#Bestof2024
(30-26)
30. Still Corners - Dream Talk
ششمین آلبوم Still Corners فارغ از کاور آلبوم زشت و دمده‌اش، معمایی درخشان در مرز بین خواب و بیداریه. آلبومی که بر اساس رویاهای تسا موری، خواننده گروه شکل گرفته، همچنان که به امضای سینمایی دریم پاپ گروه وفاداره، این بار بافت‌های موسیقی سایکدلیک هم به جریان کار اضافه کرده. Dream Talk موسیقی متن رانندگی شبانه‌ای بی‌پایان به‌سوی ناکجاست؛ گریزان و رازآلود، مثل خود رؤیا.
29. Justice- Hyperdrama
هشت سال بعد از آخرین آلبومشون، غول‌های موسیقی الکترونیک فرانسه با Hyperdrama برگشتن؛ اثری به‌مثابه دور افتخار، که کمی نسبت به ناشناخته‌ها و فضاهای جدید مردد به نظر می‌رسه. پالت صوتی آلبوم بی‌نقصه؛ لحظات انفجاری‌ای از دیسکو، فانک، سینث‌فانک و دارک سینث که با دقت وسواس‌گونه‌ای ازشون استفاده شده. شاید Hyperdrama از فضای خام و خشن Croesss فاصله گرفته باشه و روح جدیدی داشته باشه که کمتر توی آثار قبلی‌شون دیدیم، اما آلبوم ارزشمند و درخشانیه که همچنان جسارت Justice رو به ما یادآوری می‌کنه.
28. NxWorries - Why Lawd?
هشت سال بعد از Yes Lawd، اندرسون پاک و نالج دوباره در قالب NxWorries و این بار با آلبوم Why Lawd برگشتن؛ اثری که برخلاف آلبوم اولشون که سرشار از هیجان و جاه‌طلبی بود، یک سفر شبانه آرام به بطن مشکلات شخصی اخیر اندرسون پاک به حساب میاد. Why Lawd صادق‌ترین و بی‌پرده‌ترین ورژن پاک رو به ما نشون می‌ده؛ جایی که ترانه‌هاش میان اسطوره‌سازی شخصی و خود تحقیرگری در نوسان‌ان. Why Lawd بی‌نقص نیست. گاهی زیاده‌گویی می‌کنه، گاهی خودشیفته به نظر می‌رسه و نیمه دوم آلبوم هم دچار افت به نسبت اساسی‌ای می‌شه؛ اما این آلبوم نه علی‌رغم نقص‌هاش، بلکه بخاطر اونها اثری موفقه. Why Lawd از پیدا کردن زیبایی در مسیر سخت و پیچ در پیچ با ما حرف می‌زنه و همونطور که توی Move On می‌گه: "فعلا فقط سعی دارم ادامه بدم." و فعلا، همین کافیه.
27. Nala Sinephro - Endlessness
اگه فضای کیهانی صدایی داشت، احتمالا چیزی شبیه به صدای سینتی‌سایزرهای Endlessness می‌شد. دومین آلبوم نالا سینفرو آهنگساز بلژیکی-کارائیبی که ۳ سال بعد از دبیو آلبوم تحسین شده‌اش منتشر شد، تجربه معنوی ۴۵ دقیقه‌ای در دل موسیقی امبینت و الکترونیک هست. آلبومی که بزرگترین نکته مثبت و حتی شاید نقطه ضعف اصلی اون، امتناعش از تعهد کامل به بداهه‌پردازی جز و عمق آرامش‌بخش امبینت به حساب میاد اما همین شناور بودنش، اون رو تبدیل به تجربه‌ای معنوی و هیپنوتیزم‌کننده کرده.
26. Martha Skye Murphy - Um
دبیو آلبوم مارتا اسکای مورفی (که سابقه همکاری با نیک کیو، وارن الیس، اسکویید و ری مونتگومری رو داره) بیشتر از این که مجموعه‌ای از آهنگ‌ها باشه مثل تالار تسخیرشده‌ای پر از مجسمه (در اینجا آهنگ)هاست که بعد از کمی دقت به جزئیاتشون، چشم برداشتن از هرکدوم اونها خیلی سخت به نظر میاد. با وجود این که Um آلبوم مورفی هست اما به طرز عجیبی پخته به نظر می‌رسه. از ملودی‌های فولک باروک گرفته تا اصوات گلیچ‌وار الکترونیک، Um صرفا یک تمرین در انتزاع نیست؛ اثریه که پذیرای شنیدن منفعلانه نیست و باید با دقت شنیده بشه، شنیدنی که گاها بخاطر تغییرات ناگهانی‌ش سخت به نظر می‌رسه. Um مارتا اسکای مورفی رو به عنوان هنرمند دگردیسی‌پذیری به ما معرفی می‌کنه که ارزش دنبال کردن داره. بی‌صبرانه منتظر آلبوم بعدی‌ش هستیم.
