BlackFyre | House of The Dragon

‍ کمین عقرب ها در میان رقص اژدهایان

جالب است بدانید، یکی از افرادی که شاه ویسریس برای ازدواج با شاهدخت رنیرا درنظر داشت، شاهزاده دورن، کورن مارتل بود؛ تا شاید چنین وصلتی راهی برای الحاق دورن به مملکت باشد. گرچه در پایان، این لینور ولاریون بود که با شاهدخت ازدواج کرد.

با آغاز رقص اژدهایان، اتو هایتاور به دورن نیز پیغام فرستاد. او قصد داشت از دشمنی میان دورن و شاهزاده دیمون تارگرین که اخیرا در استپ استونز علیه آنان جنگیده بود، بهره ببرد و اینچنین حمایت دورنیش ها را جلب کند. ولی شاهزاده کورن پیشنهاد او را نپذیرفت و اینگونه پاسخ داد:

دورن پیش از این هم با اژدهایان رقصیده است. ترجیح میدهم در آغوش عقرب ها بخوابم.

با وجود خصومت دورن با شاهزاده دیمون تارگرین، جناح سبز هم شامل دشمنان اجدادی دورن در استورمزلند و ریچ میشد؛ بنابراین دورن در طول جنگ داخلی تارگرین ها اعلام بی طرفی کرد و تصمیم گرفت بنشیند و تماشا کند که آنان چگونه یکدیگر را به نابودی می‌کشانند.

شاهزاده کورن، دخترش را وارث خود اعلام کرد و پس از مرگش، شاهدخت الیاندرای هفده ساله بر تخت سان اسپیر تکیه زد. او که خود را "نامیریای جدید" میخواند، لردها و شوالیه هایش را تشویق میکرد تا با حمله به سرحدات، خود را به او ثابت کنند و اینچنین هنگامی که سایر اقلیم ها بر خاکستر حاصل از رقص اژدهایان گام برمی‌داشتند، عقرب ها و افعی ها سر از شن درآوردند و بیش از پیش، بر قدرت خود افزودند‌.

#Note | #Fact
For More:@Black_Fyre⚜

‍ جورج آر آر مارتین به تازگی فصل اول "شوالیه هفت پادشاهی" را تماشا کرده است و نظرات خود را در وبلاگ خود به اشتراک گذاشت:

من هر شش قسمت فصل اول رو تماشا کردم. دانک و اگ همیشه مورد علاقه من بودند و بازیگرانی که برای آنها انتخاب کردند فوق العاده اند. همینطور سایر بازیگران. صبر کنید تا با طوفان خندان و تنسل-زیادی بلند-روبه رو شوید.
این فصل اقتباسی از "شوالیه پرچین" است که اولین داستان کوتاهی بود که درباره آنها نوشتم. این اثر تلویزیونی به همان اندازه ای که یک انسان منطقی میتواند انتظار داشته باشد، به کتاب وفادار است.(و همه شما میدانید که من در این مورد خاص چقدر منطقی هستم)

همچنین به برخی طرفداران هشدار میدهد:

بینندگانی که به دنبال اکشن، و اکشن بیشتر و فقط اکشن هستند، خب... این یکی ممکن است شمارو خیلی راضی نکند.
در اینجا صحنه‌ی مبارزه‌ای بزرگ وجود دارد، که به همان اندازه که هر کسی می‌خواهد هیجان‌انگیز است. اما این بار از اژدها، جنگ بزرگ، وایت واکر و ... خبری نیست.
این اثر بر محوریت شخصیت هاست و تمرکز آن بر وظیفه، شرافت، جوانمردی و شوالیه گری است.

او درباره زمان پخش سریال اضافه میکند:

به من گفته شده که این سریال اواخر امسال اولین نمایش خود را خواهد داشت. چقدر دیر! نمیتوانم بگویم؛ شاید در پاییز.
شبکه هم چند تیزر آماده کرده است.
امیدوارم شماهم به اندازه من از سریال لذت ببرید.

در پایان، طبق معمول وعده های رنگارنگ میدهد:

در همین حال ما به سراغ "شمشیر قسم خورده"( دومین کتاب دانک و اگ) می رویم. 
و من هنگامی که "باد های زمستان" را تمام کنم، باید به سراغ نوشتن «قهرمان دهکده»(یحتمل جلد چهارم داستان های دانک و اگ) و تمام داستان‌های دیگری از این بچه ها، بروم. نگران نباشید، مطمئنم که شما عزیزان به من یادآوری خواهید کرد.

