تصور نسل گوزوی پنجاه و هفتی از نظافت همون چیزیه که تو توالت پادگان‌های رضاخانی دیده و هنوز هم پابرجاست، که به عنوان مسئول نظافت باید مدفوع انسانی رو با کاردک از در و دیوار بتراشی، چون ترکیب سنگ توالت ایرانی که اگه مدفوع حاوی افزودنی‌هایی در حد واسکازین نباشه شیبش اجازه نمیده کامل منتقل بشه به فاضلاب، و آدم ایرانی که دقیقا موقع ریدمان یاد اجداد قنات‌کن خودش و صرفه‌جویی در مایه حیات میفته و فکر می‌کنه کار رو همون‌جوری رها کنه بقیه‌ش رو طبیعت انجام خواهد داد، صحنه‌هایی رو بوجود میاره که در پادگان رفع و رجوعش رو به عنوان مجازات به کار میبرند. مخصوصا وقتی هواکش صنعتی رو درست بالاسر موضع قرار دادن تا کاری که طبیعت قطعا نمیتونه انجامش بده رو بکشه بالا و به همه‌جا توزیع کنه. برای همین این‌ها حتی نمی‌دونند سرویس بهداشتی در غرب چیست.