🦋 آیا سفر در زمان اثر پروانه ای را نقض میکند؟
شبیه سازی های سفر در زمان با کامپیوتر کوانتومی نشان میدهد که هیچ اثر پروانه ای وجود ندارد!
محققان در نتیجه ی تحقیقات خود که در مجله بسیار معتبر PRL به چاپ رسیده است، اطلاعات کیوبیت های کوانتومی را با شبیه سازی به گذشته بردند و اطلاعات یکی از آنها را مانند پروانه‌ای که کشته شده باشد از بین میبرند. با کمال تعجب وقتی همه کیوبیت‌ها به زمان حال باز می‌گردند عمدتا بی‌تغییر به نظر می‌رسند. گویی واقعیت خود را بهبود بخشیده است.
برای آزمایش اثر پروانه ای در سیستم‌های کوانتومی، محققان از تئوری و شبیه‌سازی‌هایی با پردازندۀ کوانتومی IBM-Q استفاده کردند تا نشان دهند چگونه یک مدار می‌تواند با استفاده از گیت‌های کوانتومی یک سیستم پیچیده را تکامل بخشد. برای تصور این آزمایش کوانتومی، فرض کنید آلیس یکی از کیوبیت‌های خود را در زمان حال آماده کرده و از طریق کامپیوتر کوانتومی که به صورت معکوس آن را به گذشته‌های میفرستند و باب، به عنوان عامل مخرب، کیوبیت آلیس را اندازه‌گیری میکند. این عمل کیوبیت را آشفته کرده و تمام همبستگی‌های کوانتومی آن را با سایر جهان از بین می‌برد. سپس سیستم به زمان حال منتقل می‌شود.
انتظار بر این است که آسیب کوچک باب به کیوبیت و تمام همبستگی‌های سیستم کوانتومی در گذشته، باید به سرعت و در طی تحولی پیچیده و رو به جلو در زمان، تقویت شود. از این رو در پایان آلیس نباید قادر به بازیابی اطلاعات خود باشد. اما در این ازمایش این اتفاق روی نداده است. محققان دریافتند که بیشتر اطلاعات محلی فعلی به صورت همبستگی‌های کوانتومی در گذشته ی دور پنهان بوده است که با دستکاری جزئی آسیب نمی بینند. آنها نشان دادند که اطلاعات، با وجود دخالت باب بدون آسیب زیادی به آلیس باز می‌گردند.
Source
@SpacePassengers
شبیه سازی های سفر در زمان با کامپیوتر کوانتومی نشان میدهد که هیچ اثر پروانه ای وجود ندارد!
محققان در نتیجه ی تحقیقات خود که در مجله بسیار معتبر PRL به چاپ رسیده است، اطلاعات کیوبیت های کوانتومی را با شبیه سازی به گذشته بردند و اطلاعات یکی از آنها را مانند پروانه‌ای که کشته شده باشد از بین میبرند. با کمال تعجب وقتی همه کیوبیت‌ها به زمان حال باز می‌گردند عمدتا بی‌تغییر به نظر می‌رسند. گویی واقعیت خود را بهبود بخشیده است.
برای آزمایش اثر پروانه ای در سیستم‌های کوانتومی، محققان از تئوری و شبیه‌سازی‌هایی با پردازندۀ کوانتومی IBM-Q استفاده کردند تا نشان دهند چگونه یک مدار می‌تواند با استفاده از گیت‌های کوانتومی یک سیستم پیچیده را تکامل بخشد. برای تصور این آزمایش کوانتومی، فرض کنید آلیس یکی از کیوبیت‌های خود را در زمان حال آماده کرده و از طریق کامپیوتر کوانتومی که به صورت معکوس آن را به گذشته‌های میفرستند و باب، به عنوان عامل مخرب، کیوبیت آلیس را اندازه‌گیری میکند. این عمل کیوبیت را آشفته کرده و تمام همبستگی‌های کوانتومی آن را با سایر جهان از بین می‌برد. سپس سیستم به زمان حال منتقل می‌شود.
انتظار بر این است که آسیب کوچک باب به کیوبیت و تمام همبستگی‌های سیستم کوانتومی در گذشته، باید به سرعت و در طی تحولی پیچیده و رو به جلو در زمان، تقویت شود. از این رو در پایان آلیس نباید قادر به بازیابی اطلاعات خود باشد. اما در این ازمایش این اتفاق روی نداده است. محققان دریافتند که بیشتر اطلاعات محلی فعلی به صورت همبستگی‌های کوانتومی در گذشته ی دور پنهان بوده است که با دستکاری جزئی آسیب نمی بینند. آنها نشان دادند که اطلاعات، با وجود دخالت باب بدون آسیب زیادی به آلیس باز می‌گردند.
Source
@SpacePassengers