🔹همه دارائی ها و پست و مقام ها را باید گذاشت و رفت. حالا من به این مسجد و منبر و محراب دل ببندم یا نبندم باید بروم. چون اگر ماندنی بود، به من نمی‌رسید. آقایان قبل از من هم بودند، اگر این امور ماندنی بود که مال آنها می‌ماند. چهار روزی آنها بودند و رفتند. چهار روزی هم بنده را گفتند اینجا بیا؛ آمدیم. بعد از ما هم انشاءالله به سلامتی که رفتیم دیگران اینجا می‌آیند. پس ما برای چه به اینجا دل ببندیم؟ همه دنیا همین طور است. این ویلاها، آپارتمان‌ها، ماشین‌ها و فرش‌های ابریشمی‌و .... همه همین طور است. هر چیزی را حساب کنی همین طور است! انسان به آن دل نبندد. خدا می‌داند راحت است. اگر دل نبندد از خیلی از فشارهای روحی نجات می‌یابد.
ریاستی که مورد علاقه انسان باشد، انسان را بدبخت و بیچاره و خسر الدنیا و الاخره می‌کند. اهل بیت : اگر هم ریاست می‌کردند برای خدا و خدمت به بندگان خدا بود و الا دنبال خود ریاست و جمع نمودن مال نبودند. نمونه آن بحث باغ فدک است.

┄┅═✧❁••❁✧═┅┄

🔻کانال رسمی آیت الله ناصری
👉 @naseri_ir