... ؛
هر جامعه ای که در آن تـرس جای اعتمـاد را بگیرد و منافع فـردی بر همبستگی جمعی غلبه کند ، دیر یا زود خود را در چرخه ای از قربـانی سازی گرفتـار خواهد یافت ، چرخه ای که در آن افـراد به جای ایستادن کنـار یکدیگر ، دیگری را سپر بلای خود می کنند . در چنین جوامعی خودشیفتگی و فـردگرایی افـراطی نه فقط به عنوان یک ویژگی شخصیتی بلکه به عنـوان الگویی اجتماعی عمل میکند ؛ الگویی که افراد را از درک منافع مشترک بـاز میدارد و آنها را به رقابت و حذف یکدیگر سوق میدهد . این رقابت از اضطرابی ریشه میگیرد که به جای اتحاد ، بقـا را در انـزوا و محافظت از خویشتن میجوید حتیٰ به بهای نـابودی دیگری ، اما آنچه نـادیده گرفته میشود این حقیقت تلخ است که قربـانی کردن دیگری هرگز تضمینی بـرای نجات خود نیست بلکه تنها خشونت را افـزایش میدهد و شکاف ایجاد میکند ؛ شکافی که سرانجام همه را می بلعد . شاید بحران واقعی آنجاست که انسانها پیش از آنکه دشمن مشترک را بشناسند ، یکدیگر را دشمن فرض میکنند و همین آغـاز سقـوط است ، سقـوط ارزش ها !
🪙✨ ⊶
@ShazdeKooCholou