@Untunes
(30-26)
30. Still Corners - Dream Talk
ششمین آلبوم Still Corners فارغ از کاور آلبوم زشت و دمده‌اش، معمایی درخشان در مرز بین خواب و بیداریه. آلبومی که بر اساس رویاهای تسا موری، خواننده گروه شکل گرفته، همچنان که به امضای سینمایی دریم پاپ گروه وفاداره، این بار بافت‌های موسیقی سایکدلیک هم به جریان کار اضافه کرده. Dream Talk موسیقی متن رانندگی شبانه‌ای بی‌پایان به‌سوی ناکجاست؛ گریزان و رازآلود، مثل خود رؤیا.
29. Justice- Hyperdrama
هشت سال بعد از آخرین آلبومشون، غول‌های موسیقی الکترونیک فرانسه با Hyperdrama برگشتن؛ اثری به‌مثابه دور افتخار، که کمی نسبت به ناشناخته‌ها و فضاهای جدید مردد به نظر می‌رسه. پالت صوتی آلبوم بی‌نقصه؛ لحظات انفجاری‌ای از دیسکو، فانک، سینث‌فانک و دارک سینث که با دقت وسواس‌گونه‌ای ازشون استفاده شده. شاید Hyperdrama از فضای خام و خشن Croesss فاصله گرفته باشه و روح جدیدی داشته باشه که کمتر توی آثار قبلی‌شون دیدیم، اما آلبوم ارزشمند و درخشانیه که همچنان جسارت Justice رو به ما یادآوری می‌کنه.
28. NxWorries - Why Lawd?
هشت سال بعد از Yes Lawd، اندرسون پاک و نالج دوباره در قالب NxWorries و این بار با آلبوم Why Lawd برگشتن؛ اثری که برخلاف آلبوم اولشون که سرشار از هیجان و جاه‌طلبی بود، یک سفر شبانه آرام به بطن مشکلات شخصی اخیر اندرسون پاک به حساب میاد. Why Lawd صادق‌ترین و بی‌پرده‌ترین ورژن پاک رو به ما نشون می‌ده؛ جایی که ترانه‌هاش میان اسطوره‌سازی شخصی و خود تحقیرگری در نوسان‌ان. Why Lawd بی‌نقص نیست. گاهی زیاده‌گویی می‌کنه، گاهی خودشیفته به نظر می‌رسه و نیمه دوم آلبوم هم دچار افت به نسبت اساسی‌ای می‌شه؛ اما این آلبوم نه علی‌رغم نقص‌هاش، بلکه بخاطر اونها اثری موفقه. Why Lawd از پیدا کردن زیبایی در مسیر سخت و پیچ در پیچ با ما حرف می‌زنه و همونطور که توی Move On می‌گه: "فعلا فقط سعی دارم ادامه بدم." و فعلا، همین کافیه.
27. Nala Sinephro - Endlessness
اگه فضای کیهانی صدایی داشت، احتمالا چیزی شبیه به صدای سینتی‌سایزرهای Endlessness می‌شد. دومین آلبوم نالا سینفرو آهنگساز بلژیکی-کارائیبی که ۳ سال بعد از دبیو آلبوم تحسین شده‌اش منتشر شد، تجربه معنوی ۴۵ دقیقه‌ای در دل موسیقی امبینت و الکترونیک هست. آلبومی که بزرگترین نکته مثبت و حتی شاید نقطه ضعف اصلی اون، امتناعش از تعهد کامل به بداهه‌پردازی جز و عمق آرامش‌بخش امبینت به حساب میاد اما همین شناور بودنش، اون رو تبدیل به تجربه‌ای معنوی و هیپنوتیزم‌کننده کرده.
26. Martha Skye Murphy - Um
دبیو آلبوم مارتا اسکای مورفی (که سابقه همکاری با نیک کیو، وارن الیس، اسکویید و ری مونتگومری رو داره) بیشتر از این که مجموعه‌ای از آهنگ‌ها باشه مثل تالار تسخیرشده‌ای پر از مجسمه (در اینجا آهنگ)هاست که بعد از کمی دقت به جزئیاتشون، چشم برداشتن از هرکدوم اونها خیلی سخت به نظر میاد. با وجود این که Um آلبوم مورفی هست اما به طرز عجیبی پخته به نظر می‌رسه. از ملودی‌های فولک باروک گرفته تا اصوات گلیچ‌وار الکترونیک، Um صرفا یک تمرین در انتزاع نیست؛ اثریه که پذیرای شنیدن منفعلانه نیست و باید با دقت شنیده بشه، شنیدنی که گاها بخاطر تغییرات ناگهانی‌ش سخت به نظر می‌رسه. Um مارتا اسکای مورفی رو به عنوان هنرمند دگردیسی‌پذیری به ما معرفی می‌کنه که ارزش دنبال کردن داره. بی‌صبرانه منتظر آلبوم بعدی‌ش هستیم.
@Untunes