♫سی کُرُن♫

🛎✍علت ماندگار نبودن آثار پاپ امروزی در گزیده‌هایی از مقاله هنرآنلاین:

ماندگاری موسیقی‌های دهه ۵۰، نه فقط به خاطر مستعد بودن موزیسین‌های آن دوره و بلکه بیشتر به خاطر تفکر جدی‌تری بود که آن‌ها به موسیقی پاپ داشتند. آن‌ها وقتی ترانه می‌نوشتند و یا آهنگسازی و خوانندگی می‌کردند، افق دیدشان محدود به روزها و هفته‌ها نبود و در تفکرات‌شان میل به ماندگاری وجود داشت. یکی از نمونه‌هایش ترانه "جمعه" با صدای فرهاد است که شهیار قنبری آن را برای قیام سیاهکل نوشت ولی همان ترانه ۸ سال بعد مرتبط‌ترین اثر به جمعه خونین ۱۷ شهریور شد و امروز هم کاربرد خودش را دارد. قنبری می‌توانست این ترانه را طوری بنویسد که در ابتدا تأثیرگذاری بیشتری در مورد واقعه سیاهکل داشته باشد ولی تفکر او باعث شد این اثر با موسیقی منفردزاده و صدای فرهاد به اثری ماندگار در تاریخ موسیقی ایران مبدل شود.

تفکراتی که در سال‌های دورتر در زمینه موسیقی پاپ وجود داشت و همینطور عدم تعدد و کثرت خواننده و موزیسین در آن سال‌ها باعث شد که فقط در عرض ۷-۸ سال بالغ بر ده‌ها اثر ماندگار در تاریخ موسیقی پاپ ایران خلق شود ولی امروز دیگر چنین شرایطی بر موسیقی پاپ حاکم نیست و فرهنگ کالایی به موسیقی پاپ نفوذ کرده و روز به روز گسترش بیشتری پیدا می‌کند. این تفکر، افق دید موزیسین ایرانی را محدود کرده و باعث شده موزیسین ایرانی از تعهدی که نسبت به آینده خود دارد غافل شود و صرفاً به تأثیرگذاری کوتاه‌مدت فکر کند.

✅پیرو همان نگرشی که از ابتدا در موسیقی پاپ شکل گرفته و با توجه به این‌که این موسیقی هم نشان داده که می‌تواند ماندگاری داشته باشد، مخاطب جدی پاپ در عصر فعلی نیز به دنبال آثاری است که چند ماه یا چند سال بعد هم حداقل اسم آن آثار در خاطرش بماند ولی متأسفانه چنین آثاری به گوش مخاطب نمی‌رسد چون نگرش هنرمندان فعال حوزه موسیقی تغییر کرده است. طبعاً هنرمندی که در تبلیغ اثرش مدام از واژه‌های هیت، مگاهیت، ترکاندن و بمب انداختن استفاده می‌کند، چندان به ماندگار بودن اثرش فکر نمی‌کند و به نظر نمی‌رسد که ماندگاری اثر برایش اهمیتی داشته باشد یا حداقل این‌که دیده و شنیده شدن موقتی برایش مهمتر از ماندگاری در تاریخ است.
▪️نویسنده: سجاد مالمیر
#نوشتار
@Sikoron
🎼سی کُرُن، اخبار موسیقی

🛎🎙گزیده سخنرانی‌ها در مراسم تولد 72 سالگی محمدرضا لطفی، هنرمند فقید موسیقی ایران:

🎙عباس سجادی، مجری مراسم:

✅رمز لطفی شدن احترام به اساتید بزرگ است. خدمتی که لطفی به هنر موسیقی این سرزمین کرده است کمتر از خدمت استاد صبا نبوده است.

✅تواضع و خشوع لطفی مثال‌زدنی است. رمز موفقیت او نیز همین تواضع، احترام به بزرگ‌تر و ادب بوده است. امیدوارم این ویژگی هر چه بیشتر در جامعه موسیقی پررنگ‌تر شود. ادب گمشده هنر امروز ایران است.

