.
"کافه معمولی جهان"

جهان‌های جدیدی در غبار می‌درخشند
و از زاغه‌های ذهن بیرون می‌آیند،
تا با ایده‌های پشه‌‌وار خفه شوند.
اینجا، در کافه‌ی معمولی و پیش‌پاافتاده جهان
سخت‌ترین کار
خلق هنر است،
مثل خوردن سالاد.
اطراف را بنگر.
اجزایی که باید با آن‌ها کار کرد،
گم شده‌اند.
پس باید آنها را خلق یا پیدا کرد.
منتقدان باید سخاوتمند باشند
ولی بندرت سخاوتمندند.
از نظر آنها آسان است
که آب را با آتش خاموش کرد.
اما هیچ تلاشی بیهوده نبوده است
مهم نیست که با ما چه کرده‌اند:
منتقدان
زنانِ از دست‌رفته
شغل‌های از دست‌رفته،
لعنت به همه‌شان.
آن‌ها به اندازه‌ی این کافه معمولی،
این جهان معمولی،
جالب نیستند،
ما می‌دانیم که جای بهتری باید وجود داشته باشد،
اما ندارد؛
این راز ماست
که زیاد هم نیست،
اما کافی است.
ما آتشی معمولی و پژمرده‌کننده را انتخاب کرده‌ایم.
خلق هنر یعنی
برای همیشه تنها و دیوانه بودن.
#چارلز_بوکوفسکی
برگردان #مهیار_مظلومی
از کتاب #آنچه_بیش_از_همه_اهمیت_دارد_این_است_که_چگونه_از_میانه_آتش_بگذری
https://www.instagram.com/p/DBRxz2RxlPv/?igsh=MW12dTN2emd2MzA5bg==