👈🏿 01:12:44 بنابراین یک برنامه باید برنامه رشدِ ، برای برنامه رشد یک کاری از درون ما انجام میشه که خب اون با لطف الهیه ، با لطف الهیه و ما این وسط دیگه می‌بینیم که شکوفا شدیم ، الان خودتون تجربه بکنید که توی این گزارشات شما بود ، از وقتی به دیدگاه این رحمانیت الهی مجهز شدین آیا احساس رشد می‌کنید یا نمی‌کنید ؟ اگه پاسخ مثبت که هست ، دارین سرتون رو تکون میدید و تایید می‌کنید همینه ، وقتی که ما رشد کردیم دیگه احساس کمبود نمی‌کنیم که در مواجه با یکی بخواهیم نسبت به اون حسادت بورزیم ، خب زمانی این احساس حسادت وجود داره که ما حس می‌کنیم عقب موندیم ، خب ما از اون پایین‌تریم ، ما نتونستیم خودمون رو به اونجا برسونیم ، بعد این احساس خلاء پیش میاد ناخودآگاه و بعد باز ناخودآگاه احساس حسادت می‌کنیم و بعد به خودمون میایم می‌بینیم که حسادت ورزیدیم ، و بقیه مسائل هم به همین شکل و به همین صورته ، به همین مکانیزم ساده هست که براتون تصویر کردم .
پس راه رهایی اینه که ما رشد کنیم ، خب حالا رشد بکنیم ، کوتاه‌ترین راهش چیه ؟ خب یه راه‌هایی هست طولانی مدت که افراد برن تحصیل کنن ، برن چیز ، برن مطالعه کنن ، برن فلان ، این زمانبره ، یه راه کوتاه اینه که ما به خب اون منبع الهی وصل بشیم و یک دفعه اون چیزی رو که به جان ما می‌ریزه ما احساس انباشتگی می‌کنیم احساس بزرگی می‌کنیم به اون شان و منزلت خودمون واقف میشیم ، قدر و منزلت مون رو می‌فهمیم ، این ما رو احیا می‌کنه ، خب و ما می‌فهمیم که چقدر منزلت داریم ، حالا توی برنامه‌های آینده که یه اشاره‌هایی کردم ببینید که اگر ما اون مقام مسیحایی خودمون رو پیدا بکنیم چی میشه ؟ ببینید که اگه ما با اون من معنوی که تجربه‌اش کردین هی همراه باشیم چه اتفاقی می‌افته ؟ می‌دونید ؟ عرایض بنده رو می‌گیرید یا ؟ خوب ، اگه ما این‌ها رو خب اینطوریه ما توی این مسیر اینه ، یعنی شما ما میریم این ها رو پیدا می کنیم و بعد چنان احساس بزرگیه ، بزرگی نه به اصطلاح بزرگی که مثلاً شاهان و این‌ها چیز ، بزرگی با معرفت ، بزرگی که افتاد گیه ولی یک بزرگی درونی رو داره ما به دنبال این هستیم که هر یک از ما خود مسیح عالمیم و اون مقام مسیحایی ، مقام الوهیتی خودمون رو پیدا بکنیم ، منتها نه اینکه خودمون راه بیفتیم ، چون نمی‌تونیم ، اگه به ما کمک نشه اون خود رحمانیتِ دست ما رو نگیره نبره نذاره اونجا اتفاقی نمی‌افته ، ما اصلاً نمی‌دونیم دنبال چی باید بگردیم
پس راه رهایی اینه که ما رشد کنیم ، خب حالا رشد بکنیم ، کوتاه‌ترین راهش چیه ؟ خب یه راه‌هایی هست طولانی مدت که افراد برن تحصیل کنن ، برن چیز ، برن مطالعه کنن ، برن فلان ، این زمانبره ، یه راه کوتاه اینه که ما به خب اون منبع الهی وصل بشیم و یک دفعه اون چیزی رو که به جان ما می‌ریزه ما احساس انباشتگی می‌کنیم احساس بزرگی می‌کنیم به اون شان و منزلت خودمون واقف میشیم ، قدر و منزلت مون رو می‌فهمیم ، این ما رو احیا می‌کنه ، خب و ما می‌فهمیم که چقدر منزلت داریم ، حالا توی برنامه‌های آینده که یه اشاره‌هایی کردم ببینید که اگر ما اون مقام مسیحایی خودمون رو پیدا بکنیم چی میشه ؟ ببینید که اگه ما با اون من معنوی که تجربه‌اش کردین هی همراه باشیم چه اتفاقی می‌افته ؟ می‌دونید ؟ عرایض بنده رو می‌گیرید یا ؟ خوب ، اگه ما این‌ها رو خب اینطوریه ما توی این مسیر اینه ، یعنی شما ما میریم این ها رو پیدا می کنیم و بعد چنان احساس بزرگیه ، بزرگی نه به اصطلاح بزرگی که مثلاً شاهان و این‌ها چیز ، بزرگی با معرفت ، بزرگی که افتاد گیه ولی یک بزرگی درونی رو داره ما به دنبال این هستیم که هر یک از ما خود مسیح عالمیم و اون مقام مسیحایی ، مقام الوهیتی خودمون رو پیدا بکنیم ، منتها نه اینکه خودمون راه بیفتیم ، چون نمی‌تونیم ، اگه به ما کمک نشه اون خود رحمانیتِ دست ما رو نگیره نبره نذاره اونجا اتفاقی نمی‌افته ، ما اصلاً نمی‌دونیم دنبال چی باید بگردیم