#پارت_۱
#پارت_واقعی

انگشتر خانم بزرگ نیست .... برید اون دختره بی همه چیزِ دزد رو بیارین !

پشت تنه تنومند درخت توت انتهای باغ مخفی شده ام .
.
صدای پای نگهبان ها می آید
پیدا میکردند مرا ....
باز هم مرا پیش آن زن میبردند و او در مقابل همگان ، مرا میزد ....
تهدیدم میکرد که یزدان می آید .
که می آید و مرا از موهای کوتاهم آویزان میکند .

× پیدات کردم موش کوچولو

سر بالا می اورم
چشم های مملو از اشکم را به نگهبانِ بد قیافه عمارت می اندازم

_ ل...لطفا من...منو نبر

میخندد
صدایش را بلند میکند طوری که به گوش دیگران هم برسد

× پیداش کردم دزد عمارتو !

دست زیر بازویم می اندازد و با لحن ترسناکی زمزمه میکند

× میدونی یزدان خان نمیگذره از این کارِت ، نه ؟

هق میزنم
از ناچاری به دست هایش چنگ میزنم

_ م..من ندزدیدم .... توروخدا نَبَر منو

مرا میکشاند
به مقابل درِ بزرگ عمارت که میرسیم ، مرا روی زمین پرت میکند

کبری خانم میخندد و با تمسخر میگوید

× نندازش این دردونه رو ...... میدونی که یزدان خان چه حساسه .... نباید روی تنش ، خط بیوفته !

کنایه میزد
یزدانِ گرشاسب عاشق خط انداختن روی تنِ من بود .
با بهانه و بی بهانه ، آن تیزیِ چاقوی کوچک و جیبی اش را نشانم میداد .

خانم بزرگ به ایوان می آید
عصایِ خاصش را به زمین میکوبد و میگوید

× بی چشم و رو ......... جای خواب بهت دادیم ..... سیرِت کردیم ..... چشمت رو نگرفت ؟!
باز اومدی دزدی ؟

_ د..دزدی نکردم خانوم بزرگ .... به خدا ... من دست نزدم .

به عباس آقا ، سر نگهبانِ عمارت اشاره میزند و بلند میگوید

× بندازش انباری پشتِ عمارت ..... تا شب که یزدانم بیاد ، کسی اجازه ورود به اتاقش رو نداره

https://t.me/+hxaBv7gafzU0ZTgx
https://t.me/+hxaBv7gafzU0ZTgx
https://t.me/+hxaBv7gafzU0ZTgx
https://t.me/+hxaBv7gafzU0ZTgx
https://t.me/+hxaBv7gafzU0ZTgx
نمیدانم چه قدر طول میکشد
یا اینکه اکنون روز است یا شب ...
پلک هایم روی هم افتاده اند .
اما من خوب میشناسم صدای قدم هایش را .
او خاص ، راه میرود
قدم هایش از فرسنگ ها دور تر ، یزدان خان بودنش را به عالم و آدم میفهماند

پلک میگشایم
تار میبینم

مشکی پوشیده ..... به مانندِ همیشه .
اهل عمارت میگفتند او عزادار برادرش است ...
میگفتند سال ها از قتلِ برادرش میگذرد ، او اما سیاه از تن در نیاورده .

ابروهای مشکی اش را در هم میکشد
و بالاخره ، لب باز میکند

+ باز چیکار کردی نبات ؟

هق میزنم
_ ی...یزدان خان !
م..من ندزدیدم .

پورخند میزند
میدانم باورش نمیشود
+ به نظرت شبیه کسی ام که اومده بپرسه دزدیدی یا نه ؟!

فریاد میزند
+ دلت تنگ شده نه ؟!
جایِ کمربند قبلی دیگه روی تن و بدنت نیست لعنتی ؟؟؟

هق میزنم
_ ن..نکردم م...من

+ لعنت بهت نبات ...... لعنت بهت که یک روز ، آرامش توی زندگیم نمیذاری !

من آن موقع ، نفهمیدم منظورش از این حرف چیست ...
من که نمیدانستم سال ها پیش خود را از روی بام انداخته ام و حافظه ام را از دست دادم
من که نمیدانستم ، من ... نبات میرسلیمی ، همسر این مرد زخم خورده ام
من فکر میکردم خدمتکارِ حقیرِ این عمارت و این مَردَم ..

زنجیر که روی استخوان پایم فرود می آید ، نفس در گلویم میمیرد
او میزند
از حال میروم
فریاد میزنم بی صدا
جان میدهم
و در ثانیه هایی که بی شک اگر ادامه پیدا میکرد ، روح از تنم میگریخت ، صدای ماه خاتون می آید

× نزن مادر ..... نزن دردت به سرم ..... پیدا شد ..... انگشتر خانم بزرگ پیدا شد
https://t.me/+hxaBv7gafzU0ZTgx
https://t.me/+hxaBv7gafzU0ZTgx
https://t.me/+hxaBv7gafzU0ZTgx
https://t.me/+hxaBv7gafzU0ZTgx
https://t.me/+hxaBv7gafzU0ZTgx

زنش رو میزنه اونقدر که از حال میره
دختره وقتی به هوش میاد تازه حافظه اش رو بدست میاره و .....🥺🥺🥺🥺🥺

❌❌توجه کنید که این بنر پارت اول رمان هست