#AKOTSK
For More:@Black_Fyre⚜

روزی روزگاری بود که کودکان با شنیدن نام سایمون چشم ستاره ای به دنیا می آمدند، با لالایی داستان های فلوریان شب ها چشم هارا میبستند و با آرزوی شبیه جان د اوک شدن میزیستند و زندگی میکردند. روزگاری که شرافت، حق، اعتدال و تمام خوبی ها تنها هدف انسان بود، هدفی به نام مکتب شوالیه‌گری و پاسبانانی به نام شوالیه.‌‌‌‌‌‌ مردانی با ابهت، مقتدر و جنگجویانی بزرگ که شمشیر هایشان دشمن را از ترس میلرزاند، زرهشان بی گناهان و مستضعفان را امیدوار میکرد و دستشان همواره دست مظلومان را میگرفت. انها قسم خورده بودند که دنیارا جای بهتری برای زیستن کنند، و قرار نبود قسمشان را زیر پای بگذارند.

"من در برابر چشمان خدایان و انسان‌ها سوگند می‌خورم که از کسانی که نمی‌توانند از خود دفاع کنند، دفاع کنم، از تمام زنان و کودکان محافظت کنم، از فرماندهان، لرد قسم خورده و پادشاه خود اطاعت کنم، در صورت لزوم شجاعانه بجنگم و سایر وظایفی را که بر عهده من گذاشته می‌شود، هر چقدر سخت، فروتنانه یا خطرناک باشند، انجام دهم."

اما در دنیایی که شمشیر ها جای خویش را به قلم ها داده، و مردان شجاعی که شمشیر هارا میچرخواندند به مرور اسیر شیاطین درونی خویش شدند و جای خود را با شیادان قلم به دست عوض کردند، فراموشی معنی و مفهوم قول و قسم ها نیز عجیب نیست. قول ها بی ارزش شده، قسم ها کم اهمیت جلوه میکنند و به راحتی هر دورا زیر پا گذاشته و انهارا میشکنند.

مکتب شوالیه گری به فراموشی سپرده شد و شوالیه ها برده همان ظالمانی شدند که روزی علیهشان میجنگیدند. حال حضورشان نسیم امید بخش گذشته را به یاد نمی اورد، بلکه همچو طوفانی مخرب پیش میرفت. مردانی که روزی مظهر شرافت بودند حال به زنان تجاوز کرده و کودکان را میکشند. حال ایمون شوالیه اژدها و ریام ردواین ها جای خود را به سندور کلگین ها داده اند.

لاکن قرار نیست همواره چنین بماند، مگر ممکن است؟ پس موعود چه میشود؟ یعنی جنگجو به دنبال دفاع از ابروی خویش نیست؟ یعنی پدر به دنبال بازگرداندن عدالت نیست؟ یعنی مادر به دنبال نجات کودکان و مظلومان نیست؟ خدمتمار به دنبال دفاع از زنان نیست؟

موعود می آید، پسرکی جوان و بی‌نامو نشان، بر خلاف تمام تصورات. موعود مردی مقتدر و دارای قدرت های افسانه ای نیست، او جوانی ساده است. موعود باهوش نیست، او به احمقی یک یک درخت بلوط است. موعود بهترین جنگجوی زمانه نیست، موعود حتی یک شوالیه نیست...

موعود نمیتواند ظالمان را کنار بزند، نمیتواند از بیگناهان دفاع کند، نمیتواند شرافت مرده مردان را زنده کند، نمیتواند جوانمردان خوابیده را بیدار کند، لاکن تلاشش را میکند، مگر میتواند جز این کار دیگه ای کند؟

شاید موفق نشود، شاید بارها شکست بخورد، زخم ها و کبودی ها روی سرتا سر بدنش نقش بردارند، اما او تمام مردان معتقد را از خواب زمستانی بیدار میکند، مردانی که امیدشان را به شوالیه و شوالیه گری از دست داده اند را با مشتی محکم از خلصه خارج کرده و یاداور قول و قسمشان میشود. او به کورسوی امید و باریکه نوری در غاری تاریک و بی انتها تبدیل میشود، یادآوری برای زندگی گذشته.

او بار دیگر اثبات میکند شوالیه بودن تنها خوردن چند قسم نیست، سندور کلگین با خوردن همان قسم ها به الیا تجاوز کرد و جمجمه کودکانش را خورد کرد. او اثبات میکند شوالیه بودن به زیور آلات و نماد زیبا و زره های براق ربطی ندارد، بریک و مردانش بدون هیچ فضایل ظاهری ای برای این مکتب میجنگیدند. او اثبات میکند که شوالیه بودن نیازی به شوالیه شدن نیز ندارد، او بدون اینکه قسمی بخورد و شمشیری کتف راستش را لمس کند یک شوالیه بود. او مردی ساده بود با اراده ای پولادین ساخته شده به وسیله شجاعت جنگجو، عدالت پدر و مهربانی مادر، برای احیای مکتبی فراموش شده.

