سلسله‌‌ی اثباتِ نبوّتِ سیّدنا محمّدﷺ {9}
مرحله‌ی نخست: اثباتِ صداقتِ پیامبرِ اسلام (ص)
7. موردِ گریستن به هنگامِ استماعِ قرآن و عبادات!
توضیح: روایاتِ زیادی از پیامبرِ اسلامﷺ نقل شده است که ایشان هنگامِ عبادتِ خداوند و نمازگزاری و یا حتّی شنیدنِ قرآن، از شدّتِ تأثّر به گریه می‌افتادند و اشک‌هایشان جاری می‌شد.
وجهِ استدلال: یکی از بهترین راه‌های ممکن برای پی‌بردن به صداقتِ افراد، بررسیِ رفتارهایی است که از حالاتِ درونیِ آن‌ها خبر می‌دهند و بی‌شک یکی از بهترینِ این موارد، گریه‌کردن است! اگر پیامبرﷺ به نبوّتِ خودش ایمانِ راسخ نداشت و می‌دانست که آن خدایی که با او سخن می‌گوید، توهّمی بیش نیست و قرآنی که تلاوت می‌شود فقط ساخته‌و‌پرداخته‌های دروغینِ خودش است، هرگز چنین متأثّر نمی‌شد. اگر به مسلمانانِ اطراف‌مان نگاه کنیم، آن‌هایی که ایمانِ کمی دارند هرگز بر اثرِ انجامِ اعمالِ دینی احساسات‌شان برانگیخته نمی‌شود؛ در مقابل کسانی که ایمانِ راسخی دارند گاهی هنگامِ تلاواتِ قرآن و یا نماز از روی خشوع و خضوع به تضرّع و گریه‌و‌زاری می‌افتند. حال به نقلِ عبدالله بن مسعود نگاه کنید که می‌گوید: پیامبرﷺ به من فرمود: «برایم قرآن بخوان». گفتم: چگونه برایت قرآن بخوانم در حالی كه قرآن بر تو نازل شده است؟! فرمود: «دوست دارم آن‌را از دیگران بشنوم». پس سوره‌ی نساء را برایش تلاوت كردم تا به این آیه رسیدم كه: ﴿فَكَيۡفَ إِذَا جِئۡنَا مِن كُلِّ أُمَّةِۢ بِشَهِيدٖ وَجِئۡنَا بِكَ عَلَىٰ هَٰٓؤُلَآءِ شَهِيدٗا ٤١﴾ [النساء: 41]. یعنی: «چگونه خواهد بود آنگاه كه از هر ملتی، گواهی بیاوریم و تو را به عنوانِ گواه اینان، بیاوریم». پیامبر ﷺ فرمود: «بس كن». پس دیدم كه اشک از چشمانِ مباركش، سرازیر است. [۱] از عایشه (رض) روایت است که از ایشان در مورد عجیب‌ترین چیزی که از پیامبرﷺ دیده‌اند پرسیدند. ایشان اندکی سکوت نمودند و سپس فرمودند: یکی از شب ها، پیامبرﷺ فرمود: «ای عایشه! امشب مرا بگذار که به عبادتِ پروردگارم بپردازم». عایشه (رض) فرمودند به خدا سوگند که من در کنارِ شما بودن و آنچه را که باعثِ خوشحالی شما شود دوست دارم. به هر حال پیامبرﷺ برخاست و وضو گرفت و به نماز ایستاد و آن قدر گریه نمود که پیراهنش خیس شد. سپس نشست و به اندازه ای گریه نمود که ریشش خیس شد. بعد از آن، آن‌قدر گریه نمود که زمین خیس شد. آن گاه بلال آمد و وقتِ نماز اعلام نمود و چون دید رسول الله ﷺ گریه می‌نماید، گفت: ای رسول خدا! شما گریه می کنید در حالی که خداوند گناهانِ گذشته و آینده‌ی شما را مغفرت نموده است؟! پیامبرﷺ فرمود: «آیا بنده‌ی سپاسگزاری نباشم؟ آیه‌ای بر من نازل شده است؛ وای به حالِ کسی که آن را بخواند و در آن، تدبّر نکند (إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ﴾ [٢] عبدالله بن الشخیر (رض) می‌گوید پیامبرﷺ را دیدم که نماز می‌خواند و صدای گریه از سینه‌ی او به گوش می‌رسید مانند دیگی که می‌جوشد! [٣] در این رفتارهای پیامبرﷺ به وضوح تأثیرِ عمیقی که قرآن بر ایشان گذاشته آشکار است.
وثاقتِ تاریخی: چنان‌که دیدید، روایاتِ گریستنِ پیامبرﷺ به هنگامِ عبادات بسیار هستند و علاوه‌براین چند موردی که ذکرِ آن رفت و اسنادِ همه‌ی آن‌ها نیز صحیح بود، مواردِ دیگری نیز در سنّتِ صحیح و معتبر وجود دارد؛ مثلِ گریه‌ی ایشان هنگامِ نمازِ کسوف، گریستنِ حضرت از روی دل‌سوزی برای امّت، گریه‌ی ایشان بعد از نزولِ آیه‌ی ۶۸ انفال و... تمامِ این روایاتِ متعدّد، همگی به چند طریقِ مختلف نقل شده‌اند و گاهاً الفاظِ متفاوتی دارند که در مجموع، ثبوتِ آن‌ها مسلّم است.
📚ارجاعات
[۱] صحیح بخاری - ح ٤٥٨٢
[۲] صحیح ابن حبّان- ح ٦٢٠
[۳] سنن أبوداوود - ح ٩٠٤
#اثبات_نبوت
#اثبات_صداقت_پیامبر
✅@anti_shobahat | آنتی شبهات
مرحله‌ی نخست: اثباتِ صداقتِ پیامبرِ اسلام (ص)
7. موردِ گریستن به هنگامِ استماعِ قرآن و عبادات!
