گاهی سردی هوا اهمیتی ندارد؛
مهم آن است که دل‌های ما در آتش عشق و محبت بسوزد.
با یک گیلاس چای داغ در کنار آتش سوزان،
دستانم لای دستان تو،
فرشته زیبای من، مادر مهربانم.
وجودت همچون نوری در دل تاریکی،
منبعی از آرامش و عشق بی‌پایان است.
در این لحظات شیرین،
هر جرعه چای، یادآور لبخند توست،
و گرمای آتش، شبیه به عشق توست
که در دلم شعله‌ور می‌شود.
در این سرما، گرما را در آغوش یکدیگر بیابیم
و دنیایی بسازیم که هیچ سردی نتواند بر آن غلبه کند.
بیایید با گرمای دل‌های‌مان،
فصلی جدید از عشق را آغاز کنیم،
فصلی که گرمایش به هر سردی غلبه کند
و این گرمی، ما را در کنار هم،
همیشه گرم نگه دارد.

✍مدینه فرامرز