بلند به مانند سرو، احمق به مانند کنده درخت، نماد و مظهر مکتب شوالیه گری، سر دانکن قد بلند، شوالیه ای واقعی که هرگز شوالیه نشد.‌ ‌‌‌ ‌‌


#Article | #DemonOfTrident
For More: @Black_Fyre⚜

‍ نگاهی به شخصیت های حاضر در اسپین آف شوالیه هفت پادشاهی

لایونل براتیون: طوفان خندان

خاندان براثیون در میان گل و لای نبردی متولد شد که در تاریخ از آن به عنوان‌ آخرین طوفان یاد می‌شود. زمانی که اوریس براثیون، سه مرتبه حمله شوالیه های استورمزاند راعقب راند و پادشاه ایشان، آرگیلاک متکبر، را در نبرد تن به تن به خاک افکند. از آن پس خاندان براثیون، خشم را از آن خود کرد و میراث دار سرزمین های طوفان شد.

در سال ۲۰۹ ب.ف، ما با مردی آشنا میشویم که از او به عنوان شخصی که "شکوه را برای خاندانش به ارمغان آورد" یاد می‌شود. مردی از جنس طوفان؛ البته از نوع خندانش.

لایونل براثیون، بشری است به قامت یک غول؛ با جسمی پر قوت و جانی پر نخوت. او موهای مشکی و چشمان آبی، اجدادش را به ارث برده است. در تورنمنت ها جامه ای از جنس طلا میپوشد که گوزن سیاه خاندانش با نازش در میان آن می‌جهد. او همچنین کلاهخود شاخداری بر سر می‌کند.

او به رسم عادت، با صدای بلند به حریفانش میخندد و با این منش تحقیرآمیز، لرزه بر تن رقبایش می اندازد. به همین سبب لقب"طوفان خندان" را از مردم عامی دریافت کرد؛ البته به همراه قلب شان.

او یکی از بهترین مبارزان عصر خود به شمار می‌رود و به سبب مهارتش در نبرد مشهور و در میان مردم محبوب است.

#Note | #AKOTSK
For More: @Black_Fyre⚜

‍ روایت ناکفایتی عشق! (2\2)

دوهفته، سفردریایی آن دو از لنیسپورت به جزیره خرس طول کشید . با وجوداینکه جزیره غنی از درختان بلوط و خرس بود اما سرد، دورافتاده و نمور بود. برای عروس جوان آنجا چیزی جز یک تالار چوبی عریض نداشت.
یک فصل کامل گذشت اما خبری از جشن، نمایش و‌... نشد. هیچ خواننده‌ و نوازنده ای برای سرودن و نواختن و هیچ زرگری و جواهرفروشی در آنجا یافت نمی‌شد. وعده‌های غذایی هم برای عروس جوان دلچسب نبودند و به نظر می‌رسید آشپز فقط کباب و تعداد اندکی خورشت بلد است.

اما شادمانی جورا به شادی عروسش وابسته بود. بنابراین یک آشپز ماهر، نوازنده چنگ، زرگر و خیاط و هرانچه لاینیس میخواست برای او فراهم کرد. کشتی ای ساخت تا با آن در جشن های لنیسپورت و اولدتاون شرکت کنند.
اما باز هم کفایت نکرد.
جورا با ایستادن در میدان مبارزه مقابل حریفان نامی، قلب آن دختر را بدست آورده بود. پس برای حفظ این تصویر، باز هم زره بر تن کرد. افسوس که دوباره ندرخشید و هر شکست به معنای از دست دادن یک زره و یک اسب جنگی یا غرامتی معادل آن بود.
قرض های سنگین از براووس هم چاره کار نبودند و هرگاه صحبت از فروش طلاهای لاینیس به میان می آمد، زن اختیارش را از دست میداد. تا اینکه جورا برای پرداخت قرض هایش دست به کاری زد که به باور برخی، شمال را بی آبرو کرد. او چند شکارچی غیرقانونی را اسیر کرد و به عنوان برده به تایروش فروخت.
وقتی شنید، ادارد استارک به سوی جزیره خرس میاید، به همراه لاینیس به سوی شهرهای ازاد بادبان گشود. پول فروش کشتی شان تنها نیم سال دوام آورد و در آنجا جورا یک شمشیر زن مزدور شد. هنگامی که در روین مشغول نبرد با براووسی ها بود؛ لاینیس به ویلای یکی از ملوک التجار لیس به نام ترگار ارمولن رفت. ترگار که از لاینس خوشش آمده بود، تصمیم گرفت او را به عنوان معشوقه نگه دارد. پس جورا را تهدید کرد در صورتی که لاینیس را رهانکند در ازای پرداخت بدهی هایش، او را به بردگی میکشاند. سرانجام، جورا مورمنت، بالاجبار با قلبی پراز اندوه و کیسه ای خالی از سکه، لیس را به مقصد ولانتیس ترک کرد.
#Note
For More:@Black_Fyre⚜