🎙حمید متبسم، نوازنده تار و آهنگساز:

✅من در سال‎های آغازین دهه ۶۰ افتخار شاگردی استاد لطفی را داشتم. او عاشق تدریس بود. درکی که از اهمیت ردیف پیدا کردم تحت تأثیر درس‌های این ردیف‌دان بزرگ روی من بوده است. لطفی هیچ‌گاه از هنرجویانش شهریه دریافت نکرد و فقط خرسند بود که آن‌ها درس‎ها را خوب و پرشور به او ارائه دهند.

✅لطفی انقلابی در سال‌های آغازین ۱۳۵۰ انجام می‎دهد. بسیاری از هنرمندان که اصل موسیقی ایرانی را می‎شناختند طی سال‎های ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۰ خانه‌نشین شده بودند چرا که مردم آن‌قدر از موسیقی ایرانی دور شده بودند که وقتی محمدرضا لطفی با گروه شیدا پیش‌درآمد رکن‌الدین و رنگ درویش و تصنیف عارف را که مربوط به سده گذشته بود ارائه می‌کرد. جوانان آن روزها فکر می‌کردند که در موسیقی انقلاب شده است چرا که با این موسیقی آشنایی نداشتند و این آثار را مدرن می‎پنداشتند.

✅آثاری که محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان، و پیش‌تر فرامرز پایور برایش جان گذاشتند و آن‌ها را خلق کردند باید دوباره در سطح جامعه مطرح شود و با حمایت شما رشد و نمو کند.

🎙هادی منتظری، نوازنده کمانچه:

✅محمدرضا لطفی همان‌طور که حمید متبسم اظهار داشتند عاشق تدریس بودند و در تمام مراحل تدریس پول نگرفتند. این هنرمند همچنین جدیتی خاص در تربیت و آموزش شاگردان داشت، که این ویژگی، یک ویژگی منحصربه‌فرد بود.

✅به یاد دارم زمانی در دانشکده موسیقی وقتی شاگرد لطفی شدم او بسیار سخت‌گیر بود و سه ترم دستگاه شور را نواختم تا او بالاخره به من نمره قبولی داد و در ادامه زمانی که دیگر انگشتانم پینه‌بسته بود او مرا به همکاری با گروه شیدا دعوت کرد. روزی بعد از چند جلسه تمرین کمانچه‌ای برایم آورد و به من هدیه داد گفت به‌پاس زحماتی که در این مدت کشیدی این کمانچه را به تو می‌دهم.

🎙جمال سماواتی،کارشناس موسیقی:

✅لطفی امانت‌دار گنجینه‎ای کهن بود که از پیشینیان به او رسیده بود و او همچون امانت‌داری امین، به شایستگی این امانت را به نسل بعدی سپرد.

✅قرار بود بنایی که او نهاده بود امروز به جایگاهی شایسته برسد، اما متأسفانه امروزه موسیقی دستگاهی ما اصلاً از جایگاه خوبی برخوردار نیست و زبان موسیقی کهن ایرانی در حال فراموشی است.
#خبر
@Sikoron
🎼سیکُرُن، اخبار موسیقی

🛎🎙به طور کلي عرض مي کنم که آهنگسازي در زبان انگليسي به نام «composision» و در زبان فرانسوي با اسم «کمپوزوسيون» متداول است که علم ترکيب خوانده مي شود. درواقع ترکيب چند مطلب با هم است؛ ملودي، هارموني، کنترپوئن و فرم موسيقي. اگر کسي اين مجموعه را بلد باشد و بتواند از عهده کار بربيايد در معناي آکادميک کلمه که در دنيا متداول است، «کمپوزيتور» يا آهنگساز است. در ايران کساني که فقط ملودي مي ساختند، آهنگساز شناخته مي شدند. آنها تصنيف ساز بودند و درواقع ملودي مي ساختند و ما به خاطر اين که ملودي هاي زيبايي دارند، به آنها آهنگساز مي گوييم که البته من هم هيچ مشکلي با آنها ندارم.

