#لبنان #اسرائیل
▪️ابوهادی نه اول قربانی مهارت، سیطره و نفوذ موساد بلکه قربانی «تله تنش» شد. اگر به گذشته بازگردیم و از پسا جنگ تموز تا ۱ ژانویه ۲۰۲۴ بررسی کنیم، می‌بینیم که همواره بیروت جزء خطوط قرمز حزب بشمار می‌آمد و رژیم به آن نزدیک نشد حتی در اوج بحران سوریه و اشتغال حزب در سوریه حتی پس از ۷ اکتبر.
▪️با ترور صالح العاروری در ۱ ژانویه ۲۰۲۴ این خط قرمز شکست اما حزب الله معادله تل‌آویو در مقابل بیروت را اجرا نکرد با اینکه سید مکرر در مکرر از قبل آن را ترسیم و اعلام می‌کرد. بعد از عدم پاسخ شایسته حزب به ترور العاروری، شیب حوادث علیه حزب تند و تند و تندتر شد به قول دوستی دست و پای حزب (رزمندگان حزب در خط مقدم) هر روز در حال ضربه خوردن بود بعد از آن رژیم تصمیم به ترور قلب حزب (فواد شکر) گرفت سپس به سراغ ستون فقرات حزب (ابراهیم عقیل) رفت و در نهایت مغز حزب (سید) را هدف قرار داد و کار را تمام کرد.
▪️رژیم قبل از هر عملیات و کُنش خود علیه محور واکنش شیعه و راس هرم را بر علیه کنش‌های خویش مدنظر قرار می‌دهد و درباره آن بحث می‌کند در اینجا دوحالت متصور می‌شود:
۱) یا از کنش منصرف می‌شود.
۲) یا با بالا بردن آستانه تحمل ریسک انجام کنش را قبول می‌کند.
▪️حال اگر به کنش او واکنش تندی نشان داده شود قطعا و یقینا رژیم عقب خواهد کشید. اما اگر داده نشود رژیم صد قدم جلوتر آمده تا جایی که بالکل شیعه و راس هرم را از معادلاتش حذف خواهد کرد و با فراغ بال عملیات می‌کند.
▪️مجموعه پاسخ‌های ضعیف حزب به عملیات‌های العاروری، فواد شکر، پیجر و ابراهیم عقیل و ترس آن‌ها از «تشدید تنش» و عدم استفاده گسترده آن‌ها از بالستیک‌های تاکتیکی و تکیه آن‌ها بر راکت‌های بی‌دقت و کم‌کیفیت گراد وعدم توسعه عمقی خط نبرد سرانجام باعث شد رژیم خنجر خود را در ۲۷ سپتامبر بر مغز حزب فرو آورده و سر حزب را قطع کند به قول شیخ نعیم قاسم دبیرکل فعلی حزب، آن‌ها ۱۰ روز در حیرت و سردرگمی جنگ را سپری کردند.
▪️طوفان الاقصی موقتا تمام شده است اما جنگ تمام نمی‌شود حوادث این نبرد و شیوه مدیریت جنگ توسط یهود و سقوط اسد و پیامدهای بعد از آن درس‌ها و عبرت‌های بزرگی برای مدیران سیاسی و امنیتی جمهوری اسلامی به همراه داشته است...
🖊 نگارنده: قلم سرد
➕بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
🇮🇷 @akhbarjahadi
▪️ابوهادی نه اول قربانی مهارت، سیطره و نفوذ موساد بلکه قربانی «تله تنش» شد. اگر به گذشته بازگردیم و از پسا جنگ تموز تا ۱ ژانویه ۲۰۲۴ بررسی کنیم، می‌بینیم که همواره بیروت جزء خطوط قرمز حزب بشمار می‌آمد و رژیم به آن نزدیک نشد حتی در اوج بحران سوریه و اشتغال حزب در سوریه حتی پس از ۷ اکتبر.
▪️با ترور صالح العاروری در ۱ ژانویه ۲۰۲۴ این خط قرمز شکست اما حزب الله معادله تل‌آویو در مقابل بیروت را اجرا نکرد با اینکه سید مکرر در مکرر از قبل آن را ترسیم و اعلام می‌کرد. بعد از عدم پاسخ شایسته حزب به ترور العاروری، شیب حوادث علیه حزب تند و تند و تندتر شد به قول دوستی دست و پای حزب (رزمندگان حزب در خط مقدم) هر روز در حال ضربه خوردن بود بعد از آن رژیم تصمیم به ترور قلب حزب (فواد شکر) گرفت سپس به سراغ ستون فقرات حزب (ابراهیم عقیل) رفت و در نهایت مغز حزب (سید) را هدف قرار داد و کار را تمام کرد.
▪️رژیم قبل از هر عملیات و کُنش خود علیه محور واکنش شیعه و راس هرم را بر علیه کنش‌های خویش مدنظر قرار می‌دهد و درباره آن بحث می‌کند در اینجا دوحالت متصور می‌شود:
۱) یا از کنش منصرف می‌شود.
۲) یا با بالا بردن آستانه تحمل ریسک انجام کنش را قبول می‌کند.
▪️حال اگر به کنش او واکنش تندی نشان داده شود قطعا و یقینا رژیم عقب خواهد کشید. اما اگر داده نشود رژیم صد قدم جلوتر آمده تا جایی که بالکل شیعه و راس هرم را از معادلاتش حذف خواهد کرد و با فراغ بال عملیات می‌کند.
▪️مجموعه پاسخ‌های ضعیف حزب به عملیات‌های العاروری، فواد شکر، پیجر و ابراهیم عقیل و ترس آن‌ها از «تشدید تنش» و عدم استفاده گسترده آن‌ها از بالستیک‌های تاکتیکی و تکیه آن‌ها بر راکت‌های بی‌دقت و کم‌کیفیت گراد وعدم توسعه عمقی خط نبرد سرانجام باعث شد رژیم خنجر خود را در ۲۷ سپتامبر بر مغز حزب فرو آورده و سر حزب را قطع کند به قول شیخ نعیم قاسم دبیرکل فعلی حزب، آن‌ها ۱۰ روز در حیرت و سردرگمی جنگ را سپری کردند.
▪️طوفان الاقصی موقتا تمام شده است اما جنگ تمام نمی‌شود حوادث این نبرد و شیوه مدیریت جنگ توسط یهود و سقوط اسد و پیامدهای بعد از آن درس‌ها و عبرت‌های بزرگی برای مدیران سیاسی و امنیتی جمهوری اسلامی به همراه داشته است...
🖊 نگارنده: قلم سرد
➕بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
🇮🇷 @akhbarjahadi