ڪـهنـہ شـ🍷ـراب

وقتے خدا برات مے سازه...

پيرمردى بود ڪه از راه خارڪنى و فروش آن روزگار مى‌گذراند.
روزى مشغول ڪار بود ڪه ديد بز قوى و بزرگى از جلوى او رد شد. پيرمرد به دنبال او رفت و ديد بز وارد خانه‌اى شد.
پيرمرد هر چه گشت تا در خانه را پيدا ڪند و داخل شود نتوانست نااميد برگشت.

روز بعد، پيرمرد آهوئى را ديد ڪه دوان‌دوان مى‌گذشت و به‌سوى آن خانه مى‌رفت. پيرمرد آهو را هم نتوانست بگيرد.

روز سوم، گوزنى از جلوى او رد شد و به‌سوى همان خانه رفت.
پيرمرد دنبال گوزن رفت. گوزن سربرگرداند و پرسيد: چه مى‌خواهي؟

پيرمرد گفت: مى‌خواهم تو را بگيرم، بفروشم و نانى براى زن و بچه‌ام تهيه ڪنم. آهو گفت: داخل اين خانه گرگ پير و ڪورى است.

خداوند ما را براى او مى‌فرستد تا خوراک آن شويم. ما روزى گرگ هستيم برگرد به خانه‌ات!

پيرمرد برگشت و آنچه را شنيده بود براى زن خود تعريف ڪرد.
بعد گفت: مگر من از آن گرگ پير ڪمتر هستم. من هم در خانه مى‌نشينم تا خدا روزى مرا هم بفرستد!

هر چه زن او خواست او را دنبال ڪار بفرستد، پيرمرد از جاى خود تڪان نخورد. زن رفت از باغچه سبزى بچيند، تا ڪارد خود را به زمين فرو ڪرد، صدائى شنيد، خاک را ڪنار زد.

ڪوزه‌اى ديد پر از سڪه رفت و به شوهر خود خبر داد. پيرمرد گفت:
خداوند بايد گنج را به داخل خانه بفرستد!

زن رفت و هر چه زور زد نتوانست ڪوزه را تڪان بدهد.
ناچار ڪار را گذاشت براى فردا تا شايد شوهر او ڪمڪى بڪند.

زن همسايه ڪه حرف‌هاى زن پيرمرد را شنيده بود، همينڪه شب شد، بيل و ڪلنگ را برداشت و رفت سراغ ڪوزه.

دست برد ڪوزه را بردارد ديد توى آن مار و مارمولک است.
عصبانى شد و ڪوزه را برداشت و انداخت توى اتاق پيرمرد و زن و بچه‌هاى او.

پيرمرد با صداى شڪستن ڪوزه و جرينگ جرينگ سڪه‌ها از خواب پريد.

به زن خود گفت: ديدى چه جورى روزى‌رسان گنج را از سقف اتاق به داخل اتاق فرستاد. آنها سال‌هاى سال به خوشى زندگى ڪردند.


فرهنگ افسانه‌هاى مردم