کسي که تنظيم مي کند، يعني هارموني و کنترپوئن مي داند. اين موارد علم هستند و هرکدام از آنها مي توانند يک رشته جداگانه به حساب بيايند. مثلا در رشته هاي آکادميک، در کنسرواتوارها يک نفر هست که متخصص تدريس هارموني است؛ يکي هست که متخصص تدريس کنترپوئن است و يکي هم فقط فرم موسيقي درس مي دهد. کسي که تنظيم مي کند در حقيقت بايد به علوم و فنون آهنگسازي آگاهي داشته باشد. دوستاني که به نام آهنگساز در ايران معرفي مي شوند، در حقيقت ملودي کار را مي سازند.
#گفتگو
@Sikoron
🎼سیکُرُن، اخبار موسیقی

🛎🎙گفتگوی روزنامه ایران با ناصر مسعودی درباره منوچهر لشگری، در پی درگذشت لشگری:

✅منوچهر لشگری یکی از همکاران خوب و از هنرمندان با ذوق موسیقی بودند که افتخار آواز خوانی برخی از آثار ایشان را داشته‌ام. سال ۱۳۴۰ زمانی که به رادیو آمدم ایشان هم در ارکسترهای رادیو (نکیسا و باربد) حضور داشتند و آن زمان فلوت می‌نواختند و من آرام آرام با ذوق و سلیقه موسیقایی ایشان آشنا شدم؛ درواقع بهتراست بگویم هنر درخانواده لشگری به صورت موروثی وجود داشت. من از آثار بسیار زیبای ایشان بهره‌ها برده و در شهرهای مختلف در کنار ایشان اجرای برنامه داشته ام. منوچهر لشگری موزیسینی بودند که بر سازهای بسیاری تسلط داشتند و در یک برهه زمانی نوازندگی فلوت را کنار گذاشتند و به نواختن ویلون روی آورند. خبر درگذشت هنرمند آهنگسازی که سبک متفاوت و زیبایی در عرصه موسیقی داشت و با هنرمندان بنامی هم در این حوزه همراه بود به غایت مرا متأثر کرد و از این فرصت استفاده می‌کنم و این ضایعه را به خانواده و دوستان ایشان تسلیت می‌گویم.
#گفتگو
@Sikoron
🎼سیکُرُن، اخبار موسیقی

🛎مراسم تشییع منوچهر لشگری، آهنگساز و نوازنده که دیروز در ۸۲ سالگی درگذشت:

📆فردا ۱۳ دی، ساعت ۹ صبح، از مقابل خانه هنرمندان
▪️کانال منوچهر لشگری
#خبر #رویداد
@Sikoron
🎼سیکُرُن، اخبار موسیقی

🛎گزیده صحبت‌های هنرمندان در مراسم تولد ۸۵ سالگی ایراج خواجه امیری، دیروز، روزنامه ایران:

🎙علی جهاندار، خواننده:

✅با مطالعه و بررسی شخصیت‌های بزرگ و معدود موسیقی آوازی ایران پی به این نکته برده‌ام که استاد ایرج تنها شخصیتی هستند که تمامی شیوه‌های آوازی متعلق به خودشان بوده و کسی مانند ایشان نمی‌تواند تحریرهای آوازی را خالص اجرا کند. با بررسی ریشه‌ای سبک هنری بزرگان موسیقی آوازی خواهید دید که دیگر هنرمندان موسیقی، آوازشان را از پیشینیان گرفته و حفظ کرده‌اند اما آقای ایرج هنرشان را از سازها دریافت کرده‌اند و شیوه‌ای منحصر به فرد برای ایشان است.حضور بزرگانی چون ایرج، گلپا، بنان و شجریان نعمت بزرگی برای ما ایرانیان است.

