید برای هر زمانی که او باید آرام بنشیند یک شکل، مثلاً ستاره، دایره یا یک صورت خندان بکشید. برای مثال ده دقیقه آرام نشستن نیازمند کشیدن ده ستاره است. با گذشتن هر دقیقه او باید یکی از شکلها را رنگ کند یا هاشور بزند. هنگامی که تمام ستاره ها یا شکلها هاشور خوردند، زمان تمام شده و او بازی را برده است.

❇️ فرود موفقیت آمیز
این یک راه حل سرگرم کننده است که با آن می توانید به صورت تصویری، به کودک خود نشان دهید که از او چه انتظاری دارید کودک را وادارید که وانمود کند در حال نشستن روی صندلی هواپیماست و کمربندش را هم بسته است. به او بگویید که شما خلبان هستید و اعلام میکنید که علامت روی کمربند ایمنی «روشن» است. این بدان معناست که او باید همانجا بنشیند. سپس چراغ کمربند را «خاموش» کنید تا بدین ترتیب کودک بتواند بلند شود و بایستد با تکرار این بازی به تدریج زمان نشستن را افزایش دهید.

❇️زمان را برگردانید.
در مورد کودکانی که در آرام نشستن مشکل دارند انتظارات خود را دقیقاً معلوم کنید. سپس به او بگویید که برای هر دقیقه ای که آرام بنشیند، به او زمان را برخواهید گرداند.
در ازای هر دقیقه خوب نشستن اجازه دهید یکی دو دقیقه، کاری را که دوست دارد انجام دهد. زمان را ثبت کنید.
کودک را به خاطر بردباریش عمیقاً تحسین کنید.
به کودک تفهیم کنید که در ازای دقایقی که آرام نمینشیند، باید کار منزل بیشتری را انجام دهد، تلویزیون تماشا نکند حتماً از این زمان نیز یادداشت بردارید.
⚜⚜⚜
@childeducation

تکنیک هایی برای ارتباط بهتر نوجوانان با والدین

دلایل مختلفی ممکن است باعث شود نوجوانتان به حرف شما گوش ندهد. درک این دلایل می تواند به بهبود ارتباط و رابطه شما با او کمک کند. برخی از این دلایل عبارتند از:

❇️نیاز به استقلال
نوجوانان در این مرحله از زندگی به دنبال استقلال و هویت شخصی خود هستند. ممکن است آنها احساس کنند که گوش دادن به حرف شما به معنای از دست دادن استقلالشان است.

❇️تفاوت نسل‌ها
تفاوت در دیدگاه‌ها و ارزش‌ها بین نسل‌ها می‌تواند باعث شود نوجوانتان حرف‌های شما را نپذیرد. آنها ممکن است فکر کنند که شما شرایط و چالش‌های امروزی را درک نمی‌کنید.

❇️احساس عدم درک شدن
اگر نوجوانتان احساس کند که شما او را درک نمی‌کنید یا به احساسات و نظراتش اهمیت نمی‌دهید، ممکن است از گوش دادن به حرف‌های شما خودداری کند.

❇️تاثیر همسالان
در این سن، نوجوانان بیشتر تحت تأثیر دوستان و همسالان خود قرار می‌گیرند. ممکن است آنها ترجیح دهند به جای خانواده، به حرف دوستانشان گوش دهند.

❇️روش ارتباطی نامناسب
اگر روش ارتباطی شما با نوجوانتان همراه با سرزنش، انتقاد یا تحکم باشد، ممکن است او از گوش دادن به شما امتناع کند. نوجوانان به دنبال احترام و درک متقابل هستند.

❇️مشکلات عاطفی یا روانی
گاهی اوقات، مشکلات عاطفی مانند استرس، اضطراب یا افسردگی می‌تواند باعث شود نوجوانتان کمتر به حرف‌های شما توجه کند.

✳️✳️ راه‌حل‌های پیشنهادی:✳️✳️

✳️گوش دادن فعال: سعی کنید به حرف‌های نوجوانتان با دقت گوش دهید و بدون قضاوت، احساساتش را درک کنید.

✳️احترام متقابل: به او نشان دهید که نظرات و احساساتش برای شما مهم است.

✳️صحبت دوطرفه: به جای دستور دادن، با او گفت‌وگو کنید و از او نظر بخواهید.

✳️زمان مناسب: در زمان‌هایی که او آرام
است، با او صحبت کنید.

✳️الگو بودن: با رفتار خود به او نشان دهید که چگونه می‌تواند به دیگران احترام بگذارد و گوش دهد.

