اگه تو زندگیم یه چیز رو خیلی خوب یاد گرفته باشم اینه که ما نمیتونیم مورد قبول و پسند همه باشیم، نمیشه به زور خودمون رو بچپونیم تو قلب آدما، حالا هی برو دنبال این بگرد که فلانی معیاراش چیه؟ چی دوست داره؟ در نهایت حتی اگر تو تمام معیار های مورد پسند یک فرد رو هم داشته باشی، بازم ممکنه دوست داشته نشی، نه بخاطر اینکه ایده‌آل و خوب نیستی، بخاطر اینکه یه سری چیزا خوبن، اما نمیتونیم دوستشون داشته باشیم، مثل یه غذا، یه آهنگ، مثل بعضی روزا که همه چی خوب و نرماله، اما دلمون میگیره، دوست داریم بمیریم، مثل بعضی آدما. میدونی چی میگم؟ میخوام بگم این بی‌نقص بودن نیست که باعث میشه یک نفر تورو دوست داشته باشه، مهم اون ارتباط قلبی‌ای هست که یهو ایجاد میشه، وقتی ایجاد نشه، بی‌ نقص‌ ترین آدم دنیا هم که باشی بازم طرف مقابلت دنبال ایراد میگرده توی تو، دنبال یه بهونه میگرده برای اینکه تورو دوست نداشته باشه، اما وقتی ایجاد بشه. پُر ایراد ترین آدم دنیا هم که باشی اون شخص تورو بی‌ نقص میبینه.


@qorqoryat