#مژده!
رسول الله ﷺ فرموده اند: هر کس ماه رمضان را روزه بگیرد و به دنبال آن شش روز شوال را نیز روزه بگیرد، به مانند این است که تمام سال را روزه گرفته باشد.
برای معلومات بیشتر متن پایین را بخوانید
(💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖
بعد از ختم رمضان المبارک، الله سبحانه وتعالی دروازه ی دیگری را که مالامال از رحمت بیکرانش بر بندگانش است باز کرده ،مزایائی را بر ما ارزانی کرده است که معادل یک سال روزه است.
حضرت رسول کریم صلی الله وعلیه وسلم فرمودند:
«من صام رمضان ثم أتبعه ستا من شوال کان کصیام الدهر».
هرکه ماه رمضان را روزه بگیرد، سپس در پی آن شش روز از ماه شوال را روزه بگیرد؛ همچون روزه داشتن همۀ سال است. [صحیح مسلم (۳/۱۶۹ شماره: ۲۸۱۵].
ونیز فرمودند:
«جعل الله الحسنه بعشر أمالها فشهر بعشره أشهر وصیام سته أیام بعد الفطر تمام السنه»
الله متعال یک حسنه را به ده برابر گردانیده است، بناءً یک ماه (ماه رمضان) برابر به ده ماه بوده، وشش روز بعد از فطر را روزه گرفتن یک سال را مکمل می‌سازد). [صحیح الترغیب والترهیب (۱/۲۴۳ شماره: ۱۰۰۷)].
و در لفظی چنین آمده است:
«صیام شهر رمضان بعشره أشهر، وصیام سته أیام بشهرین فذلک صیام السنه»
روزه داشتن ماه رمضان برابر به ده ماه بوده، وروزه داشتن شش روز برابر به دو ماه می‌باشد، اینست روزه گرفتن همه ی سال. [همان مرجع سابق].
و حال به فضیلتِ روزه گرفتن شش روز ازشوال میپردازیم:
۱- چنانچه گذشت روزه ی شوال، روزۀ یک ساله را تمام می‌سازد.
۲- نشانه ی محبت و رغبت در طاعت است.
چون مسلمان بعد از آنکه یک ماه رمضان را روزه گرفت؛ آنچه بر او فرض بود ادا شد و از عهدۀ او بیرون شد، باز هم او بالای آن، شش روز دیگر را که روزه گرفتن آن بر او واجب نیست به اختیار و رغبت خود بخاطر رضای الله سبحانه و تعالی و بدست آوردن اجر و ثواب؛ روزه می گیرد.
۳- روزه گرفتن شش روز شوال مانند سنن رواتب نمازها است، که کمبودی فرض را پُرمی‌سازد، و همه می‌دانیم که در روزه ی ما در ماه رمضان حتمًا چیزی از کوتاهی و خلل وارد شده است که نیاز به تکمیل کردن دارد.
۴- نشانه ی قبولیت و پذیرفتن روزۀ ماه رمضان است.
چون یکی از نشانه‌های قبولی آن است که در پی طاعت، طاعت دیگری انجام دهد.
۵- یک نوع شُکر و سپاسگزاری است آن ذات بلند و والا را که بنده ی خود را کمک ویاری بخشید تا اینکه یک ماه رمضان را کاملاً روزه گرفت،
واگر لطف و مهربانی اوتعالی نمی‌بود، هرگز این بنده ی ضعیف و بیچاره نمی‌توانست که یک روز را روزه بگیرد، چه رسد که یک ماه را روزه بگیرد.
برادر و خواهر مسلمان!
این شش روز از روز دوم شوال آغاز گردیده و تا آخرین روز شوال دوام دارد.
چون روز اول شوال عید سعید فطر است که آن روز را روزه گرفتن جایز نیست چون در حدیث ثوبان رضی الله عنه گذشت که «وصیام سته أیام بعد الفطر».
این شش روز را میتوان پیاپی روزه گرفت و می‌توان آنها را جدا جدا روزه گرفت، چون مقصود آنست که از ماه شوال شش روز را روزه گرفته شود، برابر است که از اول ماه باشد یا از میان و یا از آخر آن،
چه پیاپی باشد و چه جدا جدا، به اینگونه که یک روز روزه بگیرد و یک روز بخورد، یا اینکه دو و یا سه روز، روزه بگیرد باز چند روز بخورد باز باقی ایام آن شش روز را روزه بگیرد. مهم آنست که شش روز را پوره کند.
احسن و بهتر آنست که این شش روز را هرچه زودتر بعد از روز عید و پیاپی روزه بگیرد،
چون در شتابیدن به روزه گرفتن این روزها انسان مسلمان خیر بیشتری را حاصل می‌کند، مثلاً:
۱- سبقت و پیشی گرفتن به کارهای نیک، که الله سبحانه وتعالی بندگان خود را به سوی آن فراخوانده است:
«فاستبقوا الخیرات»
به سوی نیکی ها بشتابید و در انواع خیرات بر یکدیگر سبقت بگیرید.
و همچنان حضرت رسول کریم صلی الله وعلیه وسلم فرمودند:
«بَادِرُوا بِالأَعْمَالِ فِتَنًا کَقِطَعِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ یُصْبِحُ الرَّجُلُ مُؤْمِنًا وَیُمْسِى کَافِرًا أَوْ یُمْسِى مُؤْمِنًا وَیُصْبِحُ کَافِرًا یَبِیعُ دِینَهُ بِعَرَضٍ مِنَ الدُّنْیَا» [صحیح مسلم (۱/۷۶ شماره: ۳۲۸].
بشتابید به انجام اعمال (صالحه) پیش از آنکه فتنه‌هایی ظاهر شود مانند پاره‌های شب تاریک، که یک انسان صبح می‌کند در حالی‌که مؤمن است و بهنگام شام کافر می‌شود، و شب را مؤمن می‌گذراند و صبح کافر می‌گردد، دین خود را در برابر متاع کمی از دنیا می‌فروشد.
۲- از «تسویف» و پس انداختن کارهای نیک رهایی می‌یابد.
چون یکی از اسلحه های بزرگ شیطان در برابر انسان مؤمن محروم ساختن وی از خیرِ همانا «تسویف» است،
یعنی اینکه انسان مؤمن وقتی که بخواهد بر کار خیری اقدام کند؛ شیطان برای او می‌گوید:
حالا لازم نیست، فردا یا دیگر فردا آنرا انجام خواهی داد، باش روز دوشنبه بیاید، باش مهمانی‌ها خلاص شود، باش هوا سرد شود..... تا اینکه ماه شوال به پایان می‌رسـد و او هنوز روزه نگرفته است،
و یا اینکه او گرفتار چیزی می‌شود که این فرصت را از او فوت می‌کند،