این مکان در اطراف شهر تهران، مکانی بوده که نظام از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۲ مشغول توسعه، اسمبل و تست زنجیرههای سانتریفیوژی بر اساس مدل P1 پاکستانی بود که از شبکه خان بدست آورده بود ... در واقع مکانی که قرار بود اورانیوم مورد نیاز را برای ۵ بمب هستهای را در ابر پروژه آماد تامین کند (که بعد ها این تامین برای تولید یک زرادخانه به نطنز و مهم تر از آن به سایت الغدیر (فردو فعلی) منتقل شدند). در این مکان در پوسش یک شرکت اجناس الکتریکی اورانیوم وارد شده از چین (به عنوان یکی از چند کشور) غنی می شد! در اینجا طبق اطلاعات موجود برای اولین بر در سال ۱۹۹۹ گاز هکزا فلورید اورانیوم به سانتریفیوژها تزریق شد! بدین روی آغاز غنی سازی ایران به ۲۴ سال پیش بر میگردد!!! این مکان در حقیقت پدر نطنز فعلی است که در آن قطعات سانتریفیوژ بر اساس مدل پاکستانی ساخته، اسمبل و تست می شده است و بر اساس این اطلاعات و کسب دانش در کالای الکتریک ایران توانست زنجیرههای بیشتر سانتریفیوژ را در طناز عملیاتی کند. نطنز را برای ۵۰ هزار سانتریفیوژ نسل اولی ساخته بودند!
باید گفت که در دهه ۹۰ میلادی گامهای بسیار بزرگی برای ابر پروژه آماد برداشته شده بودند (تلاشها و میراث شهید فخری زاده) و مهندسین ایرانی در ساخت و راه اندازی زنجیرههای ساتریفیوژ شاه کاری را به ثمر رساندند، با توجه به اینکه کشور زیر شدیدترین فشارها و محدودیتهای علمی و فنی بود! این طور نبود که شبکه خان به کسی سانتریفوژ بدهد و آن کشور دیگر مشکلی نداشته باشد! سانتریفیوژها به بسیار از کشورها فروخته شدند، اما تنها معدود کشورهایی توانستند آن را راه اندازی و عملیاتی کنند و توسعه دهند و در تعداد سر سام آوری نصب کنند که ایران یکی از این کشورها بود که از اطلاعات و قطعات بدست آماده بسیار بهتر و کوبنده تر از آن مدلهای آشغال اولیه را ساخت! به گفته هاینونن تروریست معروف آمریکایی فنلاندی آژانس در آن سالها (۲۰۰۲): "از پیشرفتهای غنی سازی ایران و ساخت سانتریفیوژ در شگفت بودیم"
در نهایت این سایت لو رفت، و با وجود اینکه نظام سعی کرد آن را پاک سازی کند، مامورین آژانس در هواکشهای سایت آثار ذرات اورانیومی را کشف کردند.
@T_neutrino_pluss
باید گفت که در دهه ۹۰ میلادی گامهای بسیار بزرگی برای ابر پروژه آماد برداشته شده بودند (تلاشها و میراث شهید فخری زاده) و مهندسین ایرانی در ساخت و راه اندازی زنجیرههای ساتریفیوژ شاه کاری را به ثمر رساندند، با توجه به اینکه کشور زیر شدیدترین فشارها و محدودیتهای علمی و فنی بود! این طور نبود که شبکه خان به کسی سانتریفوژ بدهد و آن کشور دیگر مشکلی نداشته باشد! سانتریفیوژها به بسیار از کشورها فروخته شدند، اما تنها معدود کشورهایی توانستند آن را راه اندازی و عملیاتی کنند و توسعه دهند و در تعداد سر سام آوری نصب کنند که ایران یکی از این کشورها بود که از اطلاعات و قطعات بدست آماده بسیار بهتر و کوبنده تر از آن مدلهای آشغال اولیه را ساخت! به گفته هاینونن تروریست معروف آمریکایی فنلاندی آژانس در آن سالها (۲۰۰۲): "از پیشرفتهای غنی سازی ایران و ساخت سانتریفیوژ در شگفت بودیم"
در نهایت این سایت لو رفت، و با وجود اینکه نظام سعی کرد آن را پاک سازی کند، مامورین آژانس در هواکشهای سایت آثار ذرات اورانیومی را کشف کردند.
@T_neutrino_pluss