[ورس ١: علیرضا]
عقلمو از دست دادم پی اشتهای روانم
رشته‌های خیالم ، مستعدِ اختلال فرآیند
اعتقاد به قصه‌ها که ندارم
عشق به داخل ، عذابم ، مثه سابق محالم
بدهکارِ انتهای افکار بعد هم طلبکارم
سعی‌م اینه غیرقابل استفاده نباشم
مصرف میشه درد ، سرگیجه
حرکت سهمم ، برگشت دیره
قبل نه لحظه‌م ، وقت ندیده
جمع نکردم ، کم نرفتم تازه شده گرم نتیجه
قلبم سنگ‌تر ، زخم عمیقه
پس من کندم از قبیله (از قبیلِ)
سر خم کردن ، مغزم دربست حق و جرئت وارد
حذف جهل و سنت
کاسب عزم مکر و قدرت راهِ جزم
بی‌اسم پسوند بردمیده (برده‌م ایده)
رحم عتیقه واسه خلق لایق حمل بارِ کج
تا کِی باشه جالب‌تر؟
ضایعاتِ کاسه بند (کاسبند)
راه‌ِحل درک و فهم عامه رسم بشه ساده پایه عقل
تا بهتر فرق بین خوب و بد رو درک کنن
وجود و لفظ ، شروع رو لمس کنن
واسه مادر قحبه‌ها جنون رو پرت کنن تا که بالا بیاد
ازدحام کلمه‌هام ، حرصِ لای ورقه هام
در انتظار جهت باد نباش
چون که در میاد علف زیر پات
بعد کفنت میشه خاک تهش ، مرگه
ولی باید یه کاری کرد بعد رفت
پس من انتخاب کردم و بستم
رو روندش زندگی‌مو ، گشنگی‌مو ، تشنگی‌مو
قصدم فقط ادامه دادنه
بزار از دم بزنن کنایه ، عادته
تو که میدونی بیشتر آدما اضافه دارنش ، فهم‌شونو
[ورس٢: آرهیپ]
خوشرو ام مثه خفاش شب
یه گستاخ رذل، بین بغض، ناله، اشک
دنیای بعد خب بازه
قفلای در بسته‌س، مچ تا به کف، عریانه هرزن
صلابه از رگ، مدام شکنجس، کند کارده دستم
براده بشر، گرگای عقرب دنباله مغز
پرسه تو اتاق وحشت، توله جنا باجناق یوفوها
یه گردن بند واسه بختک،خواب گنجن
آله نقشش واسه مردای حامله از سیاره‌های غیب انواع خاص ژن در نجوای صامته
یه دستگاه کاسه شکل به فرمان بافمت،
میخوام شروع کنم آزمایشو
باز ناله کن تو دادگاه جرم
ماهواره قفل، خاندانتو میکنم کالباس خشک!
میشن ساندویچ رپتلینو، گاهیم زنده میشن سرخ
با جیغم فلفلی طعم شد، داریم پس رسپی از موج
بین این مردم، عده‌ای سرگرد از نیبیرو با سره گرد شب بخیر، غلبه با حنجره
یه نغمه از طلسم که میده وعده بت:
"ما خدایان نوریم!"
حرف چرت!!
دنیا پره گاوه، اونا دامدارن واسه چشای فاحشت
پای نظام باغ وحش، بازه کلاس دانش
اما حیف عالمه فاسدن، تو روستا کاشت با طرح، نطفتو سال‌ها قبل، مردت شد گاز یا برق،
کلا تو باگ یا لگ، این حاصل داغه نه؟
داغ بردگی!
[اوترو: علیرضا و آرهیپ]
علیرضا
آرهیپ
جنون
@NakhodAlireza@AliRHip
