ای بازیگر گریه نکن
ما همه‌مون مثل همیم
صبحا که از خواب پا می‌شیم
نقاب به صورت می‌زنیم
یکی معلم میشه و
یکی میشه خونه به دوش
یکی ترانه ساز میشه
یکی میشه غزل فروش
کهنه نقاب زندگی
تا شب رو صورت‌های ماست
گریه‌های پشت نقاب
مثل همیشه بی‌ صداست
هر کی هستی یه دفعه
قد بکش از پشت نقاب
از روی نوشته حرف نزن
رها شو از پیله‌ی خواب
نقش یک دریچه رو
روی میله‌ی قفس بکش
برای یک بار که شده
جای خودت نفس بکش