شادمان بودن بدون خردمند بودن امري ممكن است اما اين نوع شادماني حقيقي نيست. همان چيزي است كه مردم آنرا خوشحالي مي نامند. مي آيد و مي رود و زودگذر است. هميشه تو را در ناكامي و نااميدي كامل ترك مي گويد. بهاي آن سنگين است و ارزش پرداختن اين بها را ندارد. همچنين خردمند بودن بدون شادمان بودن امري ممكن است اما اين نوع خردمندي نيز كاذب و دروغين است. همان چيزي است كه به دانش معروف است. چيزي قرض گرفته شده از ديگران، باري بر دوش است.هر چيزي كه از تجربه خودت برنخيزد بندگي و اسارت است. مي تواند « ‌خود » ‌تو را تقويت كند اما نمي تواند خويشتنت را بر تو آشكار كند. جوينده واقعي بايد شادماني و خرد را با هم بيابد. و به راحتي مي توان هر دو را با هم يافت، زيرا آنها همچون دو بال يك پرنده هستند. مراقبه كن تا از يك سو شادمان شوي و از يك سو خردمند. اين دو همزمان با هم بصورت متقارن رشد مي يابند. در نهايي ترين حالت، شادماني خرد مي شود و خرد شادماني.


#اشو

💢کانال ابرهای سپید
@Asepid