بعضی وقتا پروفاتونو نگاه میکنم
اینکه بعد از مدت ها میبینم چقدر بزرگ شدید
هم برام جالبه.
هم ترسناک!
یعنی دیگه بچگیمون تموم شد؟
یعنی جای کیان شیطونرو ،بچه های نسل دیگه گرفتن و دیگه بچه نیستم؟
و این اتفاقا تو طول زمانی افتاد که اصلا متوجه گذرش نشدم
و جالب تر اینه که هر نسل باهوش تر و تکامل یافته تر از نسل قبلیه.
از خودم میپرسم ایا کسی میاد که حتی از منم خاصتر این بازه رو سپری کنه؟
قطعا میاد ولی حداقل انقدری سعی کردم جلوتر عمل کنم که یه چند نسل به تعویق بندازمش.
اینم یه تجربه دیگه برام که هیچوقت نباید مغرور شد
همیشه قرار نیست رو قله باشی.