🍀مدیریت تولیدات گلخانه☘

کنه ها
سیب زمینی شیرین دارای تنوع گسترده ای از ارقام تجاری در دسترس است که کاربردهای فراوانی دارد، از زینتی گرفته تا مصارف انسانی. سیب زمینی شیرین عمدتاً در فصل بهار برای کاشت تابستانی به صورت رویشی از گیاهان ذخیره می شود و آب و هوای گرم را ترجیح می دهد، متأسفانه کنه های عنکبوتی نیز همین شرایط را دوست دارند.
سیب زمینی شیرین (Ipomoea batatas L.) به دلیل طیف گسترده ای از ارقام زینتی برای استفاده در مناظر طبیعی و همچنین در سبدهای آویز محبوبیت پیدا کرده است. سیب زمینی شیرین در آب و هوای گرم بهترین رشد را دارد، با این حال، می تواند در هر آب و هوایی با 90-100 روز بدون یخبندان رشد کند.
اخیراً با گروهی از گیاهان سیب زمینی شیرین مواجه شدیم که لکه‌های ریز سفید و زرد نشان می‌دادند. در بررسی های بیشتر مشخص شد که کنه های عنکبوتی (Tetranychus utricae) باعث آسیب شده اند. کنه های عنکبوتی از قسمت های سوراخ کننده دهان خود برای تغذیه از شیره زیرین برگ ها استفاده می کنند. در موارد شدید آسیب را می توان با تنش خشکی اشتباه گرفت و برگها ممکن است از گیاه جدا شوند. یکی از نشانه‌های بارز آلودگی کنه‌های عنکبوتی تار بودن است، با این حال، اگر جمعیت کم باشد، ممکن است این مورد مشاهده نشود. جمعیت کنه‌های عنکبوتی می‌توانند به سرعت در دمای بالا در مدت زمان کوتاهی تکثیر شوند. گیاهان مادر سیب زمینی شیرین به دلیل دمای بالای رشد ترجیحی خود به راحتی می توانند به منبع غذایی برای کنه های عنکبوتی تبدیل شوند. اطمینان از اینکه گیاهان مادر قبل از تکثیر عاری از آفات هستند، برای جلوگیری از مشکلات در سایر مناطق عملیات شما کلیدی است.
راه های پیشگیری از کنه های عنکبوتی:
1. پوشش گیاهی مرده را از روی نیمکت هایی که کنه های عنکبوتی می توانند در آن ساکن شوند حذف کنید.
2. در صورت کم بودن جمعیت، برای حذف فیزیکی کنه های عنکبوتی از آب با فشار بالا استفاده کنید.
3. علف های هرز را از گلخانه خارج کنید تا از ماندن کنه ها در بین محصولات جلوگیری شود.
4. اگر گیاهان آلوده هستند، قلمه ها را در کنه کش فرو کنید تا از سرایت به سایر قسمت های عملیات خود جلوگیری کنید.
5. پوشش گیاهی را به طور منظم چک کنید و گیاهان مشکل دار را حذف کنید تا تعداد آنها از ابتدا کم باشد.
کنه‌های عنکبوتی می‌توانند به‌ویژه در محیط‌های گلخانه‌ای رشد کنند، زیرا هیچ کنترل محیطی طبیعی مانند باد شدید یا بارندگی شدید وجود ندارد که آنها را از شاخ و برگ جدا کند. در شرایطی مانند خشکسالی یا بارندگی خفیف، کنه‌ها می‌توانند پس از تثبیت جمعیت، محصول را ویران کنند، و در بسیاری از موارد، تا زمانی که مشکل اصلی نباشد، تشخیص آن‌ها دشوار است. در شرایط گلخانه، با اضافه شدن روشنایی تکمیلی، گرمای اضافی، رطوبت و عدم حرکت هوا می تواند باعث رشد شود. نور همچنین گرمایی را منتشر می‌کند که می‌تواند کنه‌های عنکبوتی را تشویق کند تا در طول زمان دوام بیاورند، زمانی که حتی شرایط گلخانه‌ای ممکن است کاملاً برای گونه‌ها مطلوب نباشد.
کنه‌های عنکبوتی می‌توانند یک مشکل مهم برای تولیدکنندگان پس از وقوع آلودگی باشند. شروع با گیاهان تمیز و استفاده از استراتژی های مدیریت یکپارچه آفات (IPM) برای جلوگیری از بروز مشکلات بهترین گزینه برای یک پرورش دهنده است. با این حال، زمانی که گونه‌هایی مانند سیب‌زمینی شیرین محیطی بهینه را برای جمعیت کنه‌های عنکبوتی فراهم می‌کنند، می‌تواند مشکل باشد.

تریپس ، حشرات مفید و زنبورها در تولید گوجه فرنگی گلخانه ای
تولید گوجه فرنگی گلخانه ای در سراسر ایران  در حال انجام است و بسیاری از تولید کنندگان میوه های رسیده را برداشت می کنند. بیاموزید که چگونه برای جلوگیری از میوه آسیب دیده – علایم و نشانه ها را شناسایی و کنترل کنید - و همچنین محیط مناسبی را برای زنبورهای بامبل فراهم کنید.
