دستخوش! بی‌خبرم، سر به سرم نگذارید
تشنه‌ام، تشنه، از این تشنه‌ترم نگذارید

دَر زدم باز نشد، باز نکردی شاید
حرف دارم به خدا، پشتِ دَرَم نگذارید

هرکه نزدیکِ شما هست خودش مضنون است
پنجه در پنجه‌ی خوف و خطرم نگذارید

نیزه می‌بارد از این فلسفه‌های معیوب
لای این سفسطه‌ها بی سِپرم نگذارید

راه باریک، زمین لیز، کماکان باری
خارج از تاب و توانِ کمرم نگذارید

سرنگونیِ گُلِ زنبق و نیلوفر را
سَرِ تقصیرِ تفنگ و تبرم نگذارید

لطفِ مهتاب شبی شاملِ حالم بوده
لطف را، پایِ قضا و قَدَرم نگذارید

به گمانم به ظهورِ غزلی نزدیکم
طاقتم طاق شده، منتظرم نگذارید

راضی‌ام با خبری دستِ دو، حتی کمتر
لااقل از خودتان بی‌خبرم نگذارید

سبزِمیدان، دوسه خط شعر، کمی نسکافه
دست بر دلخوشیِ مختصرم نگذارید

#رامین_صابر_فومنی
@Poem7011