انسان‌شناسی بدن dan repost
بایوهک (Biohack)
امروزه در شبکه‌های اجتماعی با چنین محتوایی زیاد مواجه می‌شویم:
تاثیر میزان و کیفیت خواب در سلامتی، حذف شکر و روغن صنعتی برای کاهش التهابات و بیماریهایی نظیر پسوریازیس و تنبلی تخمدان، مصرف ویتامین‌ها برای جلوگیری از استرس یا افسردگی، اسکن کل بدن برای پیش‌بینی و پیش‌گیری از بروز بیماریها در آینده، ترتیب خوردن مواد غذایی برای مدیریت افزایش ناگهانی قند خون و غیره.
ممکنست این گزاره‌ها لزوماً و ضرورتاً علمی نباشند یا در موقعیت‌های گوناگون برای افراد پیامدی مشخص و قابل پیش‌بینی نداشته باشند، اما سوال اینجاست: چرا اساسا چنین گزاره‌هایی با وجود پیشرفتهای اساسی و خارق‌العاده در پزشکی وجود دارند؟ آیا پزشکی نتوانسته راه حل درمان بیماریها باشد؟
یک پاسخ برای این پرسش در مفهوم «#بایوهک» نهفته است: یک جنبش جدید و علمی که با گذر زمان موارد غیرعلمی و شبه علمی نیز به آن اضافه شده و اکنون تشخیص علمی بودن گزاره‌هایی که هر روز می‌شنویم دیگر سخت شده است. بنابراین بزرگترین چالش پیش روی بایوهک درهم‌آمیزی موارد غیرعلمی است که متاسفانه تولیدکنندگان محتوا در شبکه‌های اجتماعی نیز بدان دامن می‌زنند.
بایوهک چیست؟
بایوهک ابتدا یک جنبش کوچک درون علم پزشکی بود و با پیشرفت تکنولوژی و وضعیت فرهنگی و اقتصادی جهان، به یکی از بزرگترین چالش‌های انسانی در جهت بهبود کیفیت زندگی و افزایش کارایی بدن و ذهن تبدیل شده است. در یک تعریف بایوهک نوعی روش زندگی است که از طریق اعمال روش‌های گوناگون و استفاده از فناوری سعی می‌شود تا بدن عملکرد بهتری در حوزه‌های مختلف فیزیکی، ذهنی و احساسی داشته باشد.
#دیو_آسپری، یکی از معروف‌ترین بایوهکرهای آمریکایی، #بایوهکینگ را این‌گونه تعریف می‌کند: «هنر و علم تغییر محیط داخلی و خارجی برای کنترل بهتر بر زیست‌شناسی شخصی.»
با این تعریف بایوهک بیش از پیش امری شخصی‌شده است و می‌تواند با «سبک زندگی» مرتبط باشد. همین که افراد با استفاده از روش‌های شخصی‌شده یا ابزارهای دیجیتالی ساده مانند مچ‌بندهای دیجیتالی، گجت‌ها و نرم‌افزارها، تغذیه و مکمل‌ها، انواع روش‌های ورزشی و تربیت بدنی، روش‌های ذهنی-بدنی مانند یوگا و مدیتیشن و غیره بدن خود را به نحوی تغییر می‌دهند که از آنچه که در حال حاضر هستند، کارآمدتر و سالم‌تر شوند، خود یک سبک زندگی جدید می‌سازد. به ویژه آنکه اعتماد به نفس افراد برای آزمایش بدن خود به صورت تجربی و خودمدیریتی آنان در حوزه پزشکی و سلامت میدانی برای بررسی‌های علمی در حوزه‌های انسان‌شناسی و جامعه‌شناسی شده است.
اصول کلی بایوهکرها چیست؟
*هماهنگی با اصول طبیعت مانند تنظیم ساعات خواب و بیداری برمبنای روز و شب،
* اولویت دادن به تجربه حسی به عنوان پلی بین علم و طبیعت مانند گوش دادن به بدن و استفاده از حواس انسانی برای شناخت هرچه بیشتر آن،
*بازگشت از فناوری به شهود و تجربه درونی مانند مدیتیشن، تنظیم ریتم‌های تنفسی و تمرینات خودآگاهی.
چالش‌ها و مخاطرات و نقدهای وارد بر بایوهک چیست؟
طبیعت الگویی پیچیده و گاهی در تعارض است. اینکه مبنای زندگی افراد قرار است طبیعت باشد، گاهی در شناخت آنان را دچار اشتباهات اساسی می‌کند. از سوی دیگر زیست برمبنای الگوی طبیعت به چالش‌هایی دامن می‌زند که واقعیت‌های اجتماعی، فرهنگی و حتی علمی را نادیده می‌گیرد.
در بعد اقتصادی و سیاسی و با وجود گسترش شبکه‌های اجتماعی، ما شاهد فروش محصولات و محتوایی هستیم که از یک سو فرهنگ مصرف‌گرایی را گسترش می‌دهند که خود در تعارض با طبیعت و محیط زیست است و از سوی دیگر علمی بودن این محصولات مورد سوال است. چنانچه در ابتدای این نوشته نیز مثالهایی آوردیم تا نشان دهیم ضرورتا و لزوما این موارد نمی‌تواند علمی باشد.
