🇫🇷🇮🇹 المپیک مارسی 25-2024 زیر ذره‌بین؛ روبرتو دِ زربی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد؟

📝 سران المپیک مارسی، امسال دست به ایجاد تحول بزرگی زدند و با پرداخت بند فسخ 6 میلیون یورویی روبرتو دِ زربی، این سرمربیِ ایتالیایی را برای پروژه‌ای سه‌ساله به خدمت گرفتند؛ اما این تغییرات، تنها به انتصاب یکی از برترین سرمربی‌های اروپا خلاصه نمی‌شد و آن‌ها پنجره‌ی نقل‌وانتقالاتی شلوغی داشته و 11 بازیکن مناسب به‌خدمت گرفتند.

👈 پیش از این آنالیز و تحلیل، ابتدا در قالب مجموعه پست، یازده خرید جدید را به‌طور کامل بررسی کردیم؛ شما می‌توانید با کلیک روی هایپرلینک نام بازیکنانِ تازه‌ورود در لیست کامل اسکواد، با آن‌ها بیشتر آشنا شوید.

عمق اسکواد المپیک مارسی 25-2024:

🧤 خرومینو رویی 🇦🇷 - جفری دی‌لانگ 🇳🇱 - روبن بلانکو 🇪🇸
⚽️ لئوناردو بالردی 🇦🇷 - لیلیان براسیه 🇫🇷- درک کورنلیوس 🇨🇦- بامو مئیته 🇨🇮
⚽️ کوئنتَن مرلین 🇫🇷 - اولیسس گارسیا 🇨🇭
⚽️ مایکل موریلو 🇵🇦 - پل لیرولا 🇪🇸
⚽️ پیر-امیل هویبیرگ 🇩🇰 - والنتین رونژیه 🇫🇷 - جفری کوندوگبیا 🇨🇫 - اسماعیل کونه 🇨🇦
⚽️ والنتین کاربونی 🇦🇷 - امین حارث 🇲🇦
⚽️ میسون گرینوود 🏴󠁧󠁢󠁥󠁮󠁧󠁿 - کیلیان عبدَالله 🇫🇷
⚽️ لوئیس هنریکه 🇧🇷 - جاناتان رو 🏴󠁧󠁢󠁥󠁮󠁧󠁿
⚽️ انزو استرنال 🇫🇷
⚽️ الی واهی 🇫🇷 - نیل موپِی 🇫🇷 - فاریس مومبانیا 🇨🇲

در مارسی، روبرتو دِ زربی از چینش 1-3-2-4 استفاده می‌کند؛ هرچند به لطف سبک بازی شناور او احتمالاً اغلب المپین‌ها را در جایگاه دیگری به جز موقعیت اصلی‌شان ببینید.

از اصول اصلی سرمربی ایتالیایی، استفاده از «برتری عددی» یا «اورلود» در بخش‌های مختلف زمین بوده و به‌همین علت در دیدارهای مختلف، مارسی با تغییر جایگاه بازیکنان، برتری عددی را ایجاد کرده و مالکیت توپ بیشتری نسبت به حریفان خود دارد.

طی 3 بازی اول المپیک مارسی، تغییر چینش فوسئن‌ها به 3-2-2-3 در هنگام حملات، مشهود بود؛ با نفوذ کوئنتن مرلین و تبدیل شدنش به وینگر چپ، لوئیس هنریکه جایگاه خود را تغییر می‌داد و از flank چپ، به half-space چپ می‌رفت تا از آن‌جا بازی‌سازی کند. همچنین موریلو نیز کمی عقب‌تر می‌رفت و با براسیه و بالردی (یا کورنلیوس) دفاع سه‌نفره تشکیل می‌داد. (عکس 1)

مهارت کار با توپِ دروازه‌بان، برای د زربی اهمیت بالایی دارد؛ احتمالاً در ذهن شما علامت سؤالی‌ست که چرا در سبک بازی سرمربی‌های مدرن، دروازه‌بان‌ها باید این مهارت را داشته باشند؟ دلیل اصلی‌اش این است که گلرها باید مانند مدافع، در پروسه‌ی بازی‌سازی از عقب نقش ایفا کنند. همان‌طور که می‌توانید مشاهده کنید (عکس 2)، خرومینو رویی گاهاً مثل یک مدافع عمل کرده و همراه یکی از مدافعین میانی، آخرین خطِ تیم را تشکیل می‌دهد.

تغییر سیستم و جلو آمدن خرومینو رویی، به مارسی در تقابل با رنس برتری عددی در میانه و عمق زمین را داده بود و باعث تسهیل بازی‌سازی از عقب المپین‌ها شد. (عکس 3)

با مارک‌شدن الی واهی توسط دو مدافع رنس، کوئنتن مرلین و میسون گرینوود در دو کناره‌ی زمین، در موقعیت تک‌به‌تک با مدافع روبه‌روی‌شان قرار می‌گرفتند؛ پس از آن با حرکت لوئیس هنریکه یا امین حارث به سمت جلو، فولبک حریف دچار گمراهی می‌شد و اکثر خلق موقعیت‌های المپیک مارسی به همین روش انجام می‌شد. (ویدئوی سایر صحنه‌های بازی مقابل رنس)

تیمی مانند تولوز با سیستم 3-2-5 و پرس از بالای سنگین، سعی در خنثی‌سازی پلن‌های تهاجمی المپیک مارسی داشت؛ آن‌ها برای امتناع از پیش‌روی تیمِ دزربی از گوشه‌ی زمین از 5 دفاع استفاده کرده و همچنین میانه‌ی زمین را با یارگیری دقیق هویبیرگ و کوندوگبیا (به جای کونه مصدوم) مسدود کرده بودند. ایضاً با پرس از جلوی خود، مانع پاس‌کاری مدافعان مارسی به‌سمت جلو می‌شدند.

این راهبرد تا ده دقیقه‌ی ابتدایی بازی کاملاً موفق بود و مارسی نمی‌توان پرس خود را انجام دهد و کاملاً در بازی‌سازی از عقب و حمله کردن ناکام مانده بود و توپ تنها میان کورنلیوس، براسیه و موریو پاس داده می‌شد.

این باعث شد که د زربی با عقب آوردن هویبیرگ به عنوان مدافع میانی و استفاده از براسیه به عنوان دفاع چپ، چینش تیم را به 3-2-1-4 تغییر دهد و برتری عددی ایجاد کند؛ علاوه‌برآن، پس از این تحول براسیه و موریو، فضای آزاد کامل برای حرکت کردن و ارسال پاس داشتند. البته المپیک مارسی از سمت چپ یا راست، دوباره بازگشت به چیدمان 3 دفاعه داشت و لیلیان براسیه / موریو به جلو می‌رفت و در آن جناح اورلود ایجاد می‌شد و دیگری به عقب می‌آمد تا در دفاع سه‌نفره حضور یابد. (عکس 4)

❌ مطابق انتظار، نقطه‌‌ضعف اصلی تیمِ د زربی، ضدحمله خوردن و دفاع ضعیفش است؛ تیم او که تمایل به استفاده از بازیکنان زیاد در high build-up (بازی‌سازی از جلو) دارد، اگر نتواند دوباره مالکیت توپ را به‌دست آورد، اغلب فرصت‌های خطرناکی به حریف‌شان می‌دهد.

طراح، آنالیزور، نویسنده: سوشیانت نجات‌پور

@radiohattrick