شاید ساده‌انگارانه‌ و غیرمنطقی باشه که در برخوردهای عاطفی، خط مشی‌ای (یعنی سیاست) تعیین نشه؛ منظورم خط قرمز نیست اصلا. اصل بیانم در تعیین این مولفه اینه که وقتی رفتارهای عاطفی رو با محدودیت‌هایی روبه‌رو می‌کنیم، عملا در پوسته‌ی میش که درونش گرگه، خودمون رو آماده‌ی نبرد و دشمنی با دیگران می‌کنیم. ویدیو رو ببینید (کاری به واقعی یا غیرواقعی بودنش ندارم). اینکه چرا همیشه این تضادِ دوست و دشمن وجود داشته و داره جای سواله اما موکدا هیچ ایدئولوژی (سیاسی‌ای) نباید جلوی عواطف انسانی ما رو بگیره؛ تجربه از بی‌مهری‌های دیگران هم یکی از همین مواردی هست که در طی اون آدم‌ها، مهربونی‌ها دیگرون رو کوچک می‌بینن و اصطلاحا تاثیرناپذیرتر میشن در مقابل مهربونی‌های واقعی.

پس برای جمع‌بندی باید بگم که نجابت/اصالت می‌تونه تعاریف و مولفه‌های متفاوتی داشته باشه:
1️⃣ اینکه شخص با خودش و با دیگران روراست باشه.
2️⃣ شجاعت و ایستادگی رو از خودش به خرج بده در رویایی با همه‌ی فراز و نشیب‌ها.
3️⃣ برای موجودات ارزش و اهمیت قائل بشه.
4️⃣ با بی‌مهری و پوچی (فلسفی‌ای) که وجود داره، بازم هم مهربون بمونه.
5️⃣ دوری از سیاست‌زدگی‌ها و محدودیت‌ عاطفی