✅من همیشه گفته‌ام و تأکید می‌کنم موسیقی آوازی ایران بر چهار ستون استوار است و پایه‌گذارانی چون غلامحسین بنان، اکبرگلپایگانی، محمد رضا شجریان و ایرج خواجه امیری دارد. این چهار بزرگ مانند چهار ادیب ما فردوسی، مولوی، سعدی و حافظ هستند. البته شاید برخی‌ها این صحبت‌های مرا تأیید نکنند اما من می‌گویم آنها باید قدرت خلاقیت و آواز این بزرگان را لمس کنند تا به این مسأله پی ببرند.

✅من شیفته آواز ایشان هستم و ازکودکی آثار آقای ایرج را دنبال می‌کردم و از سال های ۵۶ به بعد به‌ صورت جدی این راه را ادامه دادم تا آنکه سال ۶۲ به محضر ایشان راه یافتم و درس های بسیار آموختم، البته از محضر استاد گلپایگانی هم بهره برده‌ام و اگر امروز توانایی اندکی در آواز خوانی دارم مدیون صدای آقای ایرج هستم. من معتقدم کسی که نام خواننده را برای خود انتخاب می‌کند باید از سبک‌های دیگر هنرمندان بزرگ موسیقی هم بهره ببرد.

✅تولد استاد ایرج بود و در واقع فرصتی پیش آمد بعد از انقلاب و بعد مدتها با هنرمندان قدیمی دیداری داشته باشیم، آن روز استاد وحدت و زنده یاد فردین هم حضور داشتند. آقای فردین به اجرای برنامه پرداختند و برای همه ما جالب بود که آقای فردین در آواز خواندن چه صدای زیبایی دارند. وقتی آوازخوانی ایشان به اتمام رسید و پرده به کنار رفت متوجه شدیم آقای ایرج در پشت پرده هستند و این از هنر والای ایشان بود.

🎙نصرت الله وحدت، بازیگر پیشکسوت تئاتر و سینما:

✅ایرج عزیز همه ما است و به این هنرمند بزرگ افتخار می‌کنم. وقتی برای نخستین بار ایرج در یک فیلم آواز خواند لیپ سینک آن را من انجام دادم، البته آن روزها صدابرداری در سر صحنه وجود نداشت و باید حتماً در اتاق صدا‌برداری کنار هم می‌نشستیم و با توجه به تصویر حرف هایمان را می‌گفتیم. ایرج با همان درجه‌هایی که روی شانه‌هایش بود در کنار من نشست و نخستین بار این آهنگ را خواند و من این افتخار را هیچ گاه فراموش نخواهم کرد.

🎙سالار عقیلی، خواننده:

✅وقتی آواز را شروع کردم آرزو داشتم تا سن ۶۵-۶۰ سالگی بتوانم صدایم را حفظ کنم و بخوانم و وقتی امشب آواز خواندن استاد را دیدم بسیار لذت بردم. به عقیده من در تاریخ موسیقی و هنر فقط تعداد معدودی از هنرمندان و چهره‌های بزرگ موسیقی بدون تکرار خواهند بود و استاد ایرج از این دسته‌اند. مفاخری در کشور ما هستند که شاید خیلی به ندرت یا سالیان سال زمان خواهد برد که تکرار شوند، امیدوارم سال‌های سال در کنار استاد ایرج باشیم و جشن تولدهای بسیاری را با حضور ایشان برگزار کنیم.
#گفتگو
@Sikoron
🎼سیکُرُن، اخبار موسیقی

🛎🎙دو روایت از ساخت آهنگ "سرگشته (تو ای پری کجایی)" از همایون خرم، آهنگساز اثر و هوشنگ ابتهاج، ترانه سرای آن و خاطره همسر قوامی از اجرای آن:

🎙روایت همایون خرم، آهنگساز اثر (در مصاحبه با ابوالحسن مختاباد):

✅آقای ابتهاج اظهار علاقه کردند که اگر بشود، روی آهنگ‌هایی از ساخته‌های من کلام بگذارند. بعد هم گفتند از قدیم کارهای شما را پیگیری می‌کردم، برنامه‌های دیگری که شما مثل برنامه سوم که سرپرست آن اجرا‌ها بودید و یک نوازنده ساز می‌زد و شما قطعاتی می‌نوشتید و خواننده مرد بود و من گوش می‌دادم.

