فاطمه بنت اسد(مادر امام علی علیه‌السلام) در حال طواف بود که درد زایمان پیدا کرد.
آنگاه گفت:
«خدایا! من به تو و به پیامبرانت و کتاب‌های آسمانی، ایمان دارم.
خدایا! تو را به حقِّ بناکننده این کعبه و فرزندی که در شکم دارم سوگند می‌دهم که تولّد فرزندم را بر من آسان گردانی.»

پس از دعای او، کعبه گشوده شد و فاطمه داخل گردید و از مقابل چشمان حاضرین ناپدید شد.
دیگران هر چه تلاش کردند، درب کعبه باز نشد.

پس از سه روز، فاطمه درحالی‌که فرزند خود را روی دست داشت، از کعبه خارج شد و گفت:
«خداوند ، مرا بر زنان پیشین برتری داد؛ وقتی خارج شدم هاتفی به من گفت:
«ای فاطمه! نام فرزند خود را علی بگذار که خداوند می‌فرماید:
«من نام این فرزند را از نام خود گرفتم و او را تأدیب نمودم و اسرار علم خود را به او آموختم.
اوست که بت‌های اطراف خانه من را خواهد شکست و بر بالای خانه من اذان خواهد گفت.
خوشا به حال کسانی که او را دوست بدارند و از او اطاعت کنند و وای بر کسانی که او را دشمن بدارند و از او نافرمانی کنند.»

📚الغدیر، جلد ۶، صفحه ۲۱
📚کشف الغمه جلد ۱، صفحه ۵۹

#امام_علی
@CafeeRomanSara
♡჻ᭂ࿐