حدود نیم قرن می‌شود که شاه نیست؛ نه خودش و نه حکومتش. در همه این سالها که شاه نیست، هر روز بیش از پیش در ذهن و ضمیر ملت حضور دارد.
از روزگاری که به او «اون خدا بیامرز» و «نور به قبرت بباره» و مانند اینها می‌گفتند، تا امروز که «جاویدشاه» بر زبان‌ها نشسته است مسیر طولانی‌ای آمدیم و هر چه پیش آمدیم شاهی که نیست در دل مردم «شاه‌تر» شده است.
اگر شاهی تا بر سریر قدرت است، مردم او را می‌ستایند، شاه پس از قدرت بود که مردم تازه دریافتند که او چقدر شاه بود.

به قول مولانا:
شاه آن باشد که از خود شه بود
نه به لشکرها و مخزن شه شود

شاه ایران به راستی چنین بود!

#شاه

✅@behzadmehrani77