توضیح: روایاتِ زیادی از پیامبرِ اسلامﷺ نقل شده است که ایشان هنگامِ عبادتِ خداوند و نمازگزاری و یا حتّی شنیدنِ قرآن، از شدّتِ تأثّر به گریه می‌افتادند و اشک‌هایشان جاری می‌شد.
وجهِ استدلال: یکی از بهترین راه‌های ممکن برای پی‌بردن به صداقتِ افراد، بررسیِ رفتارهایی است که از حالاتِ درونیِ آن‌ها خبر می‌دهند و بی‌شک یکی از بهترینِ این موارد، گریه‌کردن است! اگر پیامبرﷺ به نبوّتِ خودش ایمانِ راسخ نداشت و می‌دانست که آن خدایی که با او سخن می‌گوید، توهّمی بیش نیست و قرآنی که تلاوت می‌شود فقط ساخته‌و‌پرداخته‌های دروغینِ خودش است، هرگز چنین متأثّر نمی‌شد. اگر به مسلمانانِ اطراف‌مان نگاه کنیم، آن‌هایی که ایمانِ کمی دارند هرگز بر اثرِ انجامِ اعمالِ دینی احساسات‌شان برانگیخته نمی‌شود؛ در مقابل کسانی که ایمانِ راسخی دارند گاهی هنگامِ تلاواتِ قرآن و یا نماز از روی خشوع و خضوع به تضرّع و گریه‌و‌زاری می‌افتند. حال به نقلِ عبدالله بن مسعود نگاه کنید که می‌گوید: پیامبرﷺ به من فرمود: «برایم قرآن بخوان». گفتم: چگونه برایت قرآن بخوانم در حالی كه قرآن بر تو نازل شده است؟! فرمود: «دوست دارم آن‌را از دیگران بشنوم». پس سوره‌ی نساء را برایش تلاوت كردم تا به این آیه رسیدم كه: ﴿فَكَيۡفَ إِذَا جِئۡنَا مِن كُلِّ أُمَّةِۢ بِشَهِيدٖ وَجِئۡنَا بِكَ عَلَىٰ هَٰٓؤُلَآءِ شَهِيدٗا ٤١﴾ [النساء: 41]. یعنی: «چگونه خواهد بود آنگاه كه از هر ملتی، گواهی بیاوریم و تو را به عنوانِ گواه اینان، بیاوریم». پیامبر ﷺ فرمود: «بس كن». پس دیدم كه اشک از چشمانِ مباركش، سرازیر است. [۱] از عایشه (رض) روایت است که از ایشان در مورد عجیب‌ترین چیزی که از پیامبرﷺ دیده‌اند پرسیدند. ایشان اندکی سکوت نمودند و سپس فرمودند: یکی از شب ها، پیامبرﷺ فرمود: «ای عایشه! امشب مرا بگذار که به عبادتِ پروردگارم بپردازم». عایشه (رض) فرمودند به خدا سوگند که من در کنارِ شما بودن و آنچه را که باعثِ خوشحالی شما شود دوست دارم. به هر حال پیامبرﷺ برخاست و وضو گرفت و به نماز ایستاد و آن قدر گریه نمود که پیراهنش خیس شد. سپس نشست و به اندازه ای گریه نمود که ریشش خیس شد. بعد از آن، آن‌قدر گریه نمود که زمین خیس شد. آن گاه بلال آمد و وقتِ نماز اعلام نمود و چون دید رسول الله ﷺ گریه می‌نماید، گفت: ای رسول خدا! شما گریه می کنید در حالی که خداوند گناهانِ گذشته و آینده‌ی شما را مغفرت نموده است؟! پیامبرﷺ فرمود: «آیا بنده‌ی سپاسگزاری نباشم؟ آیه‌ای بر من نازل شده است؛ وای به حالِ کسی که آن را بخواند و در آن، تدبّر نکند (إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ﴾ [٢] عبدالله بن الشخیر (رض) می‌گوید پیامبرﷺ را دیدم که نماز می‌خواند و صدای گریه از سینه‌ی او به گوش می‌رسید مانند دیگی که می‌جوشد! [٣] در این رفتارهای پیامبرﷺ به وضوح تأثیرِ عمیقی که قرآن بر ایشان گذاشته آشکار است.
وثاقتِ تاریخی: چنان‌که دیدید، روایاتِ گریستنِ پیامبرﷺ به هنگامِ عبادات بسیار هستند و علاوه‌براین چند موردی که ذکرِ آن رفت و اسنادِ همه‌ی آن‌ها نیز صحیح بود، مواردِ دیگری نیز در سنّتِ صحیح و معتبر وجود دارد؛ مثلِ گریه‌ی ایشان هنگامِ نمازِ کسوف، گریستنِ حضرت از روی دل‌سوزی برای امّت، گریه‌ی ایشان بعد از نزولِ آیه‌ی ۶۸ انفال و... تمامِ این روایاتِ متعدّد، همگی به چند طریقِ مختلف نقل شده‌اند و گاهاً الفاظِ متفاوتی دارند که در مجموع، ثبوتِ آن‌ها مسلّم است.
📚ارجاعات
[۱] صحیح بخاری - ح ٤٥٨٢
[۲] صحیح ابن حبّان- ح ٦٢٠
[۳] سنن أبوداوود - ح ٩٠٤
#اثبات_نبوت
#اثبات_صداقت_پیامبر
✅@anti_shobahat | آنتی شبهات