✅آقای ابتهاج من را به منزلش در منوچهری دعوت کرد. خانه باصفایی بود با باغچه که شبش رفتم آنجا. شب قشنگی بود و برخی از کارهایی را که با دستگاه حرفه­ایشان ضبط کرده بودند، گوش کردم. من خودم کارهایی را که می‌­نوشتم و اجرا می‌کردم تنها یکبار گوش می‌کردم و دیگر هم فرصتی برای گوش دادن دوباره نداشتم و تاییدشان می‌کردم. هنگام گوش دادن به کار‌ها آقای ابتهاج گفتند: «خیلی دلم می‌خواهد که روی یک آهنگی از شما شعر بسازم» من چیزی نگفتم اما وقتی به روی بالکن و هوای خوب و نسیم و باغچه و شب اواخر تابستان را دیدم گویی باران نت بود که می‌بارید. بلافاصله رفتم توی بالکن نشستم و این آهنگ را از بالا تا پایین نوشتم. حتی جواب ‌های ارکستر پشت هم آمد واقعا کمتر زمانی بود که یک آهنگ تمام و کمال به ذهن بیاید از صفر تا صدش و به همین دلیل است که برخی از دوستان و شنوندگانی که این کار را می‌شنوند می‌گویند این آهنگ زمینی نیست و من هم معتقدم که به بنده این آهنگ را دادند و «تو‌ ای پری کجایی» الهامی بود که به من شد، الهامی که تمام و کمال آمد. آهنگ را برای ایشان اجرا کردم خیلی خوشحال شد و مشغول ساختن شعرش شد. {...} آن زمان رسم بود که تمام آهنگ‌های باکلام را خوانندگان معمولا زن می‌خواندند و آقای ابتهاج اسم خواننده‌ای را ْآورد که من گفتم نه و توصیه کردم این اثر را باید یک صدای خسته­‌ای بخواند و به نظر من قوامی خوبه. خیلی تعجب کرد و جالبه که بعد‌ها دیدم که یکی از این خوانندگان مورد نظر آقای سایه نتوانست این اثر را به خوبی اجرا کند.

🎙روایت هوشنگ ابتهاج، ترانه سرای اثر:

✅این اولین تصنیفیه که من ساختم. سال ۵۱، ۵۲ بود. همایون خرّم یه آهنگ ساخت در همایون و برام با سازش زد. خیلی آهنگ قشنگی بود. همون موقع بهش گفتم من شعرشو می‌سازم. اون اصلاً انتظار نداشت که من این حرفو بزنم. بعد هم ساختمش.

✅ابتهاج در جایی دیگر عنوان می‌کند: «بعد آقای قوامی اومد جلوی ارکستر و ایستاد و خوند و خیلی هم خوب خوند. وقتی تموم شد رفتم بهشون خسته نباشید گفتم. قوامی گفت «من از شما ممنونم که اجازه دادین این تصنیفو من بخونم. این تصنیف اسم منو برای همیشه نگه می‌داره.»

🎙روایت همسر قوامی از این اثر:

✅همان روز که این تصنیف ساخته شد؛ من در منزل نشسته بودم و آقای تجویدی، خانم آفت (خواننده)، مهین بزرگی (دوبلور)، خانم فخری نیکزاد و خانم روشنک (دکلمه‌گران خوب کشورمان) و اکبر گلپایگانی هم منزل ما بودند که قوامی با دسته گلی زیبا از بیرون آمد و گفت خانم؛ رادیو را باز کن تا نیم ساعت دیگر، یک تصنیف جدید قرار است پخش شود که برای تو خوانده‌ام! گویندهٔ رادیو تصنیف «تو‌ ای پری کجایی» را که با ارکستر بزرگ رادیو ملی ایران درست شده بود را معرفی کرد و بعد پخش شد.
▪️ایلنا
#نوشتار #گفتگو
@Sikoron
🎼سیکُرُن، اخبار موسیقی