🔰 «او به دنبال حسین(ع) است، از تولد تا شهادت»
🌷 ولادت حضرت امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل العباس(ع) بر همگان تبریک و تهنیت باد.
🔹 بین همهٔ داستان‌های وفاداری در تاریخ، وفاداری عباس(ع) داستان عجیبی دارد. او دوشادوش امام، پیرو اوست. نه از او فاصله می‌گیرد و دور می‌افتد، نه کاسهٔ داغ‌ترازآش شده و از امام خود جلو می‌زند. درست مانند امیرالمومنین(ع) برای رسول خدا(ص) و خود امام حسین(ع) برای امام حسن(ع). در زمانی که هرکسی در مقابل امام حسین(ع) نطقش باز شده و امام(ع) را نصیحت می‌کند و فکر می‌کند که صلاح این امت را از صاحب این امت بهتر می‌داند، او سکوت مطلق است و اراده‌اش در ارادهٔ امام(ع) ذوب شده‌است. در بین همهٔ روایت‌های کربلا و عاشورا، صحبت رشادت و دلاوری و وفای به عهد او فراوان است.
🔸 اما او فقط دو جا لب به سخن در مقابل امام(ع) باز می‌کند. یک‌بار آن‌جا که امام، بیعت برمی‌دارد تا جمع اصحاب خالص شود و یک‌بار هم آن‌جایی که از غربت امام(ع) سینه‌اش به تنگ می‌آید و می‌رود که تاریخ را در مقابل وفاداری‌اش بهت زده کند.
🔹 راستی! چه رمزورازی در فاصلهٔ اندک بین این دو برادر است؟ این فاصلهٔ اندک که جلوهٔ مکانی‌اش بین‌الحرمینی است که پناه عالمیان است و جلوهٔ زمانی‌اش، سوم و چهارم شعبان است. گویا خدا در فاصلهٔ این دو میلاد مبارک برای جامانده‌های حرمش، بین‌الحرمینی ساخته که در آشوب‌های آخرالزمانی به آن پناه ببرند. بله! این هم شاهد دیگری که حسین(ع) حواسش به همه است. او امام همه است، امام نمازشب‌خوان‌ها و امام گنه‌کارها.
🔸 خدایا به فاصله بین این دو برادر، به بین‌الحرمین، به سوم تا چهارم شعبان و به علقمه تا قتلگاه قسمت می‌دهیم که ما را در راه عباس شدن برای امام زمان(عج) حرکت بده.
🆔 میدان انقلاب
🇮🇷 تلگرام | بله | ایتا | اینستاگرام | توییتر
🌷 ولادت حضرت امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل العباس(ع) بر همگان تبریک و تهنیت باد.
🔹 بین همهٔ داستان‌های وفاداری در تاریخ، وفاداری عباس(ع) داستان عجیبی دارد. او دوشادوش امام، پیرو اوست. نه از او فاصله می‌گیرد و دور می‌افتد، نه کاسهٔ داغ‌ترازآش شده و از امام خود جلو می‌زند. درست مانند امیرالمومنین(ع) برای رسول خدا(ص) و خود امام حسین(ع) برای امام حسن(ع). در زمانی که هرکسی در مقابل امام حسین(ع) نطقش باز شده و امام(ع) را نصیحت می‌کند و فکر می‌کند که صلاح این امت را از صاحب این امت بهتر می‌داند، او سکوت مطلق است و اراده‌اش در ارادهٔ امام(ع) ذوب شده‌است. در بین همهٔ روایت‌های کربلا و عاشورا، صحبت رشادت و دلاوری و وفای به عهد او فراوان است.
🔸 اما او فقط دو جا لب به سخن در مقابل امام(ع) باز می‌کند. یک‌بار آن‌جا که امام، بیعت برمی‌دارد تا جمع اصحاب خالص شود و یک‌بار هم آن‌جایی که از غربت امام(ع) سینه‌اش به تنگ می‌آید و می‌رود که تاریخ را در مقابل وفاداری‌اش بهت زده کند.
او همه‌جا به دنبال حسین است. از روز تولدش تا لحظهٔ شهادتش. او حتی در روز تولد خود نیز دوشادوش امامش است.
🔹 راستی! چه رمزورازی در فاصلهٔ اندک بین این دو برادر است؟ این فاصلهٔ اندک که جلوهٔ مکانی‌اش بین‌الحرمینی است که پناه عالمیان است و جلوهٔ زمانی‌اش، سوم و چهارم شعبان است. گویا خدا در فاصلهٔ این دو میلاد مبارک برای جامانده‌های حرمش، بین‌الحرمینی ساخته که در آشوب‌های آخرالزمانی به آن پناه ببرند. بله! این هم شاهد دیگری که حسین(ع) حواسش به همه است. او امام همه است، امام نمازشب‌خوان‌ها و امام گنه‌کارها.
🔸 خدایا به فاصله بین این دو برادر، به بین‌الحرمین، به سوم تا چهارم شعبان و به علقمه تا قتلگاه قسمت می‌دهیم که ما را در راه عباس شدن برای امام زمان(عج) حرکت بده.
🆔 میدان انقلاب
🇮🇷 تلگرام | بله | ایتا | اینستاگرام | توییتر