میرزا احمد نهاوندی مشهور به حاج مرشد چلویی در بازار تهران دکان غذاخوری داشت! مردم او را بهترین کاسب قرن میدانستند! پیرمردی بود قدبلند با چهره‌ای نورانی و دلنشین و ریش و محاسن سفید... بر پیشخوان مغازه‌اش زده بود:
“نسیه و وجه دستی داده میشود به قدر قوه”!
هروقت کودکی برای بردن غذا برای صاحب کارشان می‌آمدند، لقمه‌ای چرب و لذیذ از گوشت، کباب و ته‌دیگ زعفرانی درست میکرد و خود با دستانش در دهان او میگذاشت و میگفت: “مبادا صاحبکارش به او از این غذا ندهد و او چشمانش به این غذا بماند و من شرمنده خدا بشم” مرشد چلویی در سال ۱۳۵۷ درگذشت اما نام و یادش هیچوقت فراموش نشد... روی سنگ قبرش نوشته: بهترین کاسب قرن...
@ancientworld1 ™
“نسیه و وجه دستی داده میشود به قدر قوه”!
هروقت کودکی برای بردن غذا برای صاحب کارشان می‌آمدند، لقمه‌ای چرب و لذیذ از گوشت، کباب و ته‌دیگ زعفرانی درست میکرد و خود با دستانش در دهان او میگذاشت و میگفت: “مبادا صاحبکارش به او از این غذا ندهد و او چشمانش به این غذا بماند و من شرمنده خدا بشم” مرشد چلویی در سال ۱۳۵۷ درگذشت اما نام و یادش هیچوقت فراموش نشد... روی سنگ قبرش نوشته: بهترین کاسب قرن...
@ancientworld1 ™