در دامنه‌ی کوههای پیر و مُندرسِ خُرد شده از بارِ قرون، ستونهای تخت جمشید برپاست، چون ساعدهای سترگی که به دعا برداشته شده باشند.
هیچ خرابه‌ای در سـراسرِ کره‌ی خاک به عظمت و حشمت و عبرتِ این چند ستون و چند دیوارِ فرو ریخته نیست.
در هیچ نقطه‌ی کره‌ی خاکی، خرابه‌ای با این غربت و حشمت، و تا این حد گویا از خاموشی چون (تخت جمشید)دیده نشده است.
ما در اعتباری که هنوز داریم، نانِ تمدّنِ باستانیِ خود را می‌خوریم.
"محمد‌علی‌اسلامی ندوشن"
@ArchiveAudio
در دامنه‌ی کوههای پیر و مُندرسِ خُرد شده از بارِ قرون، ستونهای تخت جمشید برپاست، چون ساعدهای سترگی که به دعا برداشته شده باشند.
هیچ خرابه‌ای در سـراسرِ کره‌ی خاک به عظمت و حشمت و عبرتِ این چند ستون و چند دیوارِ فرو ریخته نیست.
در هیچ نقطه‌ی کره‌ی خاکی، خرابه‌ای با این غربت و حشمت، و تا این حد گویا از خاموشی چون (تخت جمشید)دیده نشده است.
ما در اعتباری که هنوز داریم، نانِ تمدّنِ باستانیِ خود را می‌خوریم.
"محمد‌علی‌اسلامی ندوشن"
@ArchiveAudio