امروزه در شبکه‌های اجتماعی با چنین محتوایی زیاد مواجه می‌شویم:
تاثیر میزان و کیفیت خواب در سلامتی، حذف شکر و روغن صنعتی برای کاهش التهابات و بیماریهایی نظیر پسوریازیس و تنبلی تخمدان، مصرف ویتامین‌ها برای جلوگیری از استرس یا افسردگی، اسکن کل بدن برای پیش‌بینی و پیش‌گیری از بروز بیماریها در آینده، ترتیب خوردن مواد غذایی برای مدیریت افزایش ناگهانی قند خون و غیره.
ممکنست این گزاره‌ها لزوماً و ضرورتاً علمی نباشند یا در موقعیت‌های گوناگون برای افراد پیامدی مشخص و قابل پیش‌بینی نداشته باشند، اما سوال اینجاست: چرا اساسا چنین گزاره‌هایی با وجود پیشرفتهای اساسی و خارق‌العاده در پزشکی وجود دارند؟ آیا پزشکی نتوانسته راه حل درمان بیماریها باشد؟
یک پاسخ برای این پرسش در مفهوم «#بایوهک» نهفته است: یک جنبش جدید و علمی که با گذر زمان موارد غیرعلمی و شبه علمی نیز به آن اضافه شده و اکنون تشخیص علمی بودن گزاره‌هایی که هر روز می‌شنویم دیگر سخت شده است. بنابراین بزرگترین چالش پیش روی بایوهک درهم‌آمیزی موارد غیرعلمی است که متاسفانه تولیدکنندگان محتوا در شبکه‌های اجتماعی نیز بدان دامن می‌زنند.
بایوهک چیست؟
بایوهک ابتدا یک جنبش کوچک درون علم پزشکی بود و با پیشرفت تکنولوژی و وضعیت فرهنگی و اقتصادی جهان، به یکی از بزرگترین چالش‌های انسانی در جهت بهبود کیفیت زندگی و افزایش کارایی بدن و ذهن تبدیل شده است. در یک تعریف بایوهک نوعی روش زندگی است که از طریق اعمال روش‌های گوناگون و استفاده از فناوری سعی می‌شود تا بدن عملکرد بهتری در حوزه‌های مختلف فیزیکی، ذهنی و احساسی داشته باشد.
#دیو_آسپری، یکی از معروف‌ترین بایوهکرهای آمریکایی، #بایوهکینگ را این‌گونه تعریف می‌کند: «هنر و علم تغییر محیط داخلی و خارجی برای کنترل بهتر بر زیست‌شناسی شخصی.»
با این تعریف بایوهک بیش از پیش امری شخصی‌شده است و می‌تواند با «سبک زندگی» مرتبط باشد. همین که افراد با استفاده از روش‌های شخصی‌شده یا ابزارهای دیجیتالی ساده مانند مچ‌بندهای دیجیتالی، گجت‌ها و نرم‌افزارها، تغذیه و مکمل‌ها، انواع روش‌های ورزشی و تربیت بدنی، روش‌های ذهنی-بدنی مانند یوگا و مدیتیشن و غیره بدن خود را به نحوی تغییر می‌دهند که از آنچه که در حال حاضر هستند، کارآمدتر و سالم‌تر شوند، خود یک سبک زندگی جدید می‌سازد. به ویژه آنکه اعتماد به نفس افراد برای آزمایش بدن خود به صورت تجربی و خودمدیریتی آنان در حوزه پزشکی و سلامت میدانی برای بررسی‌های علمی در حوزه‌های انسان‌شناسی و جامعه‌شناسی شده است.
اصول کلی بایوهکرها چیست؟
*هماهنگی با اصول طبیعت مانند تنظیم ساعات خواب و بیداری برمبنای روز و شب،
* اولویت دادن به تجربه حسی به عنوان پلی بین علم و طبیعت مانند گوش دادن به بدن و استفاده از حواس انسانی برای شناخت هرچه بیشتر آن،
*بازگشت از فناوری به شهود و تجربه درونی مانند مدیتیشن، تنظیم ریتم‌های تنفسی و تمرینات خودآگاهی.
چالش‌ها و مخاطرات و نقدهای وارد بر بایوهک چیست؟
طبیعت الگویی پیچیده و گاهی در تعارض است. اینکه مبنای زندگی افراد قرار است طبیعت باشد، گاهی در شناخت آنان را دچار اشتباهات اساسی می‌کند. از سوی دیگر زیست برمبنای الگوی طبیعت به چالش‌هایی دامن می‌زند که واقعیت‌های اجتماعی، فرهنگی و حتی علمی را نادیده می‌گیرد.
در بعد اقتصادی و سیاسی و با وجود گسترش شبکه‌های اجتماعی، ما شاهد فروش محصولات و محتوایی هستیم که از یک سو فرهنگ مصرف‌گرایی را گسترش می‌دهند که خود در تعارض با طبیعت و محیط زیست است و از سوی دیگر علمی بودن این محصولات مورد سوال است. چنانچه در ابتدای این نوشته نیز مثالهایی آوردیم تا نشان دهیم ضرورتا و لزوما این موارد نمی‌تواند علمی باشد.