داشتم فکر میکردم که اگر شما امشب دنبالم نیامدید، از آن درخت گیلاس جنگلی که در پیچ جاده است، بالا بروم و شب را همان جا بمانم. من یکذره هم نمی‌ترسیدم؛ چون خوابیدن زیر نور ماه و روی یک درخت گیلاس جنگلی که پر از شکوفه های‌ سفید است، خیلی لذت بخش است. شما این طور فکر نمی‌کنید؟ آدم خیال می‌کند در یک تالار مرمرین زندگی می‌کند، این‌طور نیست؟ البته من مطمئن بودم که اگر شما امشب نمی آمدید، فردا حتما می‌آمدید.

آنشرلی در گرین گیبلز؛