به یاد داری که روزی روی زخم هایم پیاده‌روی میکردی گویا هوا باشم؟ امروز تلاش به فراموشیه رد پایِ آن زخم ها دارم تا وقتی خندان با هم پیاده روی میکنیم طعم گس خاطرات زبانم را تلخ کند. خودت گاهی خجالت زده میشوی، یا هنوز نفهمیدی چه کردی؟ به گمانم من نیز نفهمیدم، مگر نه اینکه تن میدهم به کنارت بودن؟
#مرسل_پاینده
#اندکی‌خطوطی‌سیاه‌برای‌توی‌ماندگار