مجسمه ها را شکستند، آلات موسیقی را سوزانیدند و کتاب‌ها را در آتش انداختند و کاخ‌ها و قصرها و می‌کده و دانشکده و آتشکده‌ها را با خاک یکسان کردند و به جایش مسجد و تکیه و امامزاده و حسینیه ساختند.

متخصصین اذان و مناجات و آخوندهای گردن کلفت خواب و خوراک را به مردم حرام کردند و در رادیو با مزخرفات عربی و روضه مردم را دعوت به مرده‌پرستی و روزه و گذشت از دنیا و گریه و غسل در آب روان می‌کردند و از فشار قبر می‌ترسانیدند و به شهوت‌رانی‌ها و شکم‌چرانی‌های بهشتی وعده و وعید می‌دادند.

شیخ پشم‌الدین هم کتابی در نجاسات تألیف کرد که حاوی هزار و پانصد مسأله در باب آداب خلأ رفتن و کونشویی بود! خلاصه بازار دعانویس و جن گیر و محلل رونقی بسزا گرفت.

متخصصین روضه و گریه تمام لذت‌های این دنیا را حواله به دنیای دیگر می کردند و مردم را وادار به زوزه و روزه و گریه و چسناله می‌نمودند و خودشان مدام در عیش و نوش مشغول اندوختن مال و منال بودند و می خواندند: «گریه بر هر دردی دواست!»


صادق هدایت،
توپ مرواری
ــــــــــــــ

•• اگر دوستانی مشتاق خواندن دارید، لطفاً شناسهٔ کانال را در اختیارشان قرار دهید:
@andiiishe