ایران، بهشت آزارگران جنسی؛
هیچ قانونی مناسبی برای مجازات آزارگران جنسی وجود ندارد
همزمان با انتشار روایت‌هایی از آزار جنسی زنان توسط ماموران اورژانس در ایران، شماری از شهروندان به ویژه زنان، با ارسال پیام از دادبان پرسیده‌اند چرا با وجود اثبات آزار جنسی از سوی این ماموران، آنها به مجازات مناسبی محکوم نشده و بعضا به اشتغال در اورژانس ادامه می‌دهند؟
واقعیت اینجاست که قوانین کیفری در ایران، اساسا آزار و تعرض جنسی را جرم‌انگاری نکرده و هیچ قانونی وجود ندارد که در آن عملی تحت عنوان «آزار جنسی» جرم تلقی شده باشد و این اصطلاح اساسا در قوانین کیفری در ایران وجود ندارد.
در مقابل همین اندک مجازات صادره علیه آزارگران جنسی (تا ۹۹ ضربه شلاق) تنها با استناد به «برقراری رابطه نامشروع» یا ارتکاب «عمل حرام» صادر شده و آزارگران جنسی به دلیل زیر پا گذاشتن احکام شرعی مجازات می‌شوند، نه به دلیل تعرض به تمامیت جسمانی و کرامت انسانی زنان.
این خلاء جدی و گسترده در جرم‌انگاری آزار و تعرض جنسی در عمل سبب شده، قانون از ظرفیت لازم برای برخورد با آزارگران برخورد نبوده و توانایی حمایت از جامعه و شهروندان در برابر آزارگران جنسی را نداشته باشد. بر این اساس است که می‌توان گفت، از منظر حقوق کیفری، ایران بهشت آزارگران جنسی است. چرا که هیچ قانون مناسبی برای مجازات آنها وجود ندارد.
فقدان قوانین کیفری مناسب برای مبارزه با آزارگری جنسی در حالی است که قانونگذاران (نمایندگان مجلس در ایران) به جای تصویب قوانین مناسب در این زمینه، به دنبال تصویب قوانینی مانند مصوبه حمایت از حجاب و عفاف و سرکوب حقوق اساسی زنان هستند و لایحه هایی از جمله لایحه حمایت از زنان در برابر خشونت، سال‌ها است که در راهروهای مجلس باقی مانده است.
#دادبان #آزار_جنسی #جرایم_علیه_زنان
ایران، بهشت آزارگران جنسی؛
هیچ قانونی مناسبی برای مجازات آزارگران جنسی وجود ندارد
همزمان با انتشار روایت‌هایی از آزار جنسی زنان توسط ماموران اورژانس در ایران، شماری از شهروندان به ویژه زنان، با ارسال پیام از دادبان پرسیده‌اند چرا با وجود اثبات آزار جنسی از سوی این ماموران، آنها به مجازات مناسبی محکوم نشده و بعضا به اشتغال در اورژانس ادامه می‌دهند؟
واقعیت اینجاست که قوانین کیفری در ایران، اساسا آزار و تعرض جنسی را جرم‌انگاری نکرده و هیچ قانونی وجود ندارد که در آن عملی تحت عنوان «آزار جنسی» جرم تلقی شده باشد و این اصطلاح اساسا در قوانین کیفری در ایران وجود ندارد.
در مقابل همین اندک مجازات صادره علیه آزارگران جنسی (تا ۹۹ ضربه شلاق) تنها با استناد به «برقراری رابطه نامشروع» یا ارتکاب «عمل حرام» صادر شده و آزارگران جنسی به دلیل زیر پا گذاشتن احکام شرعی مجازات می‌شوند، نه به دلیل تعرض به تمامیت جسمانی و کرامت انسانی زنان.
این خلاء جدی و گسترده در جرم‌انگاری آزار و تعرض جنسی در عمل سبب شده، قانون از ظرفیت لازم برای برخورد با آزارگران برخورد نبوده و توانایی حمایت از جامعه و شهروندان در برابر آزارگران جنسی را نداشته باشد. بر این اساس است که می‌توان گفت، از منظر حقوق کیفری، ایران بهشت آزارگران جنسی است. چرا که هیچ قانون مناسبی برای مجازات آنها وجود ندارد.
فقدان قوانین کیفری مناسب برای مبارزه با آزارگری جنسی در حالی است که قانونگذاران (نمایندگان مجلس در ایران) به جای تصویب قوانین مناسب در این زمینه، به دنبال تصویب قوانینی مانند مصوبه حمایت از حجاب و عفاف و سرکوب حقوق اساسی زنان هستند و لایحه هایی از جمله لایحه حمایت از زنان در برابر خشونت، سال‌ها است که در راهروهای مجلس باقی مانده است.
#دادبان #آزار_جنسی #جرایم_علیه_زنان