در بزمگاهِ عشق هوس را مجال نیست
تا شعله‌گرمِ جلوه شوَد دود جسته است
« #بیدل_دهلوی »
این بیت از بیدل دهلوی، شاعر بزرگ پارسی‌گوی، به زیبایی مفهوم عشق حقیقی و پاک را بیان می‌کند. در این بیت، بیدل عشق را از هوس جدا می‌کند و نشان می‌دهد که در عشق واقعی، جایی برای هوس و تمایلات گذرا وجود ندارد. او با استفاده از استعاره‌ی شعله و دود، اشاره می‌کند که عشق حقیقی مانند شعله‌ای پاک و روشن است، در حالی که هوس مانند دودی است که زودگذر و ناپایدار است و در نهایت از بین می‌رود.
معنی بیت:
در محفل عشق، هوس جایی ندارد. عشق حقیقی مانند شعله‌ای است که پاک و روشن می‌درخشد، اما هوس مانند دودی است که زود پراکنده می‌شود و ناپایدار است.
این بیت زیبا نشان‌دهنده‌ی تفکر عمیق بیدل درباره‌ی عشق و تمایز آن از هوس‌های زودگذر است.
تا شعله‌گرمِ جلوه شوَد دود جسته است
« #بیدل_دهلوی »
این بیت از بیدل دهلوی، شاعر بزرگ پارسی‌گوی، به زیبایی مفهوم عشق حقیقی و پاک را بیان می‌کند. در این بیت، بیدل عشق را از هوس جدا می‌کند و نشان می‌دهد که در عشق واقعی، جایی برای هوس و تمایلات گذرا وجود ندارد. او با استفاده از استعاره‌ی شعله و دود، اشاره می‌کند که عشق حقیقی مانند شعله‌ای پاک و روشن است، در حالی که هوس مانند دودی است که زودگذر و ناپایدار است و در نهایت از بین می‌رود.
معنی بیت:
در محفل عشق، هوس جایی ندارد. عشق حقیقی مانند شعله‌ای است که پاک و روشن می‌درخشد، اما هوس مانند دودی است که زود پراکنده می‌شود و ناپایدار است.
این بیت زیبا نشان‌دهنده‌ی تفکر عمیق بیدل درباره‌ی عشق و تمایز آن از هوس‌های زودگذر است.