روایت‍ ناکفایتی عشق! ( 2\1)

همسر نخستش پس از ۱۰سال زندگی مشترک، در حین سومین زایمان ناموفقش، مرده بود و با سیاه پوشیدن پدرش، او لرد جزیره خرس بود‌.

در پی پیروزی در پایک، پادشاه دستور داد مسابقه‌ای در لنیسپورت برگزار شود. آنجا بود که برای نخستین بار، دختری را دید که به همراه پدرش برای تماشای مسابقه برادرانش امده بود؛ دختری با نصف سن او. گمان میکرد، الهه‌ای است که از آسمان بر زمین قدم نهاده و  خود "دوشیزه"است که تجسم یافته.
اصل و نسب دخترجوان از جورا برتر بود؛ از خاندان باستانی، مغرور و ثروتمند هایتاور. او کوچکترین دختر لرد لیتون و دختر برادرزاده جرالد هایتاور بود، همان کسی که به نام گاو سپید در تاریخ ماندگار شد.
اما با این وجود، جورا نمیتوانست چشم از او بردارد. گویا نوعی جنون، وجودش را در برگرفته بود. درنهایت تمام شجاعتش را جمع کرد تا از دختر تحفه‌ای بخواهد.
جورا هرگز پیش از این در مسابقات شرکت نکرده بود، اما به محض اینکه پارچه لاینیس را بر بازو بست، روح جدیدی در او دمیده شد. او پی‌درپی حریفان خود چون لرد جیسون ملیستر، یان رویس برنزی، رایمن و هاستین فری، لرد ونت و حتی بارس بلانت از گاردشاهی را از اسب به زیر کشید. در دور پایانی، مقابل جیمی لنیستر قرار گرفت و با وجود شکسته شدن نُه نیزه، مبارزه نتیجه ای نداشت. سرانجام، پادشاه رابرت تاج قهرمانی را به جورا تقدیم کرد و او نیز که از افتخار مست بود، تاج ملکه عشق و زیبایی را بر سر لاینیس نهاد.
همان شب، جورا به نزد پدر لاینیس رفت و افتخار گرفتن دست دختر را نیز کسب کرد. همانجا در لنیسپورت، آن دو ازدواج کردند و جورا به مدت دو هفته شادترین مرد این دنیای پهناور بود...
#Note
For More:@Black_Fyre⚜

*حکایت یک سوگند*

‍ حدودا شانزده سال داشت که با هفت روغن تقدیس شد و سوگند شوالیه ها را ادا کرد. همان سوگندی که زمانی بر زبان سلحشوران پیش از او جاری شده بود؛ البته نه تنها بر زبان، بلکه در تار و پود وجودشان.
تایوین لنیستر بود که چنین درخواستی کرد و
ریگار تارگرین، کسی بود که بر شانه اش زد و این جملات را بدو گفت:

به نام جنگجو از تو می خواهم که شجاع باشی. به نام پدر به تو سفارش می کنم که عادل باشی. به نام مادر از تو می خواهم که از جوانان و بی گناهان دفاع کنی. به نام دوشیزه از تو می خواهم که از همه زنان محافظت کنی...
برخیز سر گرگور...


طی شورش رابرت، سر گرگور کلیگن هم برخاست؛ اما نه برای اجرای عدالت و دفاع از زنان و بیگناهان.
گرگور وارث شیرخوار ریگار را از آغوش مادرش جدا کرد و سرش را به دیوار کوبید و در حالی که دستانش به خون پسرک آغشته بود، در میان فریاد های الیا ، به او تجاوز کرد و مادر را با خون پسرش غسل داد. سرانجام او را نیز به نزد فرزندانش در دنیایی دیگر روانه کرد.
همانگونه که ادارد استارک باور داشت؛روزگار مردانی مانند ریام ردواین و شاهزاده ایمون، شوالیه اژدها تمام شده و به خاطره ها پیوسته است.
#Note|
For More:@Black_Fyre⚜