♦ناصرالدین شاه در بخشی از خاطراتش درباره ی ماه رمضان سال ۱۳۰۸قمری(بهار ۱۲۷۰خورشیدی)می نویسد:
♦کسانی که روزه می خوردند اول خودمان بودیم که به هزار دلیل عقلی و نقلی و شرعی نمی توانستیم روزه بگیریم. مجدالدوله هم ناخوش است می خورد ... امین الملک، قبل از رمضان ناخوش شده بود و حقیقتا خیلی ضعیف و لاغر بود، نمی توانست روزه بگیرد، می خورد. میرزا حسین خان مشّرَف بنایی هم ناخوش نبود، پدر سوخته می خورد و راه می رفت و می گفت ناخوشم. صنیع الملک معمارباشی ابدا عیبی نداشت و روزه می خورد ولی می گفت دُنبل دارد....اعتماد السلطنه هم گویا روزه می خورد. زین دار باشی هم اصلا روزه نمی گرفت. اقبال الدوله هم به جهت خوردن روزه به محمدآباد رفته بود که تماما بخورد...امین اقدس هم ناخوش بود و روزه می خورد. گلین خانم هم روزه نمی گرفت. زاغی هم روزه نبود. امین السلطان هم به واسطه ی درد چشم که ناخوش شد، ده دوازده روز روزه خورد.
♦منبع:روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه از ربیع الاول ۱۳۰۸ تا ربیع الثانی ۱۳۰۹قمری، به کوشش مجید عبدامین و نسرین خلیلی، ص ۱۹۹ و ۲۰۰
@Taghvimmedia