✨سخنان ناب✨

حرص و جوش زیاد مساوی است با بیماری " ام اس "
براساس تحقیقات استرس، فشار عصبی و حرص و جوش خوردن زیاد در هر سنی که باشید شما را مستعد ابتلا به بیماری MS میکند.

تو عصبانیت، بدن در بدترین حالت ضعفه
برای چیزای الکی حرص نخورید

👑@sokhaanan_naab👑

چند توصیۀ بسیار زیبا از "پیکاسو" :



اوّل : تمام عددهای غیرضروری را از زندگیت بیرون بریز!!!!
این عددها شامل: سن، قد، وزن و سایز هستند....

دوّم : با دوستان شاد و سرحال معاشرت کن...

سوّم: به آموختن ادامه بده و همیشه مشغول یادگیری باش...

چهارم : تا می توانی بخند...

پنجم: وقتی اشک هایت سرازیر میشوند بپذیر! تحمل کن! و به پیشروی ادامه بده...

ششم: رنگ های مشکی و خاکستری و تیره را از زندگیت پاک کن...

هفتم :احساساتت را بیان کن، تا هیچ وقت زیبایی هایی را که احاطه ات کرده اند را از دست ندهی...

هشتم :شادی هایت را به اطرافت پراکنده کن...

نهم: با حدّ و حصرهایی که گذشته به تو تحمیل کرده مبارزه كن...

دهم : از بهترین سرمایه ات که سلامتی ات است؛ بهره ببر...

یازدهم: از جاده خارج شو و از شهر و کشورهای غریب دیدن کن...

دوازدهم: روی خاطرات بد توقف نکن فراموشش کن...

سیزدهم: هیچ فرصتی را برای گفتن دوستت دارم به آن هایی که دوستشان داری، از دست نده...

چهارده:همیشه به خودت بگو که: زندگی تعداد دم و بازدم های مکرر نیست، بلکه لحظاتی است که،قلبم"
می تپد.

#پیکاسو

👑@sokhaanan_naab👑

داشتم گره های کورٍ هندزفری أم را باز میکردم که افتادم وسط یک بحثِ اضطراری و گوشم را سپردم به خانم میانسالی که روی صندلی آبیِ مترو کنارم نشسته بود و با تلفن همراهش حرف میزد:

-حالا چون همسرت ابراز علاقه ی کلامی بلد نیست یعنی بهت علاقه نداره؟!
واسه همین میخوای جدا شی؟! میدونی من و همسرم شونزده ساله داریم باهم زندگی میکنیم، هیچوقت بِهَم نگفتیم چقدر همدیگرو دوس داریم اما میدونم وقتی میره تو آشپزخونه و زیر کتری درحال جوش و کم می کنه و چایی می ذاره یعنی دوستم داره ، وقتی از سرکار میادو جلو در جورابش و درمیاره که بوی خستگی هاش اذیتم نکنه یعنی دوستم داره ، وقتی بدون اینکه بگم برام خرجی می ذاره ینی دوستم داره....وقتی از سرکار میادو میرم استقبالش یعنی دوستش دارم وقتی غذای مورد علاقه شو درست می کنم...وقتی...."

گره های هندزفری ام باز شده بود، دلم میخواست ادامه ی حرف هایش را خودم بنویسم . آهنگِ بی کلام بارانِ عشق را پِلِی کردم، دفترچه ام را در آوردم و نوشتم، گاهی باید دوست داشتن را خودمان پیاده کنیم، زیر فرش خانه، بین پول های توی کیفمان، توی جیب لباسمان، توی غذاهایی که میخوریم یا روی طاقچه های تمیزِ خانه و عکسهای مهربان توی قاب عکس....

چرا همیشه، همه چیز را حاضر و آماده میخواهیم؟! چرا تلاش نمیکنیم با چشم باز به زندگی نگاه کنیم،  یک سبد برداریم و دوستت دارم های ناگفته را لا به لای روزمرگی هایمان پیدا کنیم و بگذاریم لبِ طاقچه...

نگاهم را توی مترو چرخاندم و مردها و زن هایی را دیدم که دوستت دارم هایشان را در قالب خستگی پوشیده بودند و دستشان پر از محبت بود ، نوشتم بعضی مردها دوست داشتن را می آورند می گذارند توی یخچال و به دستهای خشک و خسته ی مرد میانسالی نگاه کردم که نایلونِ پر از میوه را نگه داشته است ، نوشتم بعضی زن ها دوستت دارم هایشان را در آغوش میگیرند و به مادری که ثمره ی عشقش را در آغوش گرفته لبخند زدم....

ابراز محبت کلامی تمامِ دوست داشتن و تنها نشانه ی عاشق بودن نیست ، گاهی باید سکوتِ پر از محبت اطرافیانمان را براساس رفتارهایشان ترجمه کنیم و جمله ی "او دوستم ندارد" را به دستِ فراموشی بسپاریم....

👑@sokhaanan_naab👑