به یاد داشته باشید که نوجوانی دوره‌ای چالش‌برانگیز برای هر دو طرف است. صبر و درک متقابل می‌تواند به بهبود رابطه شما کمک کند.
⚜⚜⚜⚜
@childeducation

#کتاب-چگونه-با-کودکم-رفتار-کنم؟
اثر استفن گاربر (قسمت ۷۲)
⚜⚜⚜
کودکم نمیتواند آرام بنشیند چه کنم؟

یادگیری آرام یکجا نشستن یکی از سخت ترین درسهایی است که کودکان خردسال باید بیاموزند.
کودک باید بداند منظور والدین از «آرام نشستن " چیست و بسیار مهم است که والدین در مورد انتظاراتشان واقع بین باشند. ولی حتی به یک کودک خردسال نیز می توان نشستن طولانی تر در سر میز شام در مراسم و یا موقعیتهای اجتماعی را آموزش داد.
راه حلهایی که در زیر می آید، بدین منظور طراحی شده اند که چطور کودک آرام بنشیند. این روشها بدین ترتیب هستند که از راه بازی کردن وارد میشوید و راه حلهای اول برای کودکان خرد سالتر و راه حلهایی که در آخر آورده شده اند برای کودکان بزرگتر مناسب ترند. راه حل هایی را که با سن مهارتها و شخصیت کودکتان سازگارتر هستند انتخاب کنید.

❇️ بشمارید و کف بزنید .
کودک نوپای خودتان را روی صندلی بنشانید به او بگویید که می خواهید ببینید می تواند تا هنگامی که شما اعداد را میشمارید روی صندلی آرام بنشیند یا نه. در حالی که با انگشتانتان اعداد را نشان میدهید از یک تا پنج بشمارید. او را تحسین کنید، در آغوش بگیرید و به او اجازه دهید که قبل از شروع مجدد چند دقیقه در اطراف پرسه بزند. این بار او را بنشانید و بگویید حاضری برای نشستن، شروع !» و تا ده یا هر شماره دیگری که او برای آن آمادگی دارد بشمارید مجدداً موفقیت او را تحسین کنید و برایش کف بزنید. او را در آغوش بکشید و اجازه دهید که مدتی دور و بر گردش کند. به تدریج مدت زمانی را که او می تواند روی صندلی بنشیند افزایش دهید و در ضمن با شمردن همراه با شادی و هیجان ،آشکار در او یک حس موفقیت ایجاد کنید.

❇️ از زمان سنج (تایمر) استفاده کنید. هنگامی که کودک نوپای شما توانست به مدت شصت ثانیه در بازی «بشمار و کف بزنه (قسمت بالا) دوام بیاورد، بازی را عوض کنید با یک زمان سنج آشپزخانه دقایق را بشمارید. کودک در صندلیش می‌نشیند و به زمان سنج گوش میدهد تا زنگ آن به صدا درآید. در این بین شما به تدریج و در عرض چند هفته مدت زمان آن را زیاد می‌کنید. در مورد کودکان بزرگتر با یک جلسه آموزشی آغاز کنید میخوایم ببینیم چقدر میتونی آروم بشینی زمان را اندازه بگیرید و نتیجه کارش را به او بازگردانید: «حالا بیا ببینیم ، می تونی رکوردت رو بشکنی یا نه! تذکر این بازی را به مدت خیلی طولانی انجام ندهید و آن را هر روز نیز بازی نکنید. بازی، سرگرمی است، شکنجه نیست.
از کودک انتظار نداشته باشید که مدت طولانی آرام بنشیند و هیچ کاری انجام ندهد قوانین بازی را طوری ترتیب دهید که اجازه فعالیتهای آرام نظیر خواندن یا بازی کردن را به کودک بدهد. همیشه به طور متناوب به کودک اجازه دهید بین آرام نشستنها به فعالیتهای بدنی بپردازد.

⚜⚜⚜⚜⚜
@childeducation

دختر ۱۴ساله ای دارم که مرتب یاد اور خاطره بدی در سن کودکی میشه و خیلی اذیتش میکنه به طوری که خیلی افسرده و گرفته و گوشه نشین شده چه کاری می توانم برایش انجام دهم؟

تجربه خاطرات بد، به ویژه در سنین پایین، می‌تواند تأثیرات عمیقی بر روحیه و رفتار فرد داشته باشد. در اینجا چند پیشنهاد وجود دارد که ممکن است به شما و دخترتان کمک کند:

❇️گوش دادن و حمایت عاطفی
- مهم است که به دخترتان نشان دهید که شما در کنار او هستید و احساساتش را درک می‌کنید. به او اجازه دهید تا درباره احساساتش صحبت کند، بدون اینکه قضاوت یا سرزنش شود.
- از جملاتی مانند "من اینجا هستم تا به تو کمک کنم" یا "احساسات تو برای من مهم است" استفاده کنید.

❇️تشویق به بیان احساسات
- اگر دخترتان در بیان احساساتش مشکل دارد، می‌توانید از روش‌های غیرکلامی مانند نقاشی، نوشتن یا حتی بازی کمک بگیرید. این روش‌ها می‌توانند به او کمک کنند تا احساساتش را راحت‌تر بروز دهد.

❇️مراجعه به روانشناس یا مشاور
- یک روانشناس کودک یا نوجوان می‌تواند به دخترتان کمک کند تا با خاطرات بد خود کنار بیاید و راه‌های سالمی برای مقابله با آنها پیدا کند. درمان‌هایی مانند (درمان شناختی-رفتاری (CBT) می‌توانند بسیار مؤثر باشند.

