فاصله زمانی میان کاربرد علفکشهای مختلف تا کاشت گندم بدون آسیب به محصول
تریفلورالین: سه ماه
پندیمتالین: دو ماه
متریبوزین: سه ماه
اکسیفلورفن: دو ماه
اگزادیازون: دو تا سه ماه
نیکوسولفورون: یک تا دو ماه (گاهی تا نزدیک یک سال)
ایمازتاپیر: یک تا سه ماه (گاهی تا نزدیک یک سال)
آترازین: دو ماه
پرومترین: دو ماه
لینورون: دو تا سه ماه
ایندازیفلام: دو تا سه ماه (گاهی حتی یک تا دو سال)
EPTC: دو ماه
استوکلر: دو ماه
زمانهایی که گفته شد تقریبی بوده و تابع شرایط است و ممکن است در برخی موارد بسیار بیشتر از این و گاهی نیز کمتر باشد. شرایط خاک و آب و هوایی مهمترین عوامل اثرگذار بر آن هستند:
شرایط خاک: عواملی مانند pH خاک، دما، رطوبت، محتوای ماده آلی و فعالیت میکروبی میتوانند بر تجزیه علفکشها تأثیر بگذارند. تجزیه علفکش در خاکهای گرمتر و مرطوبتر به مراتب بیشتر است.
شرایط آبوهوایی: مقدار بارش باران بعد از و نوسانات دما نیز میتوانند بر تجزیه باقیمانده علفکش تأثیر بگذارند. تجزیه علفکش در اقلیمهای گرمتر و مرطوب تر سریع تر است.
تریفلورالین: سه ماه
پندیمتالین: دو ماه
متریبوزین: سه ماه
اکسیفلورفن: دو ماه
اگزادیازون: دو تا سه ماه
نیکوسولفورون: یک تا دو ماه (گاهی تا نزدیک یک سال)
ایمازتاپیر: یک تا سه ماه (گاهی تا نزدیک یک سال)
آترازین: دو ماه
پرومترین: دو ماه
لینورون: دو تا سه ماه
ایندازیفلام: دو تا سه ماه (گاهی حتی یک تا دو سال)
EPTC: دو ماه
استوکلر: دو ماه
زمانهایی که گفته شد تقریبی بوده و تابع شرایط است و ممکن است در برخی موارد بسیار بیشتر از این و گاهی نیز کمتر باشد. شرایط خاک و آب و هوایی مهمترین عوامل اثرگذار بر آن هستند:
شرایط خاک: عواملی مانند pH خاک، دما، رطوبت، محتوای ماده آلی و فعالیت میکروبی میتوانند بر تجزیه علفکشها تأثیر بگذارند. تجزیه علفکش در خاکهای گرمتر و مرطوبتر به مراتب بیشتر است.
شرایط آبوهوایی: مقدار بارش باران بعد از و نوسانات دما نیز میتوانند بر تجزیه باقیمانده علفکش تأثیر بگذارند. تجزیه علفکش در اقلیمهای گرمتر و مرطوب تر سریع تر است.