'توی کارهای من یک چیز مطرح است، محکومیت وجود، آدم یک موجویت پلی‌دیمانسیونل [چندبعدی] بود، امروزه نیست شد، و من این نیست‌شدگی رو با این بی‌دست‌وپابودنش با بی‌دهن‌بودنش با بی‌چشم‌بودنش با اینها نشون میدم، یعنی تمام اون چیزی که میتونه تظاهر یک زندگی باشد از آدم امروزی گرفته شده است، ندارن، من میبنم و میدونم و هست حتما که هیچ چیز ندارن، هیچ زندگی‌ای ندارن، و من این رو نشون میدم، یه آدمی که هیچ است، و این آدم فقط یک کومپوزیته‌ کورپورال [سرشت جسمانی] دارد که خیلی هم به او مینازد و من خلاصه این رو بصورت وقاحت لخت این آدم هیچ نشون میدم ولی درعین‌حال کومپوسیون [ترکیب‌بندی] دارم، برای اینکه بلخره آدمه.'
#محصص
از مستند "چشمی که میشنود"
https://www.aparat.com/v/ky5E3
@demonkratia