❇️ایجاد محیط امن و آرام
- سعی کنید محیط خانه را تا حد امکان آرام و امن نگه دارید. کاهش استرس و تنش در محیط خانه می‌تواند به بهبود حال روحی دخترتان کمک کند.
- فعالیت‌های خانوادگی مثبت و سرگرم‌کننده نیز می‌توانند به او کمک کنند تا احساس بهتری داشته باشد.

❇️تشویق به فعالیت‌های مثبت
- تشویق دخترتان به شرکت در فعالیت‌هایی که از آنها لذت می‌برد، مانند ورزش، هنر یا موسیقی، می‌تواند به او کمک کند تا ذهنش را از خاطرات بد دور کند.
- فعالیت‌های جسمانی مانند ورزش نیز می‌توانند به کاهش استرس و بهبود خلق و خو کمک کنند.

❇️صبر و تحمل
- بهبودی از خاطرات بد ممکن است زمان‌بر باشد. مهم است که صبور باشید و به دخترتان نشان دهید که بهبودی ممکن است و شما در این مسیر همراه او هستید.

❇️آموزش مهارت‌های مقابله‌ای
- به دخترتان کمک کنید تا مهارت‌های مقابله‌ای سالم را یاد بگیرد، مانند تنفس عمیق، مدیتیشن یا تکنیک‌های آرام‌سازی. این مهارت‌ها می‌توانند به او کمک کنند تا در مواجهه با خاطرات بد، احساس کنترل بیشتری داشته باشد.

❇️پرهیز از سرزنش یا فشار
- از سرزنش یا فشار آوردن به دخترتان برای "فراموش کردن" خاطرات بد خودداری کنید. این کار می‌تواند باعث تشدید احساسات منفی شود.

اگر احساس می‌کنید که وضعیت دخترتان بهبود نمی‌یابد یا حتی بدتر می‌شود، مراجعه به یک متخصص روانشناسی یا روانپزشک ضروری است. آنها می‌توانند ارزیابی دقیق‌تری انجام دهند و برنامه درمانی مناسب را ارائه دهند.

امیدوارم که دخترتان به زودی احساس بهتری پیدا کند و شما نیز به عنوان والدین بتوانید از این مرحله دشوار عبور کنید.

⚜⚜⚜⚜
@chilleducation

#کتاب-چگونه-با-کودکم-رفتار-کنم؟
اثر استفن گاربر (قسمت ۷۱)
⚜⚜⚜
کودکم دائماً چیزها را فراموش یا گم می کند.

❇️از پی آمدهای طبیعی استفاده کنید.
مؤثرترین راه برای یادآوری به خاطر آوردن پی آمدهای فراموشکاری است. کودکان
معمولاً بسیاری از چیزها را به خاطر نمی آورند، زیرا پدر و مادرشان به جای آنها این کار را انجام می دهند: «ما نمی خواهیم که «جو» راکت تنیسش را گم کند، بنابراین به جای او آن را به خاطر می‌آوریم چون اگر آن را گم کند مجبور خواهیم شد برای او راکت دیگری بخریم» «چون نمی خواهیم مجبور شویم کفشهای ورزشی را به مدرسه ببریم به «ماری» یادآوری می کنیم که وقتی دارد به کلاس می رود آنها را با خودش ببرد.» ولی این کار، عادت ماری یا جو را تغییر نخواهد داد.
اگر اجازه دهیم که آنها نتایج فراموشکاری را تجربه کنند کار درست خواهد شد. نقش حافظه کودک را برعهده نگیرید. اگر کودک دستکش هایش را فراموش کرد، بگذارید همان طور بماند. ممکن است او نتواند آن روز در بازی شرکت کند. به مدرسه نروید و آن را برای کودک نبرید.

❇️فراموش کردن را مشکل ساز کنید.
اجازه دهید که او در صورت امکان خودش شیء فراموش شده را پیدا کند. او می تواند برای پیدا کردن اشیاء گمشده تلفن بزند و یا این که به جایی برود که در صورت لزوم با همراهی شما باشد) ولی خودتان هیچ تلاش غیر لازمی را انجام ندهید.

❇️ از تصحیح بیش از حد استفاده کنید. هنگامی که کودکتان چیزی را فراموش یا گم می کند، او را وادار کنید روشهای به خاطر آوردن را چندبار در حضور شما تمرین کند. اگر جو عادت کرده است ناهارش را فراموش کند میتوانید درست قبل از رفتن او از خانه این موضوع را به او یادآور شوید ولی بعداً او را وادار کنید که سه بار بیرون آوردن غذا از یخچال و گذاشتن آن در کیف مدرسه اش را تمرین کند.
اگر سوزان کتش را در مدرسه جا می گذارد او را وادار کنید که نقش جستجوی بدنی را بازی کند (مثلاً وانمود می کند که در مدرسه یا خانه یک دوست در حال بازی در یک
فیلم است. بلافاصله اشیاء گم شده را تهیه نکنید.
کودک را وادارید که با انجام دادن کارهای بیشتر در منزل، بهای آن را بپردازد یا اینکه او را وادار کنید که از پس انداز و یا پول توجیبی اش دست کم قسمتی از بهای آن را بپردازد.
⚜⚜⚜
@childeducation