تریپس یکی از آفات رایج در گلخانه است که معمولا در گلخانه های ایران دیده می شود و از برگهای گیاهان ، گلها و میوه ها تغذیه می کنند Thrips یک آفت اصلی گوجه فرنگی گلخانه ای و خیار است. تریپس ها حشرات کوچک و لوله ای شکل هستند که با سوراخ کردن سلول های گیاهی و مکیدن محتویات از سطوح گیاه تغذیه می شوند. تغذیه با تریپس باعث از بین رفتن بافتهای گیاهی می شود و اغلب بر روی برگهایی که رنگ سفید رنگ دارند به رنگ خاکستری باقی می مانند (شکل 1). آسیب نیز می تواند رخ دهد هنگامی که تریپس ها از میوه های بالغ تغذیه می شوند یا تخم می گذارند در میوه های در حال رشد سطوح متلاطم و تغییر شکل ایجاد می کنند (شکل 2). علاوه بر آسیب جسمی ، تریپس همچنین ویروس های گیاهی مانند ویروس پژمردگی گوجه فرنگی (TSWV) و ویروس لکه نکروتیک (INSV) را از گیاهان دیگر منتقل می کند.
پرورش دهندگان برای حضور تریپس باید به طور معمول کارتهای چسبنده ، گیاهان ، گلها و میوه ها را بازرسی کنند. به دلیل کوچک بودن آنها ، یک راه ساده برای تشخیص تریپس ، تکان دادن برگ ها ، میوه ها یا گل ها روی یک تکه کاغذ سفید است. در صورت وجود ، تریپس ها می توانند در طول کاغذ حرکت کنند.
کنترل تریپس. دکتر ری کلوید از دانشگاه ایالتی کانزاس ، در نشریه Western Flower Thrips: Management on Grown- Grop ، شرح مفصلی درباره زیست شناسی و مدیریت تریپس ، از جمله استفاده از دشمنان طبیعی ارائه می دهد. برای تریپس ها چندین دشمن طبیعی وجود دارد که می توانند در برنامه های کنترل بیولوژیکی برای محصولات خوراکی و زینتی استفاده شوند. کنه های درنده مانند Amblyseius cucumeris و اشکال درنده ، اوریوس دو مورد از چندین حشره مفید است که برای کنترل لاروهای WFT و بزرگسالان در گلخانه استفاده می شود. پرورش دهندگان علاقمند به اجرای یک برنامه کنترل بیولوژیکی برای تریپس باید قبل از خارج شدن از کنترل جمعیت و آسیب رسیدن به میوه ، برنامه ریزی لازم را انجام دهند. این اغلب نیاز به یک تغییر مهم در طرز فکر مدیریت آفات نسبت به تولید سنتی دارد. کشاورزان برای نظارت بر جمعیت آفات باید محصولات کشاورزی را کاملاً مورد بررسی و بازرسی قرار دهند. همچنین به منظور کنترل مؤثر آفت (های) هدف ، زمان لازم است تا جمعیت حشرات مفیدی را ایجاد کنیم.
تعدادی محصول تجاری موجود است که می توان از آنها برای کنترل تریپس استفاده کرد ، اگرچه لیست محصولات دارای برچسب برای محصولات خوراکی بسیار کوتاه تر از محصولات زینتی است. به یاد داشته باشید ، همه محصولاتی که برای کنترل تریپس ها در تولید گلخانه های زینتی استفاده می شوند نیز برای استفاده در تولید محصولات خوراکی دارای برچسب نیستند. برچسب را بخوانید تا اطمینان حاصل شود که محصول انتخاب شده برای محصول مورد نظر در کشور شما قابل استفاده است. محصولات زیر را برای استفاده در تریپس ها ذکر شده است: azadirachtin ، Beauvaria bassiana ، chlorfenapyr ، malathion ، روغن parafinic ، نمک پتاسیم اسیدهای چرب ، پیرترین ها ، و spinosad.
جستجوی دقیق و اجرای اقدامات کنترل مناسب در صورت لزوم از ایجاد تریپس و ایجاد مشکلات جدی در تولید گوجه فرنگی جلوگیری می کند.
زنبور های بامبل
Bumblebees (Bombus sp.) گرده افشان های اصلی گوجه فرنگی گلخانه ای در سراسر جهان هستند. تضمین سلامتی و قدرت زنبور در گلخانه برای گرده افشانی مناسب و یک محصول قوی لازم است. در زیستگاه طبیعی خود ، بامبل ها لانه هایی را در داخل یا در نزدیکی زمین ایجاد می کنند ، به طور کلی در مکان هایی که سایه دار هستند و نسبتاً آشفته نیستند. فراهم کردن محیط مشابه در گلخانه می تواند کندو را طولانی تر کرده و هزینه های اضافی جایگزینی در زیر کندوها را قبل از برنامه ریزی ، برای کشاورزان صرفه جویی کند. قرار دادن کندوها در داخل یا زیر سایبان گیاه سایه کافی برای محافظت زنبورها فراهم می کند (شکل 4). وقتی کندو در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار دارد ، زنبورها زمان زیادی برای خنک کردن کندو را صرف می کنند و زمان کافی برای گرده افشانی گلها ندارتد. پرورش دهندگان باید محل کندوها را بررسی کنند تا مشخص شود که آیا آنها باید جابجا شوند یا سایه بان شوند.