رسانه‌های اسپانیایی‌زبان مستقر در ایالات متحده گزارش‌های زیادی از تلفات کوبایی منتشر کرده‌اند. اما در خود کوبا، چنین اخباری هرگز به امواج رادیویی نمی‌رسد. با این حال، خاموش کردن کامل آن غیرممکن بوده است و بستگان افراد متوفی ردپایی از مداحی‌های آنلاین و پست‌های اشک‌آلود در شبکه‌های اجتماعی به جا گذاشته‌اند.

استخدام‌کنندگان گفتند که خبر مرگ معمولاً به‌طور غیررسمی منتقل می‌شود، بیشتر اوقات از طریق واتساپ توسط سایر استخدام‌کنندگان کوبایی در محل. آن‌ها اضافه کردند که سربازان کوبایی خودشان اغلب پول جمع می‌کنند تا بستگان فرد متوفی بتوانند به محل پرواز کنند. گزارش شده است که کسانی که خواهان دفن در کوبا، نه روسیه، بودند، باید هزینه آن را خودشان پرداخت کنند.

در حداقل برخی موارد، به نظر می‌رسد که سربازان کوبایی به سادگی در هوا ناپدید می‌شوند. با توجه به اینکه نه هاوانا و نه مسکو علاقه زیادی به سرنوشت آنها نشان نمی‌دهند و از رادار گروه‌های حقوق بشری که به روس‌های بسیج‌شده کمک می‌کنند خارج هستند، بستگان کوبایی که هزاران کیلومتر دورتر زندگی می‌کنند، اغلب مجبورند خودشان نتیجه‌گیری کنند وقتی عزیزانشان غیبت غیرموجه دارند.

در ماه ژوئیه، رسانه‌ها گزارش دادند که دنیس فرانک پاچکو روبیو، یک سرباز ۴۲ ساله از شهر سانتا کلارا، در یک حمله به سیورسک، شمال دونتسک، کشته شده است. قرارداد او قرار بود چهار ماه زودتر، در فوریه، به پایان برسد.

ماه‌ها بعد، خواهرش گفت که هنوز هیچ خبری از بقایای او دریافت نکرده است. «ما به همه جا رفته‌ایم، اما هیچ‌کس به سوالات ما پاسخ نمی‌دهد»